Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
10 Ekim 2007 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
AdamGibi
Sevgili okurlarım;
Sakın yazımın başlığına bakıp da bayramların değiştiğini sanmayın. Bayramlar yine aynı bayramlar. Değişen, sadece insanlar.
Eskiden, bayram sabahı olduğunda 7'den 70'e herkesi tatlı bir heyecan sarar, özellikle çocuklar yeni elbiselerini ve yeni ayakkabılarını giydiklerinde mutluluklarına diyecek yoktu doğrusu. Önce anne ve babalarının ellerini öpen çocuklar, sırasıyla dede, nine, abla ve ağabeylerinin de ellerini öptükten sonra sıra, elinde bir torbayla yakın komşularını ziyaret ederek ellerini öpmek ve bayram çerezlerini istemeye gelirdi.
Hoş istemeseler de ellerindeki torbanın ne manaya geldiği bilinir ve çerezleri verilirdi. Toplanan bu çerezler daha sonraki günlerde keyifle yenmek içindi. Daha sonra, yakınlık sırasına göre, amca, dayı, hala, teyze gibi akrabalar ziyaret edilir ve elleri öpülürdü.
Şimdi diyeceksiniz ki bugünkü bayramlarla eski bayramlar arasındaki fark nerede?
Evet sevgili okuyucularım:
O günlerde çocuklar büyüklerinin ellerini öptüklerinde ödüllendirilirlerdi. Şimdilerde bu adet giderek kalkmaktadır. Çocuk büyüğünün elini öptüğünde bir beklenti içine girmektedir. Ne hikmetse büyükler bu beklentiyi ya görmezlikten gelmektedir veya anlayamamaktadır. Giderek unutulmakta olan bu ödüllendirme bayram harçlığıdır. Küçük bir ayrıntı gibi görünen bu ödüllendirme aslında çocukların dünyasındaki ikinci bayramdır.
Hiç unutmam, çocukluğumda anne, baba ve kardeşlerimle bayramlaşıp onlardan harçlığımı aldıktan sonra ilk olarak halama giderdim. Biliyordum ki, eniştem bana vermek üzere 1 lirasını hazırlamıştır. (O zaman 1 lira çok paraydı ve enflasyon yok denecek kadar azdı.) Elini öper ve hiçbir bayramda değişmeyen o muazzam harçlığımı, bir başka deyişle küçük serveti cebime indirirdim. Allahü teala rahmet eylesin. Nur içinde yatsın. O günlerde bizi sevindirdiği için halen kendisine düa etmekteyim. Siz siz olun onları bu bayram mutlaka sevindirin.Unutmayın, bu günün küçüğü, yarının büyüğüdür. Çocukları sevindirmenin mutluluğu bir başkadır.
Unutmayın, bu bayramlar yılda sadece iki kere yaşanır.
Bu duygularla hepinizin MÜBAREK RAMAZAN BAYRAMINI KUTLAR, SIHHAT VE AFİYETLER DİLERİM.
.jpg)
AAAH.. AH! NERDE O ESKİ BAYRAMLAR!?
