TÜRKÜLERİM VAR BENİM...

Türkülerim var benim
Bağlamamın her teline vuruşumda
Her baharını yaşatır memleketimin
Sözlerini hasretten alır kimi zaman
Ayak seslerini duyarım düşlerimin
Gölgelerim ta topraklarıma uzanır
Daha bir efkarlı vurur parmaklarım
Mızrabım yüreğim olur yollarıma
Yollarım umudum olur sevdalarıma
Kah uzanır ellerim dumanı efkarlı cigarama
Kah dumanı tütmeyen efkarlarıma
Kesmeden umutları birkaç kuruşluk sevdalardan
Bir daha geçilir mi a oğul !
Bir daha geçilir mi yalan yanlış umutlardan
Zaman, zamanı çalar günlerimde
Ben zamanı çalarım dizelerimde
Yalan değil görüp göreceğim
Yalan değil a oğul !
Gaybana türküler çalarım gecelerimde…
Kerim YILMAZER

Gördüm daim akar, nedir bu yaşın
Yaşına kurban olduğum kul ettin bizi
Şeytanı ters eder dosttan bakışın
Kaşına kurban olduğum yazarsın bizi

Türkü yolundan gelir gönlündedir çırası
Gam gasavet görmüş gözlerinin karası
Sızıyı derinden almış aşkındandır yarası
Teline kurban olduğum çalarsın bizi

Kerem'e senden öte yoktur dost eli
Yalan dünya zindan eder bülbülle gülü
Türkülerin izinde Şu Torul ili
Diline kurban olduğum süzersin bizi

Vardır kiminde özdür bu yapı
Kimine dardır geçilmez bu kapı
Bilene doldur çamurdan küpü
Sözden öte sırdaş bulunmaz

Sen sebep ol yarim de gelsin
Cennet kapısında bembeyaz gülsün
Deme izlerim çöllerde kalsın
Başka ellerde yüzler bulunmaz

Kerem kulum, dost dediğim ele
Olmayanda postum, peşimden gele
Bemzemezdir bizdeki bir başka güle
Başka güllerde gizler bulunmaz

Kerim YILMAZER

Kerem der ki zaman bir hane
Konup göçenler dost eyler beni
Muradını alamayan eller virane
Sevgiye bulaşıp güzeyler beni

Var idi vakti zaman derdime çare
Hasret var gönlümde bilinmez çare
Medet'i sözde bildim sözler biçare
Güzün gül yüzünüz yaz eyler beni

Türkülerde çalınan Türkü aşkına
Sevgi diyen canlar Sevgi aşkına
Bitmez dualarım dostlar aşkına
Hak sabrı verir dur eyler beni

Kerim YILMAZER

Yollarımı kestiler, çölden ettiler
Türkü diye diyemedim bir zaman
Ellerimi kestiler, telden ettiler
Perde perde çalamadım bir zaman

Çolak idim gezemedim çölleri
Türkü türkü çalar idim gülleri
Söyler beni belki dostun dilleri
Kerem sözde dilenirdim bir zaman

Kerim YILMAZER

Adem'den bugüne gelene kadar
Nice canlar kana bulandı geçti
Aşık'tan payımı alana kadar
Nice sözler sır idi yalandı geçti

Kerem der ki sevgidir yaram
Bilmeyen varsa ben ona varam
Vermeden dostuma olayım verem
Dert bende çoğ'idi silindi geçti

Kerim YILMAZER

Sabah aydın idi, kapılar durgun
Bulutlar ağlıyordu, her biri yorgun
Yokluğum dosttan, dostlarım sürgün
Yok diyarlarla, savrulmuşum erenler

Derdi dağlarımdan büyük, erlerle
Sır oldu erlerim, cenkleri gördük surlarla
Merde tuzak kurmuş, namert dağlarla
Zor yollarda, yoğrulmuşum erenler

Bana yoldaş olup, diyenler nerde
Biri bine bölüp, yiyenler nerde
Beni bana sen diye, diyenler nerde
Yiğitlerin türküsünde, kavrulmuşum erenler

Kim derdi kendine olduğun gibi görün
Sevgiyi zor ettireni pirlerden sorun
Dost dost diye diyenlere olmuşum torun
Veysel'lerin eteğine sarılmışım erenler

Kerem erden öldüm, yirmi yedi yaşımda
Hiç bitmeyen sızım idi, hardı döşümde
Anam ilen babam, ağu ağlar başımda
Yokluk durağında, vurulmuşum erenler

Kerim YILMAZER
12 Nisan 2006

Yaralar eskir , sızılar eskirde
Sırrın daim ise dostlar eskimez,
Krallar eskir, yıllar eskirde
Salim olan yolda dağlar eskimez.

Kayalar derttir ferhat ne çare
Eskiltir ömrümü zamana çare
Bin derde deva dostuma çare
Urbalarda dolanır urba eskimez.

Kerem der ki kime yazılır sebepli sözler
Dost yolunda hiç eskirmi bu dizler
Sevdiğine sorarsan derdini gizler
Yüreğimde dolanır sevdan eskimez.

Kerim YILMAZER
24 Mart 2006

Nice can sevda çeker bu dem de
Sevdalığı çekenler sefa geldiniz
Aşka dayanır sazdır bu dem de
Türkü ilen diyenler sefa geldiniz

Dilin yoktur kemigi, dirlik bulanda
Sevgi sefer eyler birlik olanda
Ezrail'im sacin basin yolanda
Dünyayı ikrama sefa geldiniz

Özdedir biri bin eder özdür bu sevgi
Gelir hosgörüden serpilir rengi
Mevlana'yla, Yunus'uyla, insanın dengi
Mahsuni'nin divanına sefa geldiniz

Karacoğlan der di kondum göçülmez
Acı serbetlerden bir tas içilmez
Kul nesimi'den pirler sorulmaz
Akarsu'nun meramına sefa geldiniz

Türküdür amacı mevla'ya varmak
Hakk'ın kullarından rızalık almak
Kerem'e yakısmaz sevdasız ölmek
Sevgilerin diyarına sefa geldiniz

Kerim YILMAZER

Ben gider iken, yollar bana gelir ıraktan
Gülyüzünle nasip aldım en sevgili duraktan
Sevgin ile dirildim, can çekilmiş yürekten
Dost gönlüne girmişim, tavaf etsem ne olur

Yunus der ki yana yana, nice aşklan yürürüm
Aşkın varsa gönlünde, şol muhabbet veririm
Çöllere ardın sıra , koyun olur gelirim
Dost yoluna düşmüşüm, mecnun olsam ne olur

Kerem der, çalar sazım, ses veririm dostuma
Bunca gamlan sevgiyi, ekmişim ben yurduma
Öncelerde bağlandıydım şu körpecik postuma
İlim gördüm dost dilinde, nokta olsam ne olur

Kerim YILMAZER

Gözlerinde bir bulut haykırıverir belki yıldızlara
Bir damla bağışlayamaz bakışlarından
Sözlerine üç kurşun atar belki
Gelmeyecek sandığın geleceğine kusarsın
Susarsın belki
Ağlayamazsın susarsın belki
Anlayamazsın
Tesellilerin kalır dünyaya armağan
Tesellilerin kalır
Uzaklara dalarsın belki
Ucu görünmez tepelerde
Sözlerini tepelere sayarsın
İhanetinin bedelini öylesin bir yumruğa sayarsın
Bilirsin belki
Sevilemeyecek yüreğin
Sevildiği yüreklerde sevgiyi,
Sevilmediği yüreklerde
İse ihaneti anlatır
Keşke diyeceğin tutar diyemezsin
Yendiğin kadar yenmişsindir dünyayı
Arayamazsın artık
Her zaman meşgule çalan o güzel rüyayı

Kerim YILMAZER

Dost sitemi dosta cennet cefası
Olur mu dostuna hiç sümbül sefası
Kimine ak olur bende karası
Sırdır gönül dağında, dosttur efendim

Bağında efendidir gönülde hızır
Dert otağına eylersin huzur
Kerem yüreğinle gel etme kusur
Salınır darağacında,posttur efendim.

Kerim YILMAZER
30.12.2005

Seversen sevgin bende kalır dost.
Türküler gideceği yeri bilir o an
Varsın gitsin o zaman dağlara göklere yollara.
Sen dağ ol, gök ol , yol ol dost.

Sen dağ ol,
Ben senle sağ olayım sağlam olayım
Sır olayım sırdaş bulayım
Sende sen olayım.

Sen gök ol,
Ben bana kanat bulayım, senle kalayım
Bulut ol sen, ben seni sende bulayım

Yol ol dost.
Ben sana senle varayım
Kah sen olayım kah ben
Ben seni bende bulayım

Devranı dergahında yaşayalım üstadın
Kah ferhat olalım, kah kerem
Eskimeyelim yeter ki dünden.
Özümüzü canımızı bulalım özden.

Ben Kerem'dim sözüm derdim ezelden
Dostlarıma söyler idim güzelden
Ara sıra eser idim gazelden
Dost sözünde hoştur erenler.

Kerim YILMAZER
22 Mart 2006

Haktır bu demde, emektir yolum
Emeği yürekten veren de gelsin
Bakidir sevgi, fanide olsa ölüm
Sevgiyi özünde bilen de gelsin

Ben yanarım dost aşkına köz ile
Açar güller gül yüzünde haz ile
Ömür geçmez tellerinde pas ile
Sevgiyi telinde çalan da gelsin

Kerem der ki, sevgi olsun özünde
Ezrail gelse yeter yarim dizimde
Baki kalır giden hakk'ın izinde
Sevgiyi ölümde bulan da gelsin

"Sevgiyi ölümde bulan da gelsin" ifadesi yerine "sevgiyi zulümde bulanda gelsin" ifadesi kullanmıştım ilkinde. yanlış anlaşılmaması için ölümde yazdım.açıklaması da zulüm edenin bile özünde bir yerlerde sevgi vardır. sevgiyi kendi benliğinde bulan zalim olsa, açıktır kapılar kendisine. varsın bulduğu gibi gelsin.

Kerim YILMAZER
22 Mayıs 2006

Cennet badesinde yoktur ismi
Hiç bir şeye benzemez cismi
Yüreklere konmuş resmi
Alemi doyuran sevgidir sevgi

Eskici urbasından gülleri attım
Sevgi oldum, sevgiliye addım
Türkü diyende, özümü tattım
Özge yardan bilinen sevgidir sevgi

Kerem değme özendirip teline
Zalım felek düştün dostun diline
Derdi olan dertli söyler çalına
Sazları inleten sevgidir sevgi

Kerim YILMAZER
03 Nisan 2006

YANAR AĞLARIM

Gam çekermi insan sen gibi dostu var iken
Yazarsın deste deste yüreğinde nar iken
Kerbela çölünde nice canlar zor iken
Sızılarım diner mi ki yanar ağlarım

Aşık Ferhat ey der, yaram beni aşıyor
Gider idim zalim felek koymuyor
Iraklarda dosta hasret bitmiyor
Dosttan ayrı günlerime yanar ağlarım

Kah ağlarım teline, geçerim Sazdan
Özdedir hoşgörü,sevgi, seçerim sözden
Derdi dost derdine değişen bizden
Gül yüzünde güllerinle yanar ağlarım

Kerem derki iyi dosttan nedir zararım
Hakk ismini zikir eden kuldur kararım
Keder olsan dağ gibi, hayra yorarım
Şair eden dost yoluna yanar ağlarım


Kerim YILMAZER

Dost kervanıydık belki geçtik diyardan
Tutunduk dost diye eli, seçdik diyardan
Nicesine gönül kapısı açtık diyardan
Efendiler bağından geçerim gayrı

Salındığım darağacıdır, çaldığım sazım
Erindiğim gözyaşıdır deştiğim közüm
Özü ilen diyemeden dosta dost sözüm
Aşıkların izinden giderim gayrı

Kerem bu ömrünü yemezidin boşuna
Sevdaların, kahır ilen asamazdın yaşına
Dizin tutmaz iken gidermiydin düşüne
Dostun dergahından göçerim gayri

Kerim YILMAZER

Vatan nedir bilirmisin a oğul!

Ayak bastığın topraklarda vatan
Karış toprağına binlerce can satan
Tarihine, al sancağa Mustafa Kemal yazan
Karışından kuruşuna öyküdür vatan

19 mayıs’ta attık o sökülmez temeli
Değmedi toprağıma bir daha namahrem eli
Al sancağın hükmünde istiklal emeli
İlelebet çanakkale’ye yazdırandır vatan

Öbek öbek dağlarında yeşilin rengi
Masmavi denizinde gözünün rengi
Toprağında insanıyla, insanın dengi
Süzülen semalarda, türküdür vatan

Söze sözü eklemeye ne hacet
An gelir vatan için ölürüm elbet
Gün olurda aranıza dönersem şayet
Gökyüzümden bayrağı eksiltmez vatan.


Kerim YILMAZER

Zor ölüm

Hayındır ismi hayın olsa ne fayda
Günü görmeden dost telinde gün olsun
Zulum eden dünya, zulme ne fayda
Dostu görmeden dost dilinde sır olsun

Sevgi dersen ne hayına değer bunca kış
Sevgi ilen yazıldımı sevgilerde hoştur iş
Göreceğim en gönüllü düştür bu düş
Dosta eremeden dost yüzünde gül olsun

Kerem der ki şu dünya fani, yalan
Hoş bakışlan hoştur gönlünde dinmeyen figan
Gir kabrimde sırdır elem , sırdır kelam
Dostu saramadan ölüm bende zor olsun

Kerim YILMAZER
27 Mart 2006

Nerdedir ?

Kayıp olan ben oldum garip dünyada
BUlamadım ben beni bu can nerdedir?
Garip olan yollar idi fani dünyada
Araridim ki dost nedir, nerelerdedir?

Arayı arayı rastgele geldim izine
Nicedir görmemiş idim düştüm dizine
Getirmekti dostu kırk kapıdan sazına
Çaldım ise bunda günah nerdedir?

Bir gün olsun göremediydim güzel sözünü
Seyreyledim hoş gelirken sözsüz sazını
İzledim de çıkıp, yücesinden nazlı sızını
Gül yüzüne güldü isem zarar nerdedir?

Yokluk bir han idi vardım bildim ilimden
Zehreylerdim cümle kalemi kesik dilimlen
Kurtaramadın bu postları Mevla Kerim'den
Kurban olduğum dostlar, kurban nerdedir?

Kerim YILMAZER
11 Nisan 2006

Bir Zaman

Yüce dağlar, seni derya bilirken
Engin sular, tufanlarla gelirken
Lokman hekim, sende ilaç ararken
Yanar bu can, cennetinde bir zaman

Saçın yolma ezraile doyulur
Cümle necim yerlerine dökülür
Atilerde her dem deva bulunur
Geze geze sezilirsin bir zaman

Üç kuruşta ben satayım aleme
Meyvayı yediren sevgi ola ademe
Çeke çeke deli oldum sineme
Viranede derviş oldum bir zaman

Kerim YILMAZER

Ömür durağımdan geçti yolum
bir sevgi türküsü söylerdim yalnızlığıma o durakta
koca düşlerimin arasında sıkışmış
koca bir tomar kağıttan başka bir şeyim yoktu elimde
sıra sıra dizilmişti insanlar kuyruğuna,
ömrümü elimden alan sevgilerimin yokolduğu durakta
beni benden alan otobüse koşturuyorduk hep birlikte,
oysa seferlerini bile iptal etmişlerdi yollarımın
durağında ömrümün yine türkülerimi söyledim yalnızlığıma
Boş bakışlar içerisinde tellerime dokunur
Hiç varolmayacakmış gibi gelirdi dünya benim için
Boş günahlar işlemeye başlamıştım türkülerimle
Düşman ettim kendime dünyayı böylece
Kelimelere sığındım kimi zaman
Yoksul cümleler kurmaya başladım kendime yeten
Ölçüsüz şiirler yazdım yarım yamalak duygular içinde
Kim olduğumu bilmeden kime olduğunu bilmediğim kelimeler döktüm yollara
Uçsuz bucaksız bekleyişlerimle her zamanki durağındaydım yine
Yıllar neleri aldı götürdü kelimelerden bilemedim

Derken yavaş yavaş günleri ağarttım
Güneşleri kıskanırdım rengarenk gökyüzünden
Ardına sığınmıştı çünkü hiç batmayan günlerimin
Oysaki ben güneşi bile uyandıramamıştım dünlerimde
Bilmiyordum güzellikleri yaşamamıştım hiç yaşayamamıştım
Bildiğim gördüğüm durağımdaydım her zamanki gibi
Hayallere dalıp güneşli günleri doğururdum yüreğime
Değmeyecek şeylere aşık olurdum kendime geldiğimde
yorgun ellerimden dökülen yorgun kelimelerimdi işte herşeyim
Oysa doğabilirdi güneş benim ülkemede biliyordum
Yapabilirdi en güzel bakışlarla bana bakmayı
Biliyordu oysa gözyaşlarımla karşılardım
Sevinçlerimle kucaklardım kendisini
Olmadı nedense hiçbir zaman

Bana inattı sanırım
İnadına inadına saklanırdı dağlarımın ardında
Bense her zamanki durağımda beklerdim yine .
Elbet bir gün gelecek derken türkülerim yalnızlıkları söylerdi bu sefer
O türkü ile sarıyordum yaralarımı yamatıyordum
Hiç bitmeyecekti ümitlerim biliyordum
Biliyordum çünkü seviyordum
kimler gelip geçti gözlerimin önünden
Yalnızlıklarıma değil yalnızlığı bilenlere söylüyordum asıl türkülerimi
Ve her seferinde ben
Ben oluyordum...

Ömür durağında durmuşum işte durdurulmuşum.
Yağmurlar yağıyordu yüreğime o zamanlar
Aslında ben ağlıyordum
türkülerimde benle ağlıyordu
Kime söylediğimi bilmiyordum derdim her zaman
Bilmiyormuşum meğer.

Üç beş kuruş kazanmıştım oysaki, kafaya koymuştum
Gidecektim güneşin aşmayı beceremediği dağlarımın ardından çıkarmaya
Günleri doğduracaktım her ben gibi yanlızlığı bilenlere sebep
Gökyüzü olacaktık kimbilir
Bilmeyenlere inat sevgiyle türküler söyleyecektik yüzlerinde
Ömür durağını geçmeyi başaracaktık kimbilir.
Üç aşağı beş yukarı ömür durağıydı işte bizimkisi
Yalnızlıklarımı türkülerimle paylaştım
Yolları,yolcuları, yolculukları seyrettim uzun uzun
Son durağımdı aslında ...
hiç bilmedim, bilememişim meğer
Ömür uzun bir yolculuk kadar kısaymış işte
Sevemeden, sevilemeden gözlerimi yumdum güneşe inat
Ömrümün son durağındaymışım meğer
Bilinmeyen, bilinmeden.......

Resimlerine Bakıp ağladığım o günlerimde,
Soğukmu soğuk kışı, sıcakmı sıcak yazı,
Belki güzü, belki de baharı yaşardı yüreğim.

Şöyle ılık bir rüzgarın kokusunu duyduğumda burnum sızlardı,
İşte o zaman ağlardım.

Koğuşlarında memleketin,
Kapı açılırdı ağlardım.
Kapı kapanırdı ağlardım.
Ufak bir cızırtı duysam ağladığımdan utanır susardım.
Utanılacak bir şeymi diye düşünüp yine ağlardım.

Ufaktan hissederdim süzülüşünü gözyaşlarımın.
Düşmeden bedenimden yutkunur, nefesim daralırdı...

Düşmanımı düşünürdüm düşlerimde,
Düşmanımı bırakıp dostlarıma
Düşlerime ağlardım...

Derken sabah olurdu.
İnadına inadına gün doğardı.
Ben düşlerimi göremeden uyandığıma ağlardım...


Kerim YILMAZER
26.10.2001

Bir zaman -1
Ben giderim seyran eyler dost beni
Girdim gönüllere hicran ettim gülşeni
Tavaf etti isem, -ömrübillah bir seni
Andım ummanlarda Mecnun idim bir zaman

Kerem geldim, hoş eyle sen kendini
Yara sende, sel sel aşmış bendini
Lokman gelse , çözemezdi derdini
Çaldı isem melhem oldum, sazlarımla bir zaman

13.10.2006

Güzel Dost
Kime kaldı yalan dünya banada kalsın
Bırak hayırsızsa bu can ateşte yansın
Dost diye saydığım en yüce cansın
Sevgi sende, ezgi sende güzel dost

Çalarım seni tellerimden, telim inceden
Neyleyim dünyayı dost bilmezse heceden
Bir garip sızım vardı şu gönlümü güc eden
Derman sende, ferman sende güzel dost

Aştım geldim geçit vermez dağları
Ne varlığım kaldı yoğeyledim sağları
Bulamazdım dost bildiğim bağları
Yollar sende, izler sende güzel dost

Kim görünür ki, geldim işte meydana
Türkü benim, türkülerle kim yana
Hakikat dilde, sür yüzünü merdana
Diller sende, güller sende güzel dost

Çıktım yücelerden, seyreyledim alemi
Sitemi edip edip, süründürdün Kerem'i
Gül yüzünde, güllerine çevirmişim kıblemi
Varlar sende, yoklar sende güzel dost.

Kerim YILMAZER

Seni geç kaldığım bir ayın
Gecikmeyen yağmurunda bıraktım Emirsultan'a
Birileri ağlıyordu sensiz
Ben sana ağlıyordum sessiz

Güllerimiz açmaz oldu
Sevda yerini bıraktı usul usul
sessizliğe sensizliğe
Kimi Mor kanatlı kuşlar geçerdi,
ıssızlığından diyarımın,
geçmez oldun birden ıssızlığımdan

"Yayla kokuşlu çiçekler açardı" derdi ya şair
Senle kokladığımız yayla çiçekleri elimde şimdi
Kovalamadık belki tarla kuşlarını sonsuzluğumuzda ama
Olsaydı kovalamazdık yine de...

Sessizliğimi kıskanırmışım meğer
Sessiz kokladığım kanlı açmış güllerimin
Sırrı kalsın yüreğimde
Sevgin kaldı bende ey sevgili
Sevgin bende kaldı

Nisan ayında yağmurlar ağlıyordu üzerimize
Her toprak zerresi üzerine döküldüğünde
Yokolduğun,yokolduğum havanın kokusuydu işte
nereden bilirdim ki...

Seni geç kaldığım bir ayın
Gecikmeyen yağmurunda bıraktım Emirsultan'a
Birileri ağlıyordu sensiz
Ben sana ağlıyordum sessiz

Kerim YILMAZER

Ömür durağımdan geçti yolum
bir sevgi türküsü söylerdim yalnızlığıma o durakta
koca düşlerimin arasında sıkışmış
koca bir tomar kağıttan başka bir şeyim yoktu elimde
sıra sıra dizilmişti insanlar kuyruğuna,
ömrümü elimden alan sevgilerimin yokolduğu durakta
beni benden alan otobüse koşturuyorduk hep birlikte,
oysa seferlerini bile iptal etmişlerdi yollarımın
durağında ömrümün yine türkülerimi söyledim yalnızlığıma
Boş bakışlar içerisinde tellerime dokunur
Hiç varolmayacakmış gibi gelirdi dünya benim için
Boş günahlar işlemeye başlamıştım türkülerimle
Düşman ettim kendime dünyayı böylece
Kelimelere sığındım kimi zaman
Yoksul cümleler kurmaya başladım kendime yeten
Ölçüsüz şiirler yazdım yarım yamalak duygular içinde
Kim olduğumu bilmeden kime olduğunu bilmediğim kelimeler döktüm yollara
Uçsuz bucaksız bekleyişlerimle her zamanki durağındaydım yine
Yıllar neleri aldı götürdü kelimelerden bilemedim

Derken yavaş yavaş günleri ağarttım
Güneşleri kıskanırdım rengarenk gökyüzünden
Ardına sığınmıştı çünkü hiç batmayan günlerimin
Oysaki ben güneşi bile uyandıramamıştım dünlerimde
Bilmiyordum güzellikleri yaşamamıştım hiç yaşayamamıştım
Bildiğim gördüğüm durağımdaydım her zamanki gibi
Hayallere dalıp güneşli günleri doğururdum yüreğime
Değmeyecek şeylere aşık olurdum kendime geldiğimde
yorgun ellerimden dökülen yorgun kelimelerimdi işte herşeyim
Oysa doğabilirdi güneş benim ülkemede biliyordum
Yapabilirdi en güzel bakışlarla bana bakmayı
Biliyordu oysa gözyaşlarımla karşılardım
Sevinçlerimle kucaklardım kendisini
Olmadı nedense hiçbir zaman

Bana inattı sanırım
İnadına inadına saklanırdı dağlarımın ardında
Bense her zamanki durağımda beklerdim yine .
Elbet bir gün gelecek derken türkülerim yalnızlıkları söylerdi bu sefer
O türkü ile sarıyordum yaralarımı yamatıyordum
Hiç bitmeyecekti ümitlerim biliyordum
Biliyordum çünkü seviyordum
kimler gelip geçti gözlerimin önünden
Yalnızlıklarıma değil yalnızlığı bilenlere söylüyordum asıl türkülerimi
Ve her seferinde ben
Ben oluyordum...

Ömür durağında durmuşum işte durdurulmuşum.
Yağmurlar yağıyordu yüreğime o zamanlar
Aslında ben ağlıyordum
türkülerimde benle ağlıyordu
Kime söylediğimi bilmiyordum derdim her zaman
Bilmiyormuşum meğer.

Üç beş kuruş kazanmıştım oysaki, kafaya koymuştum
Gidecektim güneşin aşmayı beceremediği dağlarımın ardından çıkarmaya
Günleri doğduracaktım her ben gibi yanlızlığı bilenlere sebep
Gökyüzü olacaktık kimbilir
Bilmeyenlere inat sevgiyle türküler söyleyecektik yüzlerinde
Ömür durağını geçmeyi başaracaktık kimbilir.
Üç aşağı beş yukarı ömür durağıydı işte bizimkisi
Yalnızlıklarımı türkülerimle paylaştım
Yolları,yolcuları, yolculukları seyrettim uzun uzun
Son durağımdı aslında ...
hiç bilmedim, bilememişim meğer
Ömür uzun bir yolculuk kadar kısaymış işte
Sevemeden, sevilemeden gözlerimi yumdum güneşe inat
Ömrümün son durağındaymışım meğer
Bilinmeyen, bilinmeden...

Dost elinden sevdaya yanan turnalar
Sevgi ilen diyenlere selam eyleyin
Eskimeyen yollara giden turnalar
Gam çekmeden izlerine devam eyleyin

Kerem der ki, derdi dağlar ilen çözerim
Turna derim, dostlarımı sözlerimle çizerim
Sevgi vardır kanadımda nice gamlar ezerim
Dost hanında sezilmeye devam eyleyin

Kerim YILMAZER

Nice sevda dökerim dostun elinden
Varmi ki nefsine sahte yoran ilimden
Nacizane özümüz sırdır kelamdan
Diyardan geçmeyince bilinmez gayri

Sende çekiver sevdasini habu diyarın
Açsin gül ömründe yaz ilen baharın
Doyulmaz asklara vardir kararım
Diyardan geçmeyince sezilmez gayri

Kerem der ki hayran olma nefsine
Getirmektir cümle dostu cümle sazina
Gün gelince sarilirsin elbet dostuna
Diyardan geçmeyince sevilmez gayri

Kerim YILMAZER
30.01.2006

Nice sevda dökerim dostun elinden
Varmi ki nefsine sahte yoran ilimden
Nacizane özümüz sırdır kelamdan
Diyardan geçmeyince bilinmez gayri

Sende çekiver sevdasini habu diyarın
Açsin gül ömründe yaz ilen baharın
Doyulmaz asklara vardir kararım
Diyardan geçmeyince sezilmez gayri

Kerem der ki hayran olma nefsine
Getirmektir cümle dostu cümle sazina
Gün gelince sarilirsin elbet dostuna
Diyardan geçmeyince sevilmez gayri

Kerim YILMAZER
30.01.2006

La İlahe diye diye ezraile doyulur
Dost gamından cehennemde yanayım
Sırdan gelen sırra böyle doyulur
Dost, gamından ateşlerde yanayım

Dil olur dost yolunda bu sırra ermez
El olur aşk selinde dostuna vermez
Gül olur Hak ceminde kullara varmaz
Dost, gamından cemlerimde yanayım

Kerem derki, dost derdini çekeyim
Hakk dağından nice dosta eseyim
Derman olacaksam, darağaca asayım
Dost, gamından her günümde yanayım

Kerim YILMAZER
17.05.2006

Bu demde

Dost bağıdır açılsın güller
Baykuş tüner mi bu demde
Nice dosta yakışır teller
Bülbül sedası hoştur bu demde

Sevgi derler yunus'unda özidi
Mevlana'da hasret sema közidi
Ehl-i gafil öğrenirken güzidi
Dost muhabbetin hoştur bu demde

Kerem der ki sevgi olsun emelde
Her dem hoştur hoş bakınan güzelde
Zalim duyguların varsın yitsin ezelde
Kabahate özür etmek hoştur bu demde

Kerim YILMAZER
1 Nisan 2006

Dost Dediğin

Dost dediğin budur, kah ağlayıp kahi gülen
Hoşgörüyle görüp, sözlerimde hoşluk bilen
Yanar dergahımda sazım, sızlıyor yaram
Zalim felek çalmasa da, çalarım gayrı

Kerem derdim dost cemalin görünce
Her dem sazım dergahına varınca
Muhabbet ehlini diyarlarda bulunca
Ben yanarım felek ilen dönerim gayrı

Kerim YILMAZER
10.03.2006

Dost demeye demeye

Dost demeye demeye çürür idik ummanda
Yüreğinde sevdasıylan ölen ölmez dünyada
Diyar gezdim be hey dostlar, şu kısacık zamanda
Ben yanarım, ataşlarda nice dostum var deyi

Aşık koymaz türküleri, yaban elde yas ile
Yıllar geçer, ömür biter, tellerimde pas ile
Dostlarını alan varmı , altın dolu tas ile
Sen dönesin semahlarda , nice gönlüm var deyi

Kerem der ki, kul özünü tövbe ilen bişir
Hakk'ın dergahında başını göklere düşür
Mevlasına aşık olan yüreğinde daşır
Dost dilensin dualarda , nice kulun var deyi

Kerim YILMAZER
24 Şubat 2006

Dost diye diye

Dost diye diye demlerine kandığım
Ziyan etti zaman, ne kara baht imiş
Hasrete kapılıp yollarına yandığım
Bu bizde ki kara ayaz kış imiş

Dönermi ki dostu bilen gittiği ilden
Seçermi ki yasta kalan çaldığı dilden
Geçermi ferhat dostun attığı gülden
Bi-vefa dostuma sevdası azab imiş

Kerem örttüm eserimle mendeburun özünü
Şer-i şeytan oysun doymayası gözünü
Dost diye ardından bu meleşen kuzunu
Diyarda koymak cennette serab imiş.

Kerim YILMAZER

Ata’m

Sen değilmisin gözünde yaşlarıyla
ve al bayrak altında haykırışlarıyla
Sabah rüzgarımda
Öğlen sıcağımda
Akşam serinliğimde
Göklerden damlayan kanları
Yerden fışkıran canları
Dalga dalga yüreği ile
Masmavi denizlere güneşi doğduran
Sen değimliydin…

Sen değilmiydin
Çanakkale boğazı’nda
Şarapnel kokusu içinde anıtları
Yüreğinden yükselten
Ata’m dediğim korkum heyecanım
Sevincim kederlerim sen değilmiydin

Ey göklerde dalgalanan türk sancağı
Sen söyle
Sen değilmiydin vareden
Yücesinde dalgalandığın topraklarda
Canımdan öte canı
Damar damar kanı
ve uğruna şehit veren vatanı
ve göğsünde şarapnel parçasıyla
Yüreğinde sancısıyla gürleyen,

Ey türk evladı
Yerleri gökleri terleten
Toz bulutlarında bombardımanın
Şaha kalkmış şehit kanlarında atanı

Gör ey türk milletinin soyu
Ey şanlı türk bayrağı
Dalgalandığın topraklara kan döken
Ey şehit oğlu
Şerefini aldın çanakkale’de sakarya’da
Gör ey çanakkale’de destan yazan şair
Gör milletini ey koca türk
Sen cumhuriyet dedin
Ben cumhuriyete sen dedim
Sen vatan dedin
Ben vatana sen dedim

Dalgalanıyor şafaklar gibi o şanlı hilal
Oldu artık dökülen kanlarımızın hepsi helal

Sen rahat uyu ey türk istikbalinin kurucusu
Varlığın bulunduğu topraklarda
Gökyüzü ak yeryüzü al
Sen değilmisin vatanda vatan
Kurduğun cumhuriyet toprağında sen rahat uyu atam

Kerim YILMAZER

Gülün solmuyor


Nedir bu bitmek tükenmez dostun elemi
Hangi dağa dönsem yamacından inmiyor
Aşk bağısın cemaline, çevirmişim kıblemi
Hangi dağa çekilsem senin yerin dolmuyor.

Kerem sana kul olaydı, cemaliyle Kerim
Dost yoluna muhabbetle sevgi ekerim
Derviş olur gönüllere misk-i amber dökerim
Hangi bağa dikilsem senin gülün solmuyor

Kerim YILMAZER
24.04.2006

Ard arda ne feryatlar yaktim,
ne of´lar kül ettim dilimde
ne hickiriklar ve ne kahirlar cektim.
duymadin gözyaslarim ne sekil cagladigini,
his etmedin bu yürek nasil titredi.
İcimde depremler,
icimde soguk savaslar,
İcimde sicakligini ve hattini asmis köz püskürtüleri...
hisetmedin...
Ne dügümler atti girtlagim, ne nakislar isledi bogazim,
Ne nefesler kesdi cigerim, görmedin anne.
Çünkü ben, barı sen üzülme dıye, karanlıkta, yorgan altında, sen uyurken agladım anne!!!

14.08.2005
Canan-Sedef YILMAZ

Gördüğüm hissettiğim olaydı yüreğinden damlayan
Yorganı yakaydım, gözlerinde görmek için sevgiyi
Soğuk savaşlar yaşayıp ben uyurken ağlayan
Yatağında his etmediğin seni dinleyen anneyi

Yürek çarpar seninle, hıçkırıkla, kahırla
Evlat derim, geçer derim, hiç bitmeyen sabırla
Hayır olur, sevgi olur gözyaşında huzurla
Annen seni sarar , ağlar iken dur deyi

Ben Kerem'im anam derdi genc iken
Yaşım yaşıma, aklım başıma denk iken
Geçer ömür, akar gider ezrail'im gelirken
Anam ölür, ben ölürüm, sen sevgiyi gör deyi.

Kerim YILMAZER
09:05 14.09.2005

Sevdalar düşmez oldu gönlüme
Gecelerimi ısıtmıyor artık gülüşlerin
Aramıza ayrılıklar mı düşecekti
Usul usul yokluğunda ağladım sensizliklerime
Kapıları kapadım sonu olmayan aşklara
Geçiverdim yine karanlık sokaklarından
seni aradım boş sokaklarda
Oysaki neleri paylaşmıştık, biriktirmiştik yüreğimizde
Avucunda tomurcukları açardı güllerinin
Yeşerirdi sevdamız bitmeyesice günlerimizde

Gülüşlerin yok artık
Bir bakışınla aydınlattığın yollarımdan
Kimseler geçmiyor artık

Ne yalanmış dünya
Seni ve gözlerinde özledim kendimi
Yanık yanık söylediğimiz türküleri özledim
Bir gün kapanıverdi birden
Yok oldu gökyüzü tepemizden
Nereye diyemeden kayboldun gözlerimden.

Sevgilerin yok artık
Bir tebessümünle ısıttığın yüreğimden
Kimseler geçmiyor artık

Usul usul yokluğuna ağladım sensizliklere
Seni bir öğlen yağmurunda bıraktım sessizliklere
Neden diye soramadım kimseye

Şimdilerde sızısı alır beni benden
Ne zaman, nereye bilemem
Seni ararım gülüşlerimde

Kerim YILMAZER

ATIŞMA (Emek-Kerem)

Kerem
Uyu ey türkü gözlü güzel
Gülüþün türkülerde güzel
Türkü gözlerindedir güzel
Ben ölürüm sen gülüver güzel

Emek
Ölümler yakışır garip tenime
Gazeller vurdular bağıma Gülüme
Sen ölemen yiğit benim yerime
Yaþamak farz olsun güzel ömrüne

Kerem
Aşıp geldim gülüþlerin ardından
Ölüm yakışır sözlerinin ardından
Yollarımı kuşatır dizlerimin ardından
Ben ölürüm , Ezrail'e gülüver güzel

Emek
Ölümü göremez sevgi diyen dilin
Her dost avazına yetişir elin
Sitemler edip de bağlama kolum
Yaşamak farz olsun ömrüne yiğit

Kerem
Varıp geçtim yüreğimden çölümü
Kar mı kalır zulmedenin zulümü
Hak nasip eylesin artık ölümü
Ben ölürüm beni unutma güzel


Kerim YILMAZER - Çilem ÇİMEN

Kimedir açılan kapılar nerdedir bilinmez
Zaman geçip gider gönüllerden silinmez
Sevgidir adı, her çiçekten derilmez
Doğru özde açan güle merhaba merhaba

Yaradan çamurdan da yaratır bilesin
Sevgi İlacı dediğin dost elidir sarasın
Ömrün daim, ezel, ebed gülesin
Sazla, sözle göçen dile merhaba merhaba

Kerem dilerim ki her anımda yazayım
Dost bilmez isen, mezarımı kazayım
Leyli leyla, mecnun olup gezeyim
Emeği bizle veren ele merhaba merhaba

Kerim YILMAZER
11.02.2007 20:02

Nice canın canandandır sevgisi
Ol mehdiyi kıskandırır kendisi
Hayal mayal görünürde efendisi
Yeter gelir, cana merhaba merhaba

Yalçın yalçın dağlardan mı aşarsın
Nazlı nazlı çaylardan mı geçersin
Bilmem ki ben, neden gelir göçersin
Giden gelir, ona merhaba merhaba

Kerem, inilerim sazım bilir kendimi
Bitmez sızılarım, dostum alır derdimi
Sel sel oldum, hepten aştım bendimi
Gelen gelir, ele merhaba merhaba


Kerim YILMAZER
05.02.2007 17:30

Yanık kokusu sinmiş üstüme terkedilmiş sevdaların
Yitik puslu bir yangın yerine dönmüş yüreğim
Ne ihaneti görebildim sende, ne sevgiyi
Görseydim ihaneti severmiydim ki sevgiyi

Uçurumlarda değilim
Sanmaki senin yokluğunda erir biterim
Sanmaki yaslara boğulur kendimden geçerim,
Her zaman ki tebessümlerimle kalırım yine
Ellerimde sevgilerim
Kim olduğunu bilmediğim kime olduğunu bilmediğim
şiirlerimi yazarım terkedenlere inat
Sevgili olurum kendine yeten
Sevgi olurum sevgililere yeten

Yiğidin gönlüne konur adı,
Güzelin yüzünde parlar kimi zaman
Karlar yağsada ısıtır içini o an

Gün olur bulurum yine paylaşırım yüreğimi
Sevdiklerimi anlatırım sevdiğime
Üç kuruşluk sevda olsa da adı
Terketmez yine de
Bırakıp gitmez sevdiklerini
En değerlim olur adı
Sevmeyi bilmeyenlere inat

Süründürür belki geçmişten kalanlar
Sen bilmesende sevgidir yine adı,
Pazarlarda bulunmaz, mezatlarda satılmaz
Sevgidir adı, unutsanda unutulmaz.


Kerim YILMAZER

Gel ey Türkülerin bülbülü ağuları ağlama
Aşklar var bu demde, gözlerini bağlama
De gel yeter sende, yürekleri dağlama
Ferhat dostu anınca, güzeylerim halini

Ne güzeldir dost dilinde varolsam
Lokma olsam yüreklere dağılsam
Emek senden, çöllere de kovulsam
Mecnunları bilince, zor eylerim halimi

Kerem yanıyor bağrım, senin yanmasın
Bir ses ver hanemize, baykuş konmasın
Gel nazetme dillerimiz bomboş kalmasın
Hakk dostları alınca, deleylersin halini

18.02.2007
09.30

Kerim YILMAZER

Hangi bağın bağbanına darıldım

Nerde aşığın dilleri darda bilinmez

Ol bağbanın güllerinde yoruldum

Nerde maşuğun elleri nerde bilinmez


Kerem der ki aşık ile sohbet eyleyin

Dili değsin sözleriyle kavga eyleyin

Atışma meydanıdır, meydan eyleyin

Darda yazeyleyen, burda bilinmez

Bir arkadaşımın hayata bakış açısını anlattığı şiir ve karşılığında benim kendisini tanıdığım kadarıyla tarif ettiğim karşılığıdır.

Kendisine teşekkür ediyorum.

Hayat ve Ben

Hayata hep bir köşesinden baktım ben
Ve hep o köşesinde kaldım hayatın
Ne yaşayabildim coşkuyla
Ne de ölebildim sessizce

Oysa hayatın ortasında zannederdim kendimi
Sokaktaki çocuk olurdum yüzündeki kirler
Masum ama ezik bir geçmişle
Avludaki çeşme olurdum
Suyumdan kana kana içerdi insanlar
Yaz sıcağının kavurmuşluğunda
Kaldırımlar olurdum
Ayak izleri taşırdım yüreğimde
Yollar olurdum, kervansaraylar
Nice yolcular ağırlar, uğurlardım
Belki kavuşmalara belki ayrılıklara
Sonra uçsuz bucaksız ovalar olurdum
Tarlalar, bahçeler, bağlar olurdum
Nice güzel meyveler yetişirdi bahçelerimde
Bir elma uzatırdım çocuklara
Kokum sinerdi üzerine
Çocuğun yüzündeki mahçup tebessüm olurdum
Gülümserdim hayata doyasıya gülümserdim
Acılarımı içimde yaşayıp gömerdim karanlıklara
karanlıkları yaşardım
Karanlık sularında dolaşırdım yalnızlığımın
Fırtınalarını yaşardım sığ sularında ömrümün
Kasırgalar, hortumlar savururdu beni bana
Ben hayatımın köşesine hapsolup yaşardım

Hayata hep bir köşesinden baktım ben
Ne doyasıya sevebildim
Ne doyasıya ölebildim
Sırılsıklam olmuşken acılarımdan
Bir gökkuşağı aradım yağmurlarımda
Arayışlarım yaşayışlarımın tek sebebi oldu çoğu zaman

Hayata hep bir köşesinden baktım ben
Ve hep o köşesinde kaldım hayatın
Ne yaşayabildim coşkuyla
Ne de ölebildim sessizce...

02.08.2006 19:07
Çilem ÇİMEN




Hayatı anlayabilmekti aslında
Köşe bucak kaçışlarım,
bekleyişlerim vardı belkide.
Kimin olduğunu bilmediğin türküleri söyledim yapayalnız
Türkülerim oldum aslında dostlara söylediğim
Karaladığım kağıtları yaktım ilk önce
Delilleri yokettim yalnızlığımdan
Bir an ağlamaklı oldu gözlerim
kimse yoktu koca sokakta
yalnızlığı öğrenmekmiş hayatımın anlamı, bilemedim.

Derken köşesinde gördüm gülümsüyordu
Caddenin suskunluğuna inat
Yaslı başını duvardan usuldan kaldırıp
Bana bir meyve uzattı ufacık elleriyle
Sevgi okunuyordu bakışlarından
Kimsede görmemiştim oysaki görememiştim
gülücüklere boğulup caddeyi şenlendiriyordu yavaş yavaş
Hissettire hissettire sevgisini.
Küçücük ayaklarını hareket ettirdi bir an
Ayakta duramıyordu aslında
yorgunluğunu duvarda dinlendiriyordu
Bilememiştim görememiştim aslında
Kapılıp bakışlarının temizliğine
soramamıştım bencilliğimle
Oysa ki ben türkülerimi söylerken yalnızlığıma
O yalnızlığa meydan okuyordu yorgun bedeniyle
Usulca düşüverdi sol yanına
tebessüm vardı ağlamaklı gözlerinin ardında
Sitemleri duruyordu gözlerinin içinde besbelli
Sevgiye hasret kalmıştı belkide kimbilir
Gülücükleriyle beklentilerini anlatıyordu yalnızlıklara

Hayata bir köşesinde bakmak değildi aslında içindeki
Ne coşkuyla yaşamak nede sessizce ölmek değildi gayesi
Her gününde aynı duvara başını koymak
Ve birilerine kokusu sevgiyle bezenmiş
Meyveler uzatmak ve gülümsemekmiş yalnızlıklara
En güzel yerinde kalmış aslında hayatın
Ne kendisi bilmiş, ne birileri görmüş onu
Yalnızlıklarının içinde tek isteği sevmek,
Sevilmekmiş oysa.....

Kerim YILMAZER
03.08.2006, 21:04

TEZ YAŞLANIR İNSAN TORUL İLİNDE

NE YAŞADIĞINI BİLİR, NE YAŞAYAMADIĞINI
KATLANIR GİDER ÖMÜR, GAYBANASINA ÖYLECE
NE SEVDİĞİNİ BİLİR, NE SEVİLDİĞİNİ
YAŞLANIR TORULDA İNSAN, DUYGUSUZ, BÖYLECE.

KİMLER GELİR GEÇER Kİ YOLLARINDAN ISSIZDIR
EL VEREN YOKTUR Kİ YÜCESİNDEN, BAHTSIZDIR
NE DUR DİYENİ VAR, NE GİT DİYENİ TAHTSIZDIR
YAŞLANIR TORULDA İNSAN, USUL USUL DÜŞSÜZCE

NİCE KERVANLAR GELMİŞ, GÖÇER DE BİLİNMEZ
KEM GÖZLERİNDEN HAYIR MI, ŞER Mİ SEÇİLMEZ
KİME UZANDI İSE ELLERİM, NARDAN GEÇİLMEZ
YAŞLANIR TORULDA İNSAN, KEREM GİBİ, SESSİZCE

Nedir Bu Başımda Bu sevda Nedir?

Nedir başımda bu sevda nedir
İki el etti isen ölim mi güzel
Hoyrat gülüşlerin, sebebi nedir
Oynak edalarına, kanim mi güzel

Kaşların yaydır, gözlerine doyamam
Salınır gezersin, endamına gıyamam
Bir öpücük ver, dudağımda ölemen
Pambuk ellerini, sarim mi güzel

Tanrı özenmişte yaratmış seni
Ne hale koymuş, (elinden) beni
Sefil etti şu dillerin Kerem’i
Dane dane güllerinden, yolim mi güzel.

Kerim YILMAZER
30.06.2007
10:35

Melul melul, yeşil bakar gözlerin
Bu ne güzel sima sendeki güzel
Kiraz kiraz, datlı söyler sözlerin
Al yanaktan bir buse veriver güzel

Methetsem neye değer bilemem
Her an öpsem dudağına doyamam
Sen yoğisen başkasını göremem
Mecnun olur yollarına düşerim güzel

Kerem sevgi bilirde bulamaz seni
Ne sevdiği belli olur ne de seveni
Yüzbin sarraf ölçemezde sevgimi
Okka ilen sevgileri satarım güzel

Gitmeler olmasın gönül dalından
Tutunacak kimler kalır bilsene
Dökmeler olmasın senin gülünden
Kİm yanıyor senin için bilsene

Kerem tanırım gönlünden seni
Halini yanarsan yakarsın seni
Zebaniler gelse, alamaz seni
İçindeki sevginden içip gülsene