Anne kelimesi kalbimizi çalıştırır, duygu dünyamızın en değerli varlığını oluşturur. Anne demek, dünyaya bir can getirmek istemek, sabretmek demek, anne demek teslim olmak demek, güvendiğimiz ilk insan demek, insanlara ve hayata karşı duyduğumuz güvenin perde arkası demek. Anne, geçmişimiz demek, bebekliğimiz, çocukluğumuz, gençliğimiz demek. Anne geleceğimiz demek, evliliğimiz, anneliğimiz, yaşlılığımız demektir. Mutluluğumuzun içinde, kızgınlığımızın içinde, gülüşlerimizde her daim vardır annelerimiz. 

Anne demek, sınırsız bir yürek demek, anne toprak demek, toprak gibi bizi doğurmak demek, toprak gibi bizi hayata hediye bırakmak, bağrında büyütmek demek. Annelerimiz sayesinde köklerimiz derine, dallarımız göğe yükselmektedir. 

Anne hakkı ödenmez deriz ya hani, lafta değil işte gerçekten ödenmez. Dokuz ay karnında taşırsın ve yavruna ilk emeğini vermiş olursun.  Annelerimiz bizi ayaklarımızın üzerinde durana kadar sevgiyle büyütür, dik durana kadar da asla ellerini çekmezler. Hiçbir zaman büyüdüğümüzü kabul etmezler, bizimle ilgilenmeye, yükümüzü sırtlanmaya devam ederler. Yavruları üzülmesin diye çaba harcarlar, yeri geldiğinde gözyaşlarını içlerine akıtırlar. Annelik bir kadını güzelleştiren en güzel makyaj, dünyanın en güzel ama en zor işidir.

Annem sürekli ‘’ anne olunca anlarsın’’ derdi. Haklıymışsın annem öyleymiş, seni iliklerime kadar hissettim, bütün varlığımla anladım, anlamlandırdım. Senin yavrularına  neden kıyamadığını, kendini bizim için ikinci plana nasıl attığını, sabah namazında kalkıp sobayı yakıp giyerken üşümeyelim diye kıyafetlerimizi sobada ısıtmanı, beş çocuğunun beşinin hangi yemeği sevdiğini ezbere bildiğini, üşenmeyip birimize yumurtalı, birimize yumurtasız, birimize soğansız derken kahvaltıda beş çeşit menemen hazırlamanı, hastalandığımızda gece sabaha kadar başımızda nasıl beklediğini, bize her daim iyi insan olmayı, iyilik öğrettiğini, temiz kalp taşımamız gerektiğini aşılamanı, kimseyle dalga geçilmemesi gerektiğini, akşam ezanından sonra sokakta olunmaması gerektiğini, yabancılarla konuşmamamız gerektiğini, her durumda bizi düşünmeni çok iyi anlıyorum. 

Annelik en kutsal meslektir aslında var güçleriyle, canlarını dişlerine katarak bize yol gösterirler. Cennet anaların ayakları altındadır sözü yaptıkları fedakarlıkların tek karşılığının ancak cennet olabileceğini ifade eder. Dünyaya gözlerimizi açtığımız andan itibaren bizimle uyumayan, bizimle ağlayan, beş dakikada bir nefes alıyor mu diye kontrol eden annelerimizdir. Acaba aç mı, acaba susuz mu diye düşünürken sabahlayan da annelerimizdir. Bu sebepledir ki annelerimizin değerini bilmeli, onları kırmadan, incitmeden bir dediklerini iki etmemeliyiz. Allah’ın rahmetinin en güzel tecellisi annedir. Annelerimiz yavrularına kıyamadıkları için, onları her ne kadar üzmüş olursak olalım bize küsmezler ama yine de haklarını ödemeye, onları üzmeden, kırmadan,  sevgiyle, ne hissettiklerini anlamaya çalışarak başlayabiliriz. 

Hiç zor değil aslında yüzümüze kalbimizden geçen gülümsemeyi kondurup, onu sevdiğimizi söylemek, sarılmak, öpmek. Sevgiyle büyüyelim, sevgiyle büyütelim, sevgiyle çoğalalım.

Cennet annelerin ayakları altındadır.

Hz. Muhammed (s.a.v)