Yazdırdığınız Makale: BARIŞ, SEVGİ KARDEŞLİK ÜZERİNE.


BARIŞ, SEVGİ KARDEŞLİK ÜZERİNE

 
    Barış ve kar-deşliğin çimentosu sevgidir, diyerek söze başlamak istiyorum. Öyle ki; İnsanlar sevebildiği ölçüde erdemli in-san olabilme vasfı-na ancak ulaşa-bilirler. Unutma-malıyız ki; sevgi fedakârlıktır. Kişi kendisi için istediklerini karşısındakine de dileyebilmelidir. İnsanı insan yapan değerlere bağlı kalındıkça barışın, sevginin ve buna bağlı olarak tesis edilecek kardeşliğin önünde hangi engel durabilir ki!..

    Bu kısa girişten sonra sözü Milli Eğitim Bakanlığının uyguladığı “Barış Köprüsü” projesine getirmek istiyorum.

    Geçtiğimiz 21-27 Haziran tarihlerinde İl’imizden 122 öğrenci ve 15 öğretmen Siirt ilinde konuk edildi. Bölgede İl Milli Eğitim Müdürü olarak (1988-1991) görev yapmış olmam sebebiyle gezi kafilesini internet aracılığı ile izledim.

    Kent yöneticileri, Sivil Toplum Kuruluşları ve halkı öğrencilerimize izzet-ikramda bulunmak için adeta yarış içinde oldular. Yirmiye aşkın kuruluş konukseverliklerinin mutluluğunu yaşarken bu görevi yapamayan Tabipler birliği gibi kuruluşlarda bunu saymayız bir daha bekleriz demekle yetindiler. Siirt medyasında yer alan “Gümüşhaneli Öğrenciler Siirt’te”, “Gönül Köprüsü Dostları Öğrencilerin Hizmetinde” gibi güzel başlıklarla çıkan haberler öğrencilerimizi ilgi odağı haline getirdi. Onurlarına düzenlenen eğlenceler, “Kızlar Tepesini” ziyaret gibi etkinliklerde işin cabası.

    Şimdi düşünelim: Bu kaynaşan çocuklar gelecekte birbirlerine taş mı atacak, yoksa birbirlerini kucaklayacaklar mı? Elbette kucaklayacaklar. İşte aziz dostlar... Günümüzdeki kargaşanın temelinde eğitimsizlik vardır. Böylesine bir etkinlik öğrencileri kaynaştırır, sevgiyi öğretir. Barışı öğretir. Kardeşliği pekiştirir.

    Son söz olarak, Yunus’un dediği gibi: “Sevelim, sevilelim dünya kimseye kalmaz.”

    Ve unutmayalım renk, dil, ırk ne olursa olsun insanların gözyaşı rengi hep aynıdır.

    Sev, sevil, sevindir.