Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
18 Ağustos 2010 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
İnsan yaşamında konuşmak ve susmak kadar dinlemenin de bir yeri ve önemi olduğunu biliyoruz.
İletişim sürecinin birbirini tamamlayan öğeleri olarak bilinen; okuma - dinleme - konuşma - yazma, bireysel ve toplumsal yaşamda eşdeğer kavramlar olarak algılanmaktadır.
Soysal hayatımızdaki günlük yaşantımızın %90'ı sözel olduğuna göre ya konuşacaksın yada dinleyeceksin, bazen de düşüneceksin.
İyi bir dinleyici söylenenlerin sadece duymak olmadığını bilir yapılan konuşmaları önemser, kavramaya çalışır, yorumlar ve neticelendirir. Sıradan dinleyiciler için bu işi başarmak oldukça zordur. Dinlediklerini kısa bir süre sonra unutacaklarının farkında bile değildirler. Dinler ya da anlar gibi görünüp ayrıntıları kaçıranlar, ilgisizliğini konuşmacıya hissettirenler kaçırdıklarını sonradan sormak zorunda kalırlar ki, o zamanda iş işten geçmiş olur. Yani konuşmacı konuşmasını ya kısa tutar ya da ders alınacak bir olay anlatarak kürsüyü terk eder. İşte örneği:
Öykü bu ya! ...
Vaktiyle kentin birinde tartışılan sorunları kürsüden anlatmaya çalışan bilge kişiyi dinlemeye gelenler sürekli olarak kendi aralarında konuşmakta bilge kişiyi ise dinlememektedirler. İşin farkında olan bilge adam; "bir hikâye anlatıp ineceğim" der ve anlatmaya başlar:
"Uzun zaman önceydi. Bir delikanlı başka bir kente gitmek için bir eşek kiralamıştı. Eşeği kiraya veren adamında aynı kentte işi vardı. Dolayısıyla beraber yola koyuldular. Konuşa konuşa giderken bastıran öğlen sıcağı ve yemek yemek için bir su başında mola verirler. Ama ortalıkta hiç gölgelik yoktu ve eşeğin sahibi yemeğini alıp eşeğin gölgesine sığını verdi. Eşeği kiralayan genç adam buna içerledi. "sen çekil gölgede ben oturacağım" der.
Beriki itiraz eder. "ben oturacağım, çünkü eşek benim"
Delikanlı, "ama ben eşeği kiraladım" deyince, eşeğin sahibinden "ben sana eşeği kiraladım, gölgesini değil" cevabını aldı ve aralarında kavga çıktı...
Hikâyenin tam burasında bilge kişi kürsüden iner ve yürümeye başlar. Dinleyiciler, "sonunda ne oldu? Sonunu anlat" diye bağrışmaya başlayınca bilge kişi tekrar kürsüye döner.
"Sizin için çok önemli bir konuda bir şeyler anlatmaya çalıştım dinlemediniz. Şimdi ise eşeğin gölgesini merak ediyorsunuz ne fikrimi söyleyeceğim ne de eşeğin gölgesine ne olduğunu".
Tekrar kürsüden iner ve yürür gider.
Hikâyenin bize ne faydası var sonunda ne oldu? Siz değerli okuyucularım sorabilirler. Mutlaka bir şeyler oldu. Uygun bir zaman da umarım onu da paylaşırız. Bu gün için diyeceğim şudur:
Ramazan ayı boyunca etkin bir şekilde sürdürülen dini telkinler olsun vaazlarda ve hutbelerde dile getirilen gerçekler olsun can kulağı ile dinlenmesi genetiğine inananlardanım. Büyük manaların gizlendiği küçük fısıltılara dahi kulak vermede fayda var. Keza referandum için miting meydanlarında çekilen nutukları iyi dinleyip yorumlamak lazım. Ülkemiz menfaati için vereceğiniz kararın doğruluğundan şüphe etmek istemiyorsanız söylemler içerisinde geçen ayrıntıları kaçırmamanız gerekiyor. Okurken de satırların arasını okumanız temennisiyle unutmamanız gereken bir hususu da salık vererek bu günkü yazımızı noktalayalım.
Dinlemek kulağa giden caddedir. Bunu da unutmayalım.
.jpg)
ANLATILANLARI DİNLEMEK...
