Farklı,  aykırı,  güzel  ve  zorlu.  İmkansızlığın   değeri  bu  olsa  gerek.  İmkansızı  sever  insan,  olmayacağını  bile  bile.   Bu  yara  açsa da  yüreğinde  insanın,  gönül  katlanır   buna.  Hoşuna  gider  acı  çekmek   seven  yüreğin,   mutluluk  veren  bir  acıdır  bu.   Yüreğinde ki  yara  kanasa da  sevenin;  mecburdur  ona,   mecburdur   imkansıza.  Kim  mutlu  olmak  için  acı  çekmeyi  ister ki?   Aşk  bu   ama,  imkansızı  seçer  hep, hem de  imkansızın  imkansızını.   
       Karşılıksız,  beklentisiz  ve   koşulsuz  sevmek.  İmkansız  olduğunu  bilerek;   yılmadan,  inadına  sevmek.  Hep  bir  belki  umuduyla.   Ellerinde  umut  çiçekleri,   gönlünde  sevda  çiçeği.  Hayaller  kurmak,  bıkıp  usanmadan.  Kurulur  hayaller,  yaşam   umutlarının   başlangıcı  olarak. Sevince  insan,   uzanan  bütün  yollar  kapalı  olur  hep. Ama   seven  yürek  hep  gül  dökerek  bekler o  yolları.  Gül basar  kanayan  yaralarına,  umudunu   yitirmez  hiç.   Yaşayamadığı   son  hayali  ile   neler  düşlemez ki   seven   gönül.  
       Evet,   imkansız  aşk  değerlidir,  çok  cazip  ve   özeldir.   Sanki  ayrı bir  büyüsü  vardır,  ulaşılsa  bozulacak   gibi. Sevdiğini  söylese,  gidecektir  sanki  aşkının  büyüsü.  Belki de   yakınında ki  aşk, bu  nedenle  kolay  gelir  insana.  Hemen  yanı  başındadır,  istediği  an konuşmak,  hayatı   paylaşmak,  hayal  kurmasına  engel  gibidir.   Zaten  hep  birliktedir.  Ulaşılmaz   değildir   yani.   Kolayca   söylenir   sevgiler,   paylaşılır   tüm  hisler.   Gizli   bir şey  kalmaz;  her  şey   ortadadır.  Çok   mutlu  olanlar  elbette  çoğunluktadır   ama  bazen   basit  bir şey  problem  olur,  kolayca  yapılır  kavgalar.  Kolay  tüketilir   her şey.   Bazen    öyle  bir  an  gelir ki  çok  büyük  denilen  aşklar  da  sonlanır;  o ölümsüz   denilen  aşıklar  arasında  ne  sevgi  nede  saygı  kalır.   Yada  terk edilişler ve  ihanet, geriye  kalan ise  öfke  ve  nefret.  Karşılıklı  yada   karşılıksız  olsun   imkansız  ise  aşk,  bu duygulara  yer   yoktur   yüreklerde.  Çaresizliğin  verdiği   buruk  bir  tat  ve  tatlı  bir  tebessüm  kalır   yıllar  geçse de    seven  gönüllerde. 
       İnsan,  hep   zor  olanı,  ulaşılamayanı  daha  çok  hayal  edip  özler  nedense.  Daha  cazip  gelmiştir;  daha  değerli  olmuştur  zor  elde  edilebilenler,  yada     imkansızlar  her  zaman. Yanı başında  duran  kapıdan girmek  yerine,   gözükmeyen  ama  var  olduğuna  emin   olduğu  kapıdan  girmeyi   seçer  çoğu  zaman.  Yenilmişlikler,   kırgınlıklar,  yıldıramaz   onu;  imkansızı   arar,   belki de  imkansız  diye  bir şey  yoktur  diye  düşünür  genelde.   Ama  imkansızlık   hep  karşısına  çıkar hayat  boyu;   kendini  suçlamak  yerine  kişi,  kaderine   yazgısına   öfkelenir,  haykırır,  isyan  eder. Oysa,   hiç mi  suçu  yoktur  inatla  imkansızlık   karşısında  diretenin.    Hayaller  içinde  yaşamak,   hayalindekini   gözünde  ulaşılmaz  kılmak  çok mu  doğrudur?   İstemek,  azmetmek  yenebilir mi  tüm  zorlukları,  kalkar mı  ortadan  imkansızlıklar?  Zorluklar  çözülebilir  genelde  belki,  ama  bu  başka  bir şeydir;   çözümü  olmayan  bir  soru  gibi,  yada  tıpkı  çıkmaz  bir  sokak.  Sevenin  günahı   yoktur ki,   elinden   hiçbir şey gelmez,  becerebildiği  tek  şey   olur  isyanları   oynamak.
       Hissedilenleri    paylaşmak,  haykırmak  kolaydır   aslında.   Belki de  en kolayı.  Seven  yürek  düşünür  hep;  durum  çaresizdir,   bunun  kime  ne faydası  olacak ki,  yada   imkansızlığı  çözecek mi?  Susar  onun  için,   yer  kendini   içten içe,   öyle  bir  an   gelir ki  yorgun  düşer.   Tek  başına  taşımak,  ağır  gelir,  taşıyamaz   bu  yükü,  yenilir   kendine  belki de.  Ayrılık da  sevdaya  dair  misali,  omuzlarında ki  yükü  bırakır   sessizce bir  köşede,   yüreğindeki    yaranın  izleri  ise   kalır  ona  hediye.
       Sevdanın    ağır  yükü;  bıraktım  demekle   geçer mi  hiç  gerçekten  seven  gönülden,  unuttum   dese de  unutabilir mi hiç  gerçekten  seven,  yada  silinir mi   yaraların izi,   derince  çizilen  kalpten?   İmkansız  sevda  gibi  bunlar da  imkansızdır;    ne silinir,  ne de  unutulur.  Ne  onunla  olur  ne de  onsuz,  devam  eder  gider   o güzel   şarkıda  olduğu  gibi…Sen  imkansızsın,   sensizlik   imkansız,  aşk imkansız...
       Saygılarımla.