Bazı evlerden sürekli kavga, gürültü, bağrışma sesleri yükselir. İçinizden düşünürsünüz, “bir türlü huzurlu yaşanmayan evler var” dersiniz ve böyle bir evde yaşamadığınız için çok ama çok şükredersiniz. Sanki sizin kapınızın tam dışında insanların sürekli gözyaşı döküp sıkıldığı bir cehennem hayatı yaşanıyor gibidir. Peki neden bu evlerde yaşayan insanlar bir türlü huzuru bulamaz, bu evlerden gelen ağlama, çatışma ve bağrışma sesleri neden hiç son bulmaz?
Neden biliyor musunuz? Gerçek huzuru ve rahatlığı sağlayan o evdekilerdir de ondan. Eğer o evde yaşayan insanların kalpleri Allah’tan uzaksa, hepsi Allah’ı unutup dünya hırslarına, kendi tutkularına dalmışlarsa, herkes önce kendini düşünecek kadar bencilleşmişse, herkes yalnızca kendini mutlu etme peşindeyse işte o zaman o evde asla huzur olmaz.
Ama eğer evinizde Allah’tan korkan, Allah’ı sürekli anan, şükreden eşiniz, çocuklarınız varsa, sürekli Allah’ın nimetlerini anıyorlarsa, hepsi yürekten iman etmişlerse işte o zaman gerçek huzuru ve mutluluğu bulmuşsunuz demektir. Bir insana verilen en büyük nimetlerden biri kendi evinde müminlerle yaşamasıdır. Evinizde ne kadar çok Allah’ı anarsanız, ne kadar çok şükrederseniz o evin bereketi o kadar çok olur. Evdeki herkes Allah’ı anmakta ve hatırlatmakta adeta yarışmalıdır. Bir Kuran ayetinde, (Bu nur, ) Allah’ın, onların yüceltilmesine ve isminin zikredilmesine izin verdiği evlerdedir; onların içinde sabah akşam O’nu tesbih ederler. (Nur Suresi, 36) ifadesiyle Allah’ın isminin yüceltilmesine izin verdiği evlerden söz edilir.
Allah, size evlerinizi (içinde) "güvenlik ve huzur bulacağınız yerler" kıldı; ve size hayvan derilerinden hem göç gününde, hem yerleşme gününde kolaylıkla taşıyabileceğiniz evler; yünlerinden, yapağılarından ve kıllarından bir zamana kadar giyimlikler-döşemelikler ve (ticaret için) bir meta kıldı. (Nahl Suresi, 80)
Namaz kılınan, dua edilen, şükredilen, Kuran okunan, sürekli Allah’ın adının yüceltildiği evlerde apayrı bir sıcaklık ve huzur hâkim olur. Bunun dışında bir evde huzurun ve mutluluğun yakalanması mümkün değildir. Evlerinize girdiğinizde mutlaka eşinize, çocuklarınıza selam vererek, güler yüzle girin. Üzerinizde daima Allah’ın size bağışladıklarının farkında olmanın neşesi ve mutluluğu olsun. Eğer imanınız varsa tüm hazinelere kavuşmuşsunuz demektir. Sizde bunu her eve girdiğinizde ailenize, dostlarınıza hissettirin. Asla ama asla size bunca nimeti veren, eş ve çocuklar bağışlayan Rabbinizi unutmayın. Eğer kendisi unutursa bir gün gelip de Yaratıcısı tarafından unutulmayı göze alabilir mi insan?...
“…Onlar Allah’ı unuttular; O da onları unuttu…” (Tevbe Suresi, 67)