Güven Güvenirlik

Yaşamın her alanında güvene gereksinimiz vardır. Özgüven ise insanın kendine olan güven duygusunun temelidir.

Hangi iş güven olmadan yapılabilir? Bırakın işi kendinize güveniniz olmazsa yaşam çekilir olabilir, kişi kendini geliştirebilir mi? Motivasyonun birinci ayağı da “kişi kendini güvende hissetmelidir” değil midir?

Halk arasında sıkça kullanılan “senin ipinle kuyuya inilmez” deyimi güvensizliğe işaret ettiği gibi “kimin ipiyle kuyuya inersin” sorusuna karşılık ta, kişi kendi ipiyle veya güvendiği birisinin ipiyle kuyuya indiğini söylemesi elbette doğru bir yaklaşımdır, ama kişiye; “kendinizi güvenli buluyor musunuz?” diye sorulduğunda alınan cevap hep aynı. Yani kendimizi güvenli buluyoruz ama başkalarını güvenilir bulmaktan ve onlara güvenmekten uzak kalıyoruz.

Güvenirlik bir duygudur. Bu duyguyu küçük yaştan itibaren çocuklarımıza aşılamalıyız. Aşılamalıyız ki; geleceğin yöneticileri olarak bu çocuklar ülkede her alanda güvenli bir ortam yaratabilsinler. Günümüzde ülkemizde olmasa bile bazı ülkelerde halk arasında bu güven verici ortamların olduğu biliniyor.

Çoğumuzun bildiği üzere İngiltere’de hakimler maaş almaz. Diledikleri kadar parayı çek yazıp imzalayarak bankalardan alıyorlarmış. Bir gün hakimin biri yüklü bir çeki bankadan tahsil ediyor, ertesi günde gelip yatırıyor. Sebebi sorulduğunda, “efendim bakayım ki devletimiz bize ne ölçüde güveniyor” der. Ancak ertesi günü soruşturma açılır. Hakim meslekten azledilir.

Sebebi ise; Devletine güvenmeyipte test etmeye kalkışan hakime devlet güvenmez denilir.

Güvenli yaşamlar dileği ile.