Gündemde olan et konusuna gelince; hayvan yetiştiriciliği tarımın en önemli konuları içerisinde yer almış olmasına rağmen bugünkü durumu hiç de iç açıcı değildir. Halbuki yıllar önce ülkemiz hayvan yetiştiriciliği konusunda yurt dışına özellikle küçükbaş hayvan ihraç edebilir durumda idi. Büyükbaş hayvan yetiştiriciliği konusu ise günümüzdeki durumdan çok daha ileri idi. Hayvancılık çiftçinin bir nevi sigortası sayılabilirdi. Tarımın bazı alanlarında olduğu gibi hayvan yetiştiriciliğimizde önceki durumunu koruyamamış hatta geri gitmiştir diyebiliriz. Halbuki hayvan yetiştiriciliği konusu Osmanlı İmparatorluğu zamanından beri üzerinde önemle durulan bir konu olmasına rağmen bugünkü durumu hiç de iç açıcı olmadığını söylemeye gerek yoktur. Bu konuda tarımımızın bazı üretim kollarında olduğu gibi iyi bir durumda değildir. Defalarca yurt dışından gerek et ve gerekse süt sığırcılığının geliştirilmesi için damızlık hayvan satın alınmıştır. Konu hayvanı satın alıp yetiştiriciye teslim etmekle bitmiyor ki. İşin en önemli kısmı ondan sonra başlıyor. Yetiştirici beslemiş olduğu hayvanını kime, nasıl, hangi koşullarda satacak. Süt sığırından elde etmiş olduğu sütünü nereye, kime, nasıl satacak. Bu ve benzeri konularda yetiştiriciye ne halin varsa gör değip yalnız bırakıldığında bazı tarım ürünleri gibi eti de dış ülkelerden satın almak durumunda kalmış olabiliriz. Daha önceden önlem alınamadığında zor durumda kalabiliriz. Ülkede, et sorununun çözümünde batıda olduğu gibi, üretimde nüfus artışı dikkate alınarak, üretim planlaması yapılmalıdır. Et üretim sorunu kısa sürede halledilmez. Bu sorunun çözümü, süt sığırlığının geliştirilmesinde ise, hiç şüphesiz, bütün pazardaki fiyat etkili olmaktadır. Bu konuda, yetiştiriciye fiyat ve satış garantisi vermiş olmak, en önemli iki faktördür. Daha açık olarak, yetiştiriciler her zaman devleti yanında görmek istemektedir. Devletin üreticiye desteği ise, batı ülkelerinde kooperatifler kanalı ile alınmaktadır. Kooperatifçilik ülkemizde sınırlı konular dışında her nedense bir türlü yaygın bir şekilde geliştirilememiştir. Halbuki, sınırlı ölçüde yapılmış olan, ihtiyaç dışı üretimler,pazara ulaştırılamadan ziyan olmaktadır. Kanaatimce kooperatifçilik yaygınlaştırılıp düzenli çalıştırılabilirse hem üretici ve hem de tüketici için önemli bir çözüm yolu olacağına inanmaktayım. Aynı zamanda üretim maliyetlerinin düşürülebilmesi için de yapılması gereken, yakıt,yem, tohum, ilaç gibi yardımlar en iyi ve emin bir şekilde kooperatifler kanalı ile olduğunda daha etkili olacaktır. Konunun çok açık ve güzel örnekleri de vardır. Bu konuda veya diğer konularda isim vermek istemediğimiz ülkelerden üstün yönlerimiz var, eksiğimiz yok. Biz hep böyle yabancılardan verilen örneklerle mi oyalanıp yıllarımızı boşa harcayıp zaman kaybedeceğiz.
KONU TARIMDAN AÇILMIŞKEN-5