Anlayışlar değişiyor… Değişmeli de…
“Benim şehrim”den “bizim şehrimize” geçiş yaşanıyor…
“Bensel” ve “bencil” duygular yerini daha mütevazi “bizsel” duygulara bırakıyor.
* * *
Gümüşhane kabuk değiştiriyor, ama bu kolay olmuyor…
Gümüşhane Üniversitesi bir yandan, üç büyük maden firması diğer yandan… Bu şehir ilk kabuk değiştirmeyi, insan sirkülasyonu ile yaşadı, yaşıyor… Daha da yaşayacak…
* * *
Gümüşhane henüz esnaf açısından profesyonel bir şehir olamadı…
Pazar günleri neden iş yerleri açılmaz?..
On bin üniversite öğrencisi 1500’ e yakın maden çalışanı, binlerce kamu görevlisinin en müsait vakti Pazar günleri değil mi? Ama, iş yerleri kapalı!…
Pazar günü şehre inen öğrenci, memur, çalışan başta olmak üzere herkes aynı manzara ile karşılaşıyor. Terzi kapalı, ayakkabı tamircisi kapalı, berber kapalı, kırtasiyeci kapalı…vb… kapalı… kapalı…
* * *
Pazar günleri iş yerlerinin kapalı olması bir mevzuattan mı kaynaklı bilemiyorum ama, olsa olsa iş yerlerinde çalışanların çalışma süreleri ile ilgili bir önleyici mevzuat olabilir. O zaman da takviye eleman çalıştırılabilir. Büyük şehirler, AVMLER bu işi nasıl yapıyorsa öyle yapılır…
Kim ağzını açsa, AVMLERİN küçük esnafı bitirdiğini söylüyor… Halbuki, küçük esnaf kendini kendini bitiriyor. Sen de pazar günü iş yerini aç, nasibini bekle… AVM böyle yapıyor. Pazar günü gece saat 23’e kadar kapısını açık tutuyor…
* * *
Bir ay kadar önce idi... Bir pazar günü… Açık Öğretim Fakültesi sınavları var… Sabahın saat 9’u… Ayakkabıcı Sayın Nazım Çiğerci iş yerini açmış bekliyor. Kimsenin işyerini açmadığından şikâyet ediyor. Gümüşhane ilçelerinden gelen öğrencilerin alışveriş yapacakları dükkânların kapalı olduğundan bahsediyor. Biz bunları konuşurken, beş on kişinin dükkâna girdiğine şahit oluyoruz. Demek ki oluyormuş…
Esnafımız, özellikle pazar günleri alış verişe çıkmak zorunda olan öğrenci ve çalışan insanları düşünerek, iş yerlerini açık tutmalıdır… İş yerleri açık olmayınca, Gümüşhane’den Trabzon’a akın akın öğrenci gidiyor, memur gidiyor, işçi gidiyor…
Esnaf odaları, Belediye ve diğer yetkili veya ilgili kuruluşlar bu konuyu ele alıp değerlendirmelidirler. Pazar günleri Gümüşhane’de bütün iş yerlerinin açılması için bir şeyler yapmak gerekir. Profesyonelliğin Gümüşhane’deki birinci şartı bu gibi görünüyor…
* * *
GELELİM İKİNCİ PROFESYONELLİĞE…
Sayın Abdullah Armağan yıllardır İstanbul’da çalışan bir iş adamı. Yazları onbeş yirmi gün de olsa tatilini köyünde, Gümüşhane’de geçiriyor. Türkiye ve dünyanın tanıdığı SURYAPI ve Armağan Giyim Sanayi’nin sahibi.
Köy için kumanya görmek üzere Abdullah Bey’le, Cumhuriyet Caddesinin başında bulunan Sayın Mesut Çiçek Bey’in marketine gittik. Abdullah Bey, sipariş listesini Mesut Bey’e verdi. Mesut Bey de kendi marketinde olanları hazırladı. Olmayanları da çevre esnaftan kendisi giderek temin etti ve kumanyaları koliledi…
İstanbullu misafirimiz hesabı gördükten sonra kulağıma eğilerek Mesut Bey’i işaret edip, “Bu arkadaş benim kumanyamı hazırlamak için çok yoruldu. Ona da birkaç kuruş bahşiş versem olur mu?” deyince, ben biraz da şaşırarak etrafıma bakındım ve kime, diye sordum. Baktım ki marketin sahibi Mesut Bey’i gösteriyor. Mesut Bey’i orada çalışan bir işçi zannetmiş ve bu işçinin kendisine gösterdiği ilgi, alaka ve güler yüzden dolayı da ona bahşiş verme gereği hissetmişti.
Bahşiş vermek istediği kişinin işçi değil, marketin sahibi olduğunu söylediğimde ise, 40 yıllık İstanbullu İş adamı Abdullah Bey; gördüklerine ve duyduklarına çok şaşırmış, davranışlarından dolayı da Mesut Bey’i tebrik etmişti...
* * *
Kendi işyerinde bir işçi gibi çalışabilmek ve müşteri memnuniyeti için koşmak… Mesut Bey gibi çok esnafımız var ama, daha da çoğalması gerekir… Gümüşhane’deki tüm tüccar ve esnafımızın bunu yapması lazım… Bu aslında en büyük profesyonelliktir.
Profesyonel olmanın yolu eğitimden mi geçer, atölye çalışmasından mı geçer, seyahatten mi geçer… Ne lazımsa yapılmalı ve bu şehrin bel kemiği olan esnafımız bu işi mutlaka halletmelidir.
Güzel günler dileğiyle.
"kabuk kirmak"la iş bitmiyor,marifet yumurtadan çikabilmek.deri değiştirmek işine gelinceeee..yüzyillardir,dev şirketlerin milyonlarca çalişaninin mekân tuttuğu afrika kıtasının kara derili insanları deri değiştirip,bırakın "beyaz"lığı,adam bile sayılmadılar.gümüşhane'nin geleceğinde "maden şirketleri"de lokomotif olacak imiş!
yoksa,beklenen trenimizi bu şirketler mi getirecek?
çüfçüfçüfçü...!