OLİMPİYAT OYUNLARI VE KELKİT’TE SOSYAL YAŞAM
YAYINLAMA:
Olimpiyat oyunlarını izlerken aklımdan acaba Kelkit’te yaşayan veya 20 yaşına kadar burada yaşayacak olan kaç kişi bu spor dallarının herhangi birinde bir başarı yakalayabilir ya da amatör çizgiler dışına çıkabilir. Kaç kişi çok iyi yüzücü olabilir. Onu bırakın her fırsatta övünerek dile getirdiğimiz “güreş ata sporudur” anlayışı ile kaç iyi güreşçi yetişebilir. Bunun gibi verebileceğim daha birçok örnek mevcuttur. İlçemizin her geçen gün büyüdüğünden ve geliştiğinden bahsediliyor. Bir ilçe büyürken yalnızca apartman sayıları veya yapılan yatırımlarla ya da artan nüfus sayısı ile büyümez, bir ilçe büyürken büyüyen kitlenin sosyal ihtiyaçlarını da aynı paralellikte giderdiği halde büyür. Ciddi bir memur potansiyelinin olduğu ilçemizde bir o kadarda sanata, spora ve kültürel ihtiyaçlara hasret öğrenci yoğunluğunun olduğu açıkça görülmektedir. Kelkitlimizin tabi ki altyapı v.b çok önemli ihtiyaçları bulunmaktadır ama en önemli ihtiyacın sosyal aktivitelerin eksikliğinde olduğu su götürmez bir gerçektir.
Sosyal yaşamdaki durağanlık ve sosyal-sportif tesislerin yetersizliği gerek genç nüfusu gerekse orta yaş nüfusunu yaz ve kış aylarında sürekli kahvehanelere yönlendirmektedir. Bu durumda Kelkit’te boş zamanlarını yalnızca kahvehanelerde geçirecek bir nüfusun büyümesine neden olmaktadır.
Her ne kadar memleketimizi ve memleketimizin insanını çok seviyor olsak da bu imkânsızlıkları görünce çocuğunun spor ya da sanat yönünü geliştirmek isteyen bir ailenin bu ilçede yaşamasının çok zor olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca insanın aklına şu soru takılıyor, çocuğunun sporcu olmasını isteyen, güreşi, yüzmeyi, v.b diğer sporları öğrenmesini isteyen, tiyatrocu olmasını isteyenler bu çok sevdikleri şehirden gitmek zorundalar mı? Ya da onların buradan gitmesine engelleyecek imkânları büyük bir potansiyeli olan ilçeye kazandırmak çok mu zor?
Yaklaşık 20 yıl önce suların çok kirli olmadığı ve coşkun olduğu dönemlerde birçok Kelkitli, derelerimizde yüzmeyi öğreniyordu. Suların kirlenmesi ve de yaz döneminde neredeyse derelerimizde hiç su kalmaması ile beraber Kelkitli çocuklardan son 15 yıldır her halde yüzme bilen veya bilerek yetişen çocuk yoktur dur diye düşünüyorum.
Bir yıl önce ilçemizde görev yapan ve güreş sporunda iyi olan bir öğretmen arkadaşımızın güreşi sevdirmek için yaptığı çalışmaları ve gerek öğrencilerin gerekse velilerinin güreş turnuvalarına gösterdiği ilgiyi yakından görmüş ve bu arkadaşımızın mutlaka desteklenmesi gerektiğini birçok yerde dile getirmiştim. Arkadaşımızın eş durumu tayini nedeni ile ilçemizden ayrılması güreş sporunu da o gün orada bıraktırmıştı. Acaba sporu desteklemesi gerekenler buna daha farklı bir çözüm bulamazlar mı? İlçemizde bu anlamda bir güreş hocası getirip de çalıştıramazlar mı? Sonuçta bu işi yapması gereken yerin görevlerinde spor-sanat ve kültürü korumak ve desteklemek yatmıyor mu? Ya da Kelkit’te çocuklarımızın bu tür kategorilerdeki kaderi ilçemize gelip kısa bir süre çalışıp gidecek kişilerin elinde mi olacak. Biz ilçemizde şu kadar sporcu yetiştirdik ne zaman diyebileceğiz.
Kelkit’te sporu – sanatı seven ya da sevdirmeye çalışan ne kadar kişi varsa hepsinin desteklenmesi ve teşvik edilmesi gerektiğine inanıyorum. Bunun ilçemize bir yük değil zenginlik getireceği kanaatindeyim.
Bunun en güzel örneklerinden birini sizlerle paylaşacağım; Erzincan ilinden haftada 3 gün düzenli olarak ilçemize gelen çocuk, genç ve orta yaş sınıfa yönelik olarak açtığı kurslarla karateyi sevdiren, Kelkitli çocukların ve gençlerin önemli bir sporu tanımalarına ve bu doğrultuda büyümelerine vesile olan değerli hoca ÖZBEK İDALİ’ye teşekkürü bir Kelkitli olarak borç biliyorum. Özbek hocanın yaptığına karşılık Kelkit’te spora destek vermesi gereken ve Kelkitli çocukların bu konudaki sosyal ihtiyacını gidermek zorunda olan yerlerin daha çok fedakârlık yapması gerektiğini düşünüyorum.
İlçemize SODES projeleri kapsamında Kelkit Belediyesi tarafından kazandırılan aqua parkın Kelkitli çocuklar ve çocuklarının heyecanını daha şimdiden yaşayan aileler için çok önemli olduğunu düşünüyor ve bu projenin ilçemize kazandırılmasında emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Fakat şunu da belirtmek zorundayım aquadan ineceğiniz yer havuz o yüzden önce çocuklara yüzmeyi öğretecek bir tesise ihtiyacımız var. Hadi bundan sonraki çalışma geçte olsa bu doğrultuda olsun diyelim.
Unutmayalım ki gençlere ve geleceğe yapılan yatırım en büyük hizmettir.
Sosyal yaşamdaki durağanlık ve sosyal-sportif tesislerin yetersizliği gerek genç nüfusu gerekse orta yaş nüfusunu yaz ve kış aylarında sürekli kahvehanelere yönlendirmektedir. Bu durumda Kelkit’te boş zamanlarını yalnızca kahvehanelerde geçirecek bir nüfusun büyümesine neden olmaktadır.
Her ne kadar memleketimizi ve memleketimizin insanını çok seviyor olsak da bu imkânsızlıkları görünce çocuğunun spor ya da sanat yönünü geliştirmek isteyen bir ailenin bu ilçede yaşamasının çok zor olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca insanın aklına şu soru takılıyor, çocuğunun sporcu olmasını isteyen, güreşi, yüzmeyi, v.b diğer sporları öğrenmesini isteyen, tiyatrocu olmasını isteyenler bu çok sevdikleri şehirden gitmek zorundalar mı? Ya da onların buradan gitmesine engelleyecek imkânları büyük bir potansiyeli olan ilçeye kazandırmak çok mu zor?
Yaklaşık 20 yıl önce suların çok kirli olmadığı ve coşkun olduğu dönemlerde birçok Kelkitli, derelerimizde yüzmeyi öğreniyordu. Suların kirlenmesi ve de yaz döneminde neredeyse derelerimizde hiç su kalmaması ile beraber Kelkitli çocuklardan son 15 yıldır her halde yüzme bilen veya bilerek yetişen çocuk yoktur dur diye düşünüyorum.
Bir yıl önce ilçemizde görev yapan ve güreş sporunda iyi olan bir öğretmen arkadaşımızın güreşi sevdirmek için yaptığı çalışmaları ve gerek öğrencilerin gerekse velilerinin güreş turnuvalarına gösterdiği ilgiyi yakından görmüş ve bu arkadaşımızın mutlaka desteklenmesi gerektiğini birçok yerde dile getirmiştim. Arkadaşımızın eş durumu tayini nedeni ile ilçemizden ayrılması güreş sporunu da o gün orada bıraktırmıştı. Acaba sporu desteklemesi gerekenler buna daha farklı bir çözüm bulamazlar mı? İlçemizde bu anlamda bir güreş hocası getirip de çalıştıramazlar mı? Sonuçta bu işi yapması gereken yerin görevlerinde spor-sanat ve kültürü korumak ve desteklemek yatmıyor mu? Ya da Kelkit’te çocuklarımızın bu tür kategorilerdeki kaderi ilçemize gelip kısa bir süre çalışıp gidecek kişilerin elinde mi olacak. Biz ilçemizde şu kadar sporcu yetiştirdik ne zaman diyebileceğiz.
Kelkit’te sporu – sanatı seven ya da sevdirmeye çalışan ne kadar kişi varsa hepsinin desteklenmesi ve teşvik edilmesi gerektiğine inanıyorum. Bunun ilçemize bir yük değil zenginlik getireceği kanaatindeyim.
Bunun en güzel örneklerinden birini sizlerle paylaşacağım; Erzincan ilinden haftada 3 gün düzenli olarak ilçemize gelen çocuk, genç ve orta yaş sınıfa yönelik olarak açtığı kurslarla karateyi sevdiren, Kelkitli çocukların ve gençlerin önemli bir sporu tanımalarına ve bu doğrultuda büyümelerine vesile olan değerli hoca ÖZBEK İDALİ’ye teşekkürü bir Kelkitli olarak borç biliyorum. Özbek hocanın yaptığına karşılık Kelkit’te spora destek vermesi gereken ve Kelkitli çocukların bu konudaki sosyal ihtiyacını gidermek zorunda olan yerlerin daha çok fedakârlık yapması gerektiğini düşünüyorum.
İlçemize SODES projeleri kapsamında Kelkit Belediyesi tarafından kazandırılan aqua parkın Kelkitli çocuklar ve çocuklarının heyecanını daha şimdiden yaşayan aileler için çok önemli olduğunu düşünüyor ve bu projenin ilçemize kazandırılmasında emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Fakat şunu da belirtmek zorundayım aquadan ineceğiniz yer havuz o yüzden önce çocuklara yüzmeyi öğretecek bir tesise ihtiyacımız var. Hadi bundan sonraki çalışma geçte olsa bu doğrultuda olsun diyelim.
Unutmayalım ki gençlere ve geleceğe yapılan yatırım en büyük hizmettir.
Yorumlar
*
Bu içerik ile ilgili yorum yok, ilk yorumu siz yazın, tartışalım *
