Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Eğitimi niçin mi paranteze aldık? Sistemin tercihi bu… Aslî unsur olması gereken EĞİTİM, sistem çarpıklığında yedeğe düşmüş öğretimin gölgesinde rehin olarak, adetâ paketlenip, rafa kaldırılmağa yönelinilmiştir. Bu “öteleniş”in hazin sonuçlarını fert ve toplum olarak acıyla yaşıyoruz. Her kesimden ve her dereceden kişiler her derece (YÜCE DÎVAN’a kadar) mahkemede sanık sandalyesineoturuyorsa; dürüst insanlar, üst düzey görevlerine başlarken, yetki ve pozisyonlarını kendileri, aileleri ve çevreleri için çıkar sağlama aracı yapmayacaklarına dair namus sözü verme gereği duyuyorlarsa… uykularımızı yitirmememiz lâzım. Eğitimi ihmal ettik de, öğretimi ihya mı ettik? Ne gezeer!.. Sağa-sola kıvrılarak yüzeyden akıp, yatağını arayan sular misali, mihverine oturmayan sistem, sürekli arayışlarla yalpalayıp, aşınıyor, laçkalıyor. Hasta bünyeye oksijen yükleme operasyonundaki hatalar komplikasyonlara yol açıyor. İlk ve orta öğretimde toplam yüzyirmibin öğrencinin sıfırlaması ârazlardan/bulgulardan sadece biridir. YÖK ve Yüksek Öğretim deyip duralım. Çünkü, orada akan sular ve akıl duruyor. Bu elim manzara karşısında BAKANlar çaresiz!.. duruyor. Tekrar sıfırdan devam edelim. “At gözlüğü” takılı onca yarışçı hedefe kilitlenmemişmiydi ki, ileri koşmayıp, geri geri geldiler. Yarış atına döndürülen bu çocuklara yazı-günah oluyor. Eee… “at yarışı” dedikse, o sektörü küçümseyemeyiz, ne paralar kazanılıyor! Büyük dersanelerin fiat listelerini gördünüz mü? “Kazan-kazan” formülü hiçte fena değil, parası olmayanların yeri yoksa da… Ne yapalım, arpası kesat olan atlar, yarışa katılmayıversin!.. Sahi, “fırsat eşitliği” ilkesi, hâlâ yazıldığı yerde duruyordur zâhir… ortalıkta pek görünmüyor da!.. Hey oradakiler!.. Çocuklarımızı test manyağı yapmak mı istiyorsunuz? Bir uç adım daha atarak iddia ediyorum: Sevgili çocuklarımızın önemli bir bölümü maalesef okur-yazar değil! Alfabe okur-yazarlığı değil elbet kastımız… Kitapokurluğu,kalem-kâğıtyazarlığı demek istiyoruz. Ve bir kısmı da âdeta konuşma özürlü. Delikanlılar, argoyla idare ediyor, genç kızlarımız “gibi-yani” arasına sıkışıyor. Züğürt Ağa’nun hazinesi benzeri kelime haznelerindeki sınırlı sayıdaki kelimeleri sakız gibi yayvan yayvan çiğneyip, ezilip, büzülüp ve/veya şişirilip, patlatılarak adetâ çürütülüyor. Ne bekliyoruz ki; okula başlayıp evde süren verimsiz ortamda, dillerden bal akacak değil ya! Güzel okuma, güzel yazma, güzel konuşma kaç puan getirirki; marş marş test çözmeğe! (Bu yazı da bize PUAN getirmez ya!) İki kutu ya hapsedilmiş “tık”li, “zum”lu hayatları mobil “mandallı” gençler, izniniz olursa size acımak geliyor içimden. (Haşa) kutsal üçlünüz, böyle düşündüğüm için beni çarpar mı? (Yaydıkları elektromanyetik dalgalarla çarpar mı çarpar.) Sözümüz, çağımızın ileri buluşlarına değil, faydayı, zarar dönüştüren kullanım ölçüsüzlüğü ve yanlışlarıdır. Küçüğe oyun ve çizgi film, ablaya “pembe dizi”, abiye vestern filmi veya maç, anne “kadının sesi (sonrası ölüm sessizliği!)” ve farkında olmadan kaygılarının kışını yaşatan “ikinci bahar”a abone… bu taksim, mutlak sessizlik ister, baba kahve müdavimi olmayıpta ne yapsın? Diller, ancak izlenenlerin, dillendirilip, değerlendirilmesi içim çözülür. (dedi kadı!) Vahim çözülüş, aile bağlarındadır. Güve kemirmiş iplik gibi, ilmik ilmik... Ve sonrası, çorap söküğü gibi geliyor, halimiz meydanda. Eğitim kavramını öne çıkaralım derken, öğrenimin-öğretimin hal-i pür melâlini (baştan aşağı üzücü halini) unutmuş değiliz. Geneli bırakıp, özele indirgeme yaparak, ÖSS’de asansör illerden oluşumuza şöyle bir değinelim. Son üç yıllık sonuçlara bakıp, 60 – 70, iş bitmiş diyecek değiliz elbet… Zira, öyle düşünüp ümitsizliğe kapılırsak işimiz bitik demektir. En doğrusu, sınav terminolojisiyle sözelimize, sayısal katarak bir denklem kuralım. Önce klasik kalıp/klişe: Eğitim – Öğretim = Sistem + Öğretmen + Öğrenci + Okul ve Dershane ortamı (Çeşitli yönlerden uygunluk, donanım/araç-gereç vb) + Veli ,aile ortamı ve imkânları. Eşitliğin sol yanına Gümüşhanenin eğitim-öğretim değerini veri olarak belirleyip koyalım. Bu değer, normalde realize olarak 40.sıradan aşağı düşerse (-) dir. Son üç yılın ortalaması 65.lik gibi durduğuna göre eşitliğin sol yanına -25 oturur. Bu eksi değeri oluşturan, eşitliğin diğer yanındaki elemanların, yani unsurların/faktörlerin eksi değerlerini varın siz belirleyin. Özeleştiri yaparak, en büyük eksizi, vebal yüklemesi olarak ev ve ailenin sırtına vuruyorum. (Çocuğunun kaçıncı sınıfta olduğunu bilmeyen veliler biliriz!) Sizler ne dersiniz - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Bir yangından geriye kalan küllere bakıp-basıp geçer misiniz, yoksa durup: Ne zaman, nasıl, niçin ve kim (3 n ık?) diye düşünür müsünüz? Bu, “bir yangının külünü yeniden yakıp-geçmek” için değildir. “Yangınlarda” olmama isteminden kaynaklanan sorgulamadır. Yeni Eğitim-Öğretim yılının hayırlarla gelip, özlenen başarılarla buluşturması temennisiyle… TEBRİK NOTU: Mübarek Miraç Kandilinin karanlıkları aydınlatması dileğiyle, kandil tebriklerimi sunarım. Keza, zaman ve mekânla sınırlı olmayan ucu açık her alanı kapsayan nice nice ZAFERler idraki dileğiyle Zafer Haftasını kutlarız.
(EĞİTİM) - ÖĞRETİM ÇIKMAZI
