Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Gündelik hayatımızda, bazen yerli yerinde bazen ise tamamen duygusal tepkilerimizin; çözüme dönük bir anlam ifade edebilmesi için olayları doğru tahlil etmemiz gerekir. Yani beyin fırtınaları ile ortaya çıkan güzel fikirlerin sürüklediği “sorun değil çözüm üret” sloganını sahaya iyi yansıtmamız esastır.
Pragmatik ve günübirlik politikalar üretmek yerine mesleki örgütlere ve sivil toplum örgütlerine üye olarak toplumsal duyarlılık sergilemek sonuç odaklı bir yaklaşım tarzıdır.
Bu bağlamda verebileceğim en somut örnek, GÜMÜP ile başlayıp GİYAD ile devam eden, hemşerilerimizce oluşturulan güzide oluşumdur. Özellikle ilimizi ilgilendiren birçok meselede somut öneri ve fikirleri ile gündemi belirleyen, ancak zaman zaman hak ettiği değeri göremeyen bu tip oluşumlar sesimizi duyurabileceğimiz en önemli platformlardır.
Küresel kriz ortamında “Ağlama Sendromu” na yakalanmayanımız yok neredeyse. Özellikle de TUİK verilerine göre %16 lara çıkan ve Avrupa’da 1 numaraya oturan ülkemizin işsizlik sosyal yarası, kabuk bağlamak bir yana, her geçen gün şiddetini artırarak kanamaya devam etmektedir.
Neredeyse her aileden işsiz kalan bireye rastlamanın sıradanlaştığı bugünlerde, devletimiz iç piyasayı hareketlendirerek, azalan ihracatı farklı yöntemlerle dengelemeye çalışmaktadır.
Kısa dönem işsizlik ödeneği, Kredi Garanti Fonu, KOSGEB Destekleri, TÜBİTAK Destekleri ve son olarak ta Yeni Teşvik Paketi ile bu tedavi süreci yeni bir ivme kazanmıştır.
Dikkat edilmesi gereken nokta ise çözüm yollarının neredeyse tamamının işletmelerden (Daha ziyade KOBİ lerden) geçtiğidir.
Devlet; yatırımı, üretimi ve istihdamı teşvik ediyor.
Yeni Teşvik paketi ile bölgeler arası gelişmişlik farkının azaltılması amaçlanıyor. Tekstil, deri, tarım ve tarım ürünleri, plastik gibi emek yoğun sektörleri 3. ve 4. bölgelere yönlendiriyor. Tekstil gibi sektörlerde taşınma parasını dahi sübvanse eden bir model var karşımızda. 1. ve 2. bölgelerde ise daha ziyade katma değeri yüksek, teknolojik yatırımlar teşvik edilerek daha sürdürülebilir, rekabetçi ve yeni müşteri gruplarına odaklanan bir misyonun varlığı hissediliyor.
Sloganların fikirlerin önüne geçmediği, dolayısıyla fikirlerin kitleleri yönlendirdiği, insan ve sermaye kaynağının üretim ve hizmet sürecinde daha etkin ve doğru kullanıldığı taktirde; öncelikle işletmelerin, dolayısıyla lokal bazda o bölgenin, genel bazda da ülkemizin kalkınacağı unutulmamalıdır.
Rekabet edebilirliği doğru anlayıp iyice kanıksamadan geleceğimizi güvence altına alamayız. İşletmeler arasında “ortaklık kültürü” tesis edilerek stratejik işbirliklerine imza atmak, 1+1 in 2 den büyük olduğu gerçeğinin sağlaması ve rekabet stratejilerinin en önemli noktalarından biridir.
Ortaklıkların sağlayacağı en kayda değer avantajlar şunlardır; *Ortak satın alma yapılarak maliyet avantajı elde etmek, *Lojistik giderlerinin işbirlikleri ile düşürülmesi, *Ortak bir pazarlama mekanizması kurularak daha geniş pazarlara girebilme.
Bir çivinin bir atı ve bir atın da bir savaşı kazandırdığı örneklemesi, zaman ve şartlar değişse de mücadelenin ve yöntem seçiminin başarının değişmez anahtarları olduğunu anlatır bize. Bu haliyle doğru yönetim seçimi o işletmede mutlak bir fark yaratacaktır.
Dr. Rüştü BOZKURT’ a kulak verelim bu bağlamda; “Her strateji, ulaşılmak istenilen sonuca göre kurgulanır. Hangi durum söz konusu olursa olsun, rakipler, doğal ve yapay koşullar dikkate alınarak çizilen yol başarıya götürüyorsa iyi bir strateji kurgulanmıştır. Zaten strateji kavramının temel bileşeni de fark yaratmaktır”
Alışkanlıklardan sıyrılarak sürekli değişen dünyada, rakiplerin stratejilerini anlamadan rekabet avantajı yakalamanın mümkün olamayacağı gerçeğinden hareketle, değişimi öncelikle kendimizden başlatmalı, bu değişim ve dönüşümü daha sonra da işletmemize uygulamalıyız.
AĞLAMA DUVARI SENDROMU VE REKABET STRATEJİLERİ
