Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
23 Ocak 2008 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
AdamGibi
“Hediye”li, “havuz”lu vizyonuyla rüşvetin tapu belgesi gibi olan tapudaki rüşvet olayı; buzdağının görünen ucu gibi, ülke gündeminde geçici yerini aldı. Sistematik “sera etkisi” ile buzlar çözülünce yükselen sular buzdağının görünen kısmını da örtüp, her şey unutulup giderek; “uygunsuz gerçek” yol haritasında hayat alışıldık biçimde devam edecektir. Konuyla ilgili olarak hemşehrimiz eğitimci yazar sayın Cevat Aslan’ın geçen haftaki mükemmel analizini; Demokrat Gümüşhane Gazetemizde memnuniyetle okuyunca Gümüşhanemizde hasret olduğumuz entellektüel ve cesur eleştirel yaklaşımdan ötürü sayın yazara teşekkür ederken, konuyla ilgili düşüncelerimi de arzetmek istedim.
Miladı bilinmeyen; M.Ö’den, M. Sonraya Milenyumdan günümüze ulaşıp, geleceğe sarkacak gibi görünen anakronik konuyla ilgili olarak Filozof Eflatun’un yüksek gerilimli felsefesinde toprak hattı vardır.
Derki: “Erken kalkıp, yere bir çubuk diken güneşin doğuşuyla oluşan gölgesinin düştüğü yerlere sahip oluyor.”
“Çubuk ve gölge” metaforunu günümüze uygulayalım.
Artık, her yerde, her vakit toprağa çubuk değil, DEMİR KAZIK dikiliyor!
Şahit, bilirkişi....velhasıl bir kısım ilgili ve yetkililer eliyle...
Çimentosu olan 3402 sayılı Kadastro kanunu, özellikle 12, 14 ve 39. Maddeleri harç gibi kullanılarak BETONLAŞMA sağlanıyor, sök sökebilirsen!..
Gen değiştirip, Ka-D(O)ST-ro ya dönüştürme yöntemiyle TOPRAK iktisabı artık olağanlaşıyor. Zilliyetliğe dayalı malikiyette malik olması istenilen şahıs ve/veya şahıslar ve Kadastro Kanunu’nun39.maddesi gereğince 20 yıldan beri tasaruf etme şartı yani süre ayarlamasının “kitabına uydurulması” hazır kıta EKİP için çocuk oyuncağı mesabesindedir. Kötü örnekler bunu gösteriyor.
“İki kişi dinden olunca, bir kişi candan olur”, deyimini konumuza uyarlarsak, birkaç kişi cüzdanı, vicdana tercihle dinden, etik değerlerden olunca birçok kişi (varisler) de candan değilse maldan ve moraldan olup, güven bunalımına düşüyor.
Ve hukukun üstünlüğünün yerini, üstünlerin hukuku alıyor.
Yazılanlar, anlatılanlar senaryo değil, yaşanan dramdır.
“Filim gibi” olan bizatihi hayatın bir kesiti...
AKTÖR leri yazarsak, “zülf-ü yare” dokunur.
“Dokunma-dokundurma neyimize; oturalım oturduğumuz yerde: Aktör ve figüranları sessiz-sadasız izleyen SEYİRCİ ler olarak!..
Zülf-ü yari bırakıp, zülfü perişanım kal melül melül’ü söyleyelim.
PLATON'DAN BERİ
