Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
31 Aralık 2008 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
Günümüz teknolojisine paralel olarak ulaşım vasıtalarında fevkalade yenilikler yapılmakta, sürat, emniyet ve konfor bakımından modernize edilerek baş döndürücü bir hızla geliştirilmektedirler. Deniz vasıtalarından tutun da, hava ve kara taşıtlarına varıncaya kadar bütün araçlarda bunu görmek mümkün. Daha düne kadar hiçbir gelişme gösteremeyen demiryolu ulaşımında da hummalı bir çalışma başladığını memnuniyetle müşahede etmekteyiz. Demiryollarını iyileştirme çalışmaları, hızlı trenler ve metrolar bu sevindirici gelişmenin örnekleridir.
Ancak, bir hususu önemle belirtmeliyim ki, bütün bu gelişmeler karşısında değişimi yakalayamamış bir zihniyetle bir yere varamazsınız.
Yakın tarihte trenle Erzincan'dan Adapazarı'na ailece bir seyahatimiz olmuştu. Çocuklar da ben de trenle seyahat etmeyi özlemiştik. Şöyle keyifli bir yolculuk yapacağımızı düşünürken, nerden bilebilirdik bu yolculuğun bir işkenceye dönüşeceğini. İlk birkaç saat iyi gitmişti. Ancak, namaz vakti geldiğinde abdest almak için lavaboya gittiğimde lavabonun tıkalı olduğunu, etrafa pis sular taştığını görünce hayret ettim. Bu trende bir temizlik görevlisi yok muydu? Belki yeni tıkanmıştır, biraz sonra gelip açarlar düşüncesi ile geri döndüm. Bir saat kadar sonra tekrar gittiğimde lavaboyu aynı şekilde gördüm. Mümkün olduğunca üzerime sıçratmamaya çalışarak bin bir güçlükle abdestimi aldım. Trende yemek yiyenlerin ve içki içmek isteyenlerin bu ihtiyacına yönelik bir vagon olduğuna göre, namaz kılmak isteyenlerin ihtiyacı da düşünülmüştür diyerek mescit aradım. Boşuna. Böyle bir şey yoktu. Çok üzüldüm. Trenin bir istasyonda durmasını bekledim. Tren durunca kıble istikametini öğrenerek kompartımandaki o daracık yerde namazımı ede etmeye çalıştım. Çünkü, trende ve istasyonda trenin orada kaç dakika mola verdiği anons edilmiyordu. Treni kaçırma ihtimalinden dolayı inip, mescide gidemedim. O sıkışık yerde namaz kılmanın zorluğunu tahmin edersiniz herhalde. Üstelik o gün seyahat eden yolcuların çoğunluğunun namazını kılan insanlar olduğunu bizzat müşahede ettim. Hal böyle iken, bir mescit vagonu ekleyerek insanların bu ihtiyaçlarını gidermek suretiyle mutlu olmaları göz ardı edildiği gibi, her taraf pislik içerisindeydi. Bunu Adapazarı'na vardığımızda daha da iyi anladık. Gece yarısı inmiştik Adapazarı'na. Meğer ne iyi olmuş gece yarısı indiğimiz. Çünkü yol yorgunluğunu üzerimden atmak için duşa girdiğimde üzerimden akan simsiyah suları görünce maskaraya döndüğümüzü daha iyi anlayarak, gündüz varmadığımıza şükrettim. Rezil olacaktık çünkü.
Bu durumu kuruluşun web sitesi aracılığıyla ilgililere ilettiğimde, Devlet Demiryolları İşletmesi 4.Bölge Sivas Ticaret Müdürlüğünden aldığım cevap daha da üzücüydü. Abdest alma ve namaz kılma yerleri olarak gar ve istasyonlardaki mescitler, daha da olmazsa kompartımanların kullanılabileceği yönünde cevap gelmişti. Bir de 37 saatlik yolculuğum esnasında hiç şahit olamadığım bir şeyden, WC'lerin temizlikleri ve su ikmallerinin garlarda ve trendeki Tren Odacıları tarafından belli aralıklarla yapıldığından bahis ediliyordu. Halbuki o lavabo yolculuğum müddetince hiç temizlenmedi. Trende gördüğüm tek temiz şey, akşam yatma saati yaklaştığında görevlilerin getirdiği çarşaflardı.
Şimdi soruyorum:
Gar ve istasyonlarda, tren kompartımanında çok rahat bir şekilde yemek ve içki ihtiyacını giderebilecek olanlara bu ihtiyaçlarını trende giderebilmeleri için özel bir vagon eklenirken, namaz kılanlara ikinci sınıf muamelesi neden?
TCDD'Yİ GELİŞTİRİRKEN KAFALARI İHMAL ETMEYİN!
