1960’lı yıllarda hızlı nüfus artışının etkisiyle dünyada hızlı bir değişim başlamıştır. Bu değişim sanayi ve teknolojik alanlarda  olduğu gibi  tarımsal üretime de yansımıştır. Hızlı nüfus artışına karşılık talebi karşılamak amacıyla kaliteli ürünler üretmekten ziyade daha fazla ürün üretmek için çaba harcanmıştır. Bu dönemde özellikle gelişmiş ülkelerde kimyasal gübre ve tarım ilaçları kullanımı çok yaygınlaşmıştır. Kullanılan kimyasal gübrelerdeki nitrat,fosfat bileşenleri geçen süre içerisinde toprakta birikmekte yada yer altı sularına süzülerek insanlara kadar ulaşmaktadır.Kimyasal gübre ve ilaçların olumsuz etkileri artınca bu tür ürünlerin kullanılmadığı bir tarım yöntemi arayışına gidilmiş,gerek çevre gerekse insan sağlığı üzerinde hiçbir zararlı etkisi olmayan ORGANİK TARIM uygulamasına geçilmiştir.
         Organik tarım, doğadaki dengeyi bozmayacak biçimde organik gübre kullanımını , tarım zararlılarına karşı ise biyolojik savaş yöntemlerini esas almaktadır. Bu yöntemle üretim yapıldığında ürünler yetkili firmalarca denetlenir ve sertifikalandırılır. Ürünün sertifikalandırılması üretimin ekolojik standartlara göre yapıldığını gösterir.

       Ülkemizde özellikle kanser vakalarının artışında bilinçsizce kullanılan tarım ilaçlarının (pestisit) payı büyüktür. Hızlı sanayileşen bölgelerde çevre kirliliğinin de etkisiyle tarımsal ürünlerde nitrit, nitrat, fosfat kalıntılarına rastlanmış,bu maddelerin özellikle çocuklarda hormonal bozukluklara sebep olduğu tespit edilmiştir.

     Tüketiciler artık sağlıklı yaşamın ön şartının doğal besinlerden geçtiğinin bilincinde olduğundan toplumda organik ürünlere doğru bir yönelim olmuştur. Düne kadar birçoğumuz çarşıdan pazardan aldığımız meyve ve sebzelerin tadının ve lezzetinin değiştiğinden yakınırdık. Oysa şimdi organik üretim sadece gıda alanında değil mobilya, parfüm, deterjan gibi  birçok alanda da hayatımıza girmiştir.

    Organik tarımla ilgili edinilen bilgilerde toplum tarafından yanlış anlaşılmalar söz konusudur.
      Organik tarımı insanlar  kimyasal madde kullanılmadan yapılan tarım  olarak düşünmektedir. Oysa doğadaki tüm canlıların kimyasal bir bileşimi vardır. Dolayısıyla organik tarımda bile kimyasal kullanımından kaçınılamaz. Önemli olan sentetik kökenli kimyasalları kullanmak yerine bunların doğada bulunan formlarını kullanmaktır.
     
    Organik tarımda kimyasal gübre kullanmadan doğal maddelerin yeterli olduğunu düşünmek yanlıştır. Kimyasal gübrelerin yerini tamamen organik gübrelerin alması mümkün değildir. Dünyada organik tarımın çok yaygın olduğunda bile kimyasal gübre kullanımı olacaktır.

    Organik tarım, çevre dostu bir üretim olması,özellikle toprak kirliliğinin önlenmesi,doğal kaynakların geri kazanımının  ve kaliteli gıda üretiminin sağlanması ile sürdürülebilirlikte  bir vazgeçilmez olmuştur. Bu yöntemle sentetik kökenli gübreler kullanılmadığından topraktaki biyolojik çeşitlilik korunmakta ve doğal kaynaklarımızın verimi artmaktadır.