Hani, reklâmda ki çilli yüzlü sarışın çocuk “Antin kuntin işler” diyor ya; hah işte, tam da güzel şehrimizin ahvalini ifade eden sözcükler bunlar. Öyle bir ahlaki çöküşün eşiğindeyiz ki şahit olduğumuz kepazelikleri olağan karşılar olduk.
Farkında mısınız!
Ahlaki açıdan batıyoruz. İnsanlık onuru bakımından batıyoruz. Şehir olarak batıyoruz.
Hak etmediğimiz halde, hakkı kendimizde görüyoruz. Ahlaksızlar dört bir yanımızı sarmışken, ahlaksızlığı haber konusu yapmaktan imtina ediyoruz. Gerçi iyide ediyoruz ancak, edepsizliklerimizden utanmıyor, “Kim, müslümanın aybını örterse, Allahü teâlâ da onun dünya ve ahirette aybını örter” hadisini unutuyor, üstelik sosyal medyada alenen paylaşıyoruz.
Biz nasıl bu hale geldik…
Biz ne zaman bu hale geldik…
Hatırlatma babında şu hatırayı bir okuyun. Öyle lalettayin değil, hakkını vererek bir okuyun. Sindire sindire, hazmede hazmede bir okuyun.
Umudum yok ama belki yüreğimizde bazı duygular yeniden yeşerir.
Gümüşhane YURTKUR İl Müdürümüz Mücahit Atalay, babasından aktarıyor…
Tarih 1965’li yıllar. Gümüşhane pazarına sürekli olarak gelen Trabzonlu esnaf, oğlu ile birlikte satış yapmaktadır. Pazar ana baba günüdür. Alışveriş yapan bir kişi, parasını tezgâhın önünde düşürmüş ve kalabalıkta kaybolmuştur. Gelip geçen Gümüşhaneliler parayı görmekte ancak hiç biri tenezzül edip parayı almamaktadır. Bu durum dikkatini çeken pazarcı, yerdeki parayı fark eden ve giyiminden de fakir olduğu anlaşılan bir çocuğa seslenerek; “Oğlum, yerdeki parayı görüyorsun da neden almıyorsun” diye sorar.
Çocuğun cevabı ibretliktir.
“Beyamca, O parayı almak o kadar kolay değil. Eğer kolay ise yanı başında oğlun duruyor, o alsın.”
Beklemediği bu cevap karşısında şaşkına dönen pazarcı, yıllar sonra anlattığı olay için şu ifadeleri de kullanmıştı; “Benim oğlum yerdeki parayı almak için arkamı dönmemi beklerken, o fakir çocuğun sözleri Gümüşhaneli olmanın ne demek olduğunun en güzel kanıtı.”
Antin kuntin işler