Biliyorum çok yaralısın
Sancılar içinde kıvranan hazanı baharsın
Ne şevki anarsın ve ne de aşkı tanırsın sen hicransın

Bahtı kara sayfasındasın
Bir sabır taşısın nedameti solumazsın
Korku pervazlarında, kalbi hıçkırıklarla kanaat edersin

Yılların alıp başını gittiğini
Zamanın hilkatinde seyrettiğini bilirsin
Hak adına ne varsa, yüreğinde düğümler nefeslenirsin

Derdin sahibine iltica edersin
Kelamı, hissiyata gark eden bir nefessin
Sukutun topraklarında ve idrakin çapalarıyla yol alansın

Sana nazar ederken eriyorum
Kimliğimin edebinde bir yılgınlık yaşıyorum
Hassaten işitmeyi ve görmeyi ancak seninle hissediyorum

Bizar kalışına hayıflanıyorum
Sakin duruşuna sadece hayran kalıyorum
Ne bir telaş ve ne de bir kaygıyı sana yakın görmüyorum

Zerrede kuvvet varsa
Nasip bu konuda gayret ve niyetle hâsılsa
Ömür anlık resmedilen sayfaysa, mizan hak olan sevdaysa

Yaşamak sanat olmaktan uzaksa
Neme lazımcılık nefesleri kuşatan azınlıksa
Aşk, hazanla anılacaksa, sevda, heveslerin derdi olacaksa

Hicran yanı başımda konuksa
Hüzün nefeslerin serencamında anlamsızsa
Ölüm her ne kadar yakın olsa da, lakin idrak solgunluğunda

Halim kendi yorgunluğunda
Musalla taşı yalnızlığın kadrinde ağlamakta
Şayet yaşamak hakikate bürünmekse tefekkür fakirlik içinde


Mustafa CİLASUN