Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Batılılaşma maceramızı "mektep" safhası olarak kavramlaştıran Yahya Kemal, her mektebin bir nihayeti olması gereğinden hareketle artık memlekete dönme vaktidir diyerek yanlış mecralarda genişleyen batılılaşma macerasına bir eleştiri getirmiştir. Evet, tek sebebe bağlayarak açıklayamayacağımız bir çöküşün kurtuluş reçetesi olarak gösterilen Batılılaşma meselesi üzerine çok şey yazıldı çizildi. Ancak bugün artık bu maceranın sonuçları üzerine konuşabiliyoruz. İlk dönemlerde kısmi olarak şehir merkezlerine yansıyan batı doğu ikilemi artık bu tramvayı yaşamış insanımızın ruhuna kadar inmiştir. Batının bilim ve tekniğini almak için yola çıkan bu milletin kanat önderleri aslında teknik dışında her şeyini almıştır. Bugün bizim dini ve kültürel değerlerimizin bir yansıması olarak varlığını devam ettiren dini ve milli bayramlarımızın üzerine her yıl ahkâm kesen, ramazan bayramını şeker, kurban bayramını kavurma bayramı diye nitelendirenler hatta kurban bayramında kurban keserek bütün dünyaya barbar bir millet olarak göründüğümüzü söyleyenlerin kalpleri Noel'in heyecanıyla hızla atıyor. Mehmet Akif'in "Müslüman gibi yaşıyorlar" diyerek yaşam biçimlerine atıfta bulunduğu batı dünyasının demokrasi, adalet, çalışma ahlakı ve disiplini gibi sosyal hayatı düzenleyen temel prensiplerini hayatının hiçbir alanına tatbik etmeyen insanların Noel kutlaması çok manidardır. Bu düşünce Osmanlı'nın geri kalmışlığını İslam'ın varlığıyla açıklayan bir grup sözde aydının düşünceleri ile paralel düşer. Diğer paradoks ise kurban bayramında manevi duygularla kesilen kurbanlara mersiye yakan bir takım insanların Noel için en görkemli ve gösterişli ağacı bulma kaygısı taşıyor olması. Göbeğini kaşıyan bizler Noeli kutlayınca "Be - kir" Coşkun'un statüsüne ulaşır mıyız ya da bu süreçten sonra neremizi kaşırız bilinmez ama Müslüman mahallesinde satılan salyangoz sayısına katkı sağlayacağımız kesindir.
Evet, mektep'te öğrenmemiz gerekenleri öğrenemedik ama bir şeyler öğrenmek adına mektepte kalırsak memleketi kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya olduğumuz kesindir. Bugüne kadar mektepten öğrendiklerimizle tahrip ettiğimiz bu memleketi yeniden inşa etmenin yolu mektepten öğrendiklerimizden vazgeçmekten geçiyor. Bu memleketin bağrı yeni bir medeniyeti inşa edecek verimliliğe sahiptir. Yeni bir yıla girerken, bize ait olmayan bir dini bayramı kutlamak yerine Batı ile olan ilişkimiz neticesinde öğrendiklerimizi miyarı kendi değerlerimizden oluşan bir teraziye koymak alternatif bir yılbaşı kutlamasına vesile olabilir. Belki bu vesileyle 2008 yılına daha salim bir kafayla girebiliriz.
Ne diyelim, inşallah 2008 yılı daha az mağdur ve mağdurun yaşadığı, daha az kanın akıtıldığı hepsinden önemlisi Müslümanların aklını başına devşirdiği bir yıl olur. Dün batı karşıtlığı üzerine söylem geliştirenlerin bugün ne söylemeye başladıklarının analiziyle ikbal beklentilerinin bizim direncimizi ne kadar zayıflattığını görmemize vesile olur.
MEKTEPTEN MEMLEKETE...
