Merhaba değerli ziyaretçilerimiz. Öncelikle tüm gençlerimizin Gençlik Haftasını kutlamak istiyorum.

            Geçtiğimiz Pazar günü (15 Mayıs) Gençlik Haftasının ilk günü münasebetiyle, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü’nün düzenlediği Atatürk’ü anma ve gençlik yürüyüşüne bütün ekibimle birlikte katıldım. Gençlik ve Spor İl Müdürü Vekili Kemal ŞİŞMAN’ın organize ettiği ve bizzat katıldığı yürüyüş müdürlük binasından başlayıp, DSİ. Müdürlüğü önünde son buldu. Ama nedense bu yürüyüşe hiçbir yetkili katılmadı. Hatta bazı yetkililer sabah sporu olarak yürüyüşü seçiyor ve bizim yürüdüğümüz yolun tam zıddı yönde yürüyordu. İşte biz bu ilde, gençlerimizi kahvehane köşelerinden kurtarıp, sanatla ve kültürle tanıştırma çabasında olan derneğimize ilgisizlikten yakınıyoruz. Boşuna kürek çekiyoruz herhalde.

            Şimdi sizler içinizden “burası Türkiye” diye geçiriyorsunuz. Doğrudur, burası Türkiye. 17 Ağustos depreminden sonra yurt dışından gönderilen yardım malzemelerinden gümrük vergisi almak peşinde olan ülke, bizim insanlarımızı kurtarmak için çabalayan Yunan kurtarma görevlilerini zorla gönderen ülke, hayatın kokusunu metrelerce uzaktan alan cankurtaran köpeklerini uçağa almayan ülke. %70’i genç olduğu halde hiçbir gencinin konuşamadığı bir ülke. Biz ise bu ülkenin, gençlerini ezmekten zevk alan bir ilinde, başkalarının emeğini çalanların kahraman olduğu bir ilinde, gençlerin yardımıyla mücadele etmekteyiz yarınlarımız için. Kimsenin emeğini çalmadan, haksızlıklara hiç bulaşmadan ve kimseyi kandırmadan yolumuzda yürümekteyiz.

            Ne yazık ki ilimiz bazı konularda çok geri kalmış olmanın yanında ilerlemek içinde çaba sarf etmekten aciz durumda. Bu nedenle birçok il gelişim açısından önemli adımlar atarken, biz kenardan seyretmek durumunda kalıyoruz. Bunun birçok sebebinin olmasının yanında, en büyük sebep bence basiretsizlik. Biz sesimizi duyuramıyoruz. Deyim yerinde ise ağlamayan çocuğa meme verilmez misali, kimse de bize bir şey vermiyor. Bu basiretsizlik bizlerindir. Hem bizlerin hem de bizleri temsil edenlerin. Bu makûs talihi yenmenin tek yolu Gümüşhaneliler olarak organize bir şekilde ilimiz için yapılması gerekenlerin net olarak belirlenmesi ve bu konuda uygun bir plan çıkarıp o doğrultuda hareket edilmesidir. Bunu yapmak için insanlarımızı ayırmadan, ideolojik fikirlerden uzak, siyasetten arî bir şekilde çalışma yapmak gerekmektedir. Bu noktada siyaset üstü düşünen ve ilimize canlılık getirebilecek genç beyinlerin görüşü alınmalıdır. Madem ki ülke nüfusunun %70’i genç, o zaman bu ülkenin yönetiminde gençlerde söz sahibi olmalıdır. Aynı şekilde ilimizde de.

        Bu nedenle bizler ilimiz gençlerine seslerini duyurabilecekleri ve kendilerini ispatlayabilecekleri platformlar hazırlayarak onlara bir şans vermeye çalışıyoruz. Bunu yapmaya da sonuna kadar devam edeceğimizden kimsenin şüphesi olmasın. Bazı kesimlerin desteğinden uzak olsak dahi, gençlerimizin yüreğindeki sanat aşkı bizlere yetecektir. Unutmayın ki sanatın temeli sevgiye dayanmaktadır. Bu sevgi yukarıda saydıklarımızı gerçekleştirmeye yetecektir. Bize destek olmuş ve olmaya devam eden hemşerilerimizden ve yetkililerimizden eleştirilerimizi yanlış anlamamalarını bir kez daha rica ediyorum. Esen kalın.

                                                                                  Kadir ÇETİN