KABİR BAŞINDA
Bir kabrin başına vardım
Ayak ucuna oturdum
Ellerim açıp yalvardım
Rahmet eyle sen allahım
Bakıp şöyle toprağına
Kendimi koyup sağına
Bir bakındım etrafıma
Ürperdim aman allahım
Daha dün bu kişi sağdı
Ömür bitti bura kondu
Belki dünya baki sandı
Sen onu affet allahım
Derken daldım uzaklara
Uçtum uçsuz ufuklara
Dünyevi çok tuzaklara
Kapılıp kaldım ALLAHIM
Benim sanmıştım bu dünya
Baki kalacaktım güya
Sonuna baktımki rüya
Uyandır beni ALLAHIM
Hesabı düşündüm bir an
Öyle kaldım hayli zaman
Hatalarımdan el aman
Aman affet sen ALLAHIM
30-03-2009- Mehmet-Akgül