Şehre  kar yağmıştı. Hüzün  vardı  havada, ve  toprağın altında  bir kardelen.  Yalnız  ve  savunmasız, ama umut dolu. İnadına  başını  uzatıyor gülümseyerek karların arasından . Soğuk  umurunda  bile  değil.  Aklında sevdası,  aklında  dostu, aklında  kavuşmayı umduğu  hercaisi.
    Kalbinde  aşkların en  yücesi,  sevilmemişlerin  ülkesine gider kardelen. Kar  örtüsünün  altında ,  sevdiğinin  geleceği  günü  umutla bekler  hep.
     Hepimizin  işte şimdi  bittim, mahvoldum  dediğimiz  anlar olmuştur. Çaresiz, yorgun, sanki  dünyanın sonu  geldi diye düşündüğümüz anlar. O an yapacak  hiç bir şey  gelmez  elimizden, yapacak bir şey  de yok gibidir. Hayallerimiz  yıkılmış,  umutlarımız  tükenmiştir.
    Hayat  bu  işte.. Sıkıntı mı yok bizi  bulacak?  İşsiz de olabiliriz,  var olan işimizi kaybetmiş de. Asla  ayrılamayacağımızı düşündüğümüz  sevdiğimiz,  bizi  yarı yolda  koymuş  da  olabilir, belki de  terkedilmişizdir.  Yada  bir yakınımızı  ecel almıştır  elimizden.  Yada bir hastalık  çalmıştır  kapımızı  hiç  haber  vermeden.  Yada  koşup giderken hayatın  çimenli  yollarında,  görünmez bir  kaza  bizi eve mahkum etmiştir, ayrı düşürmüştür  çiçekten  çimenden  böcekten. Yada  diye eklemeye  devam etsek  ne  kadar  da  çok  vardır  bu  olumsuzluklar.  Hepside  hayatın  içinden , hayatın  bize getirdikleri . Hiç  biri de davetli misafir  değildir. Çat  kapı gelir  hayatımızın baş köşesine otururlar.
    Hayallerimizden  ve umutlardan vazgeçmemek tir önemli olan. İnadına hayata  bağlanmak. Ders  alarak  ama  inanarak,  güvenerek. Karların altından , çakıl taşlarını  aralayarak  başını  çıkaran  kardelenler misali. Anlatılan  hikayesine  göre  kardelen,  sevdalıdır  hercaiye.  Her ne  kadar ayrı  düşseler de,  kardelen  umudunu  hiç yitirmez. Karların arasından  başını  hep ilk o çıkarır, bir vuslat umuduyla.
    Evet  umutlardan  vazgeçmemektir asıl olan.  Peki  çaba nerde kaldı? Sadece umarak  nereye varılır ki?
    Yaşanan  her şeyin bir  sebebi vardır. Her  şeye  rağmen ; inadına yılmadan, sabırla,  azimle  hayatın üstüne gidelim.  İnanarak, umarak. En güzel şeyler, onları en az  beklediğimizde  gerçekleşir...

    Saygılarımla,
    humeyraaygun@gmail.com