Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
İnsan, içtimai hayatta etkileşim içerisinde yaşamını idame ettiği için hal ve hareketlerine dikkat etmek zorundadır. Çünkü birey toplum içindeki sosyal statüsünü hal ve hareketleriyle beriller.
Kişi, evrensel ahlak kurallarını ve kendi pınarlarından akıp gelen örf ve adetlerinden, inaçlarından beslendiği değerleriyle ortaya çıkardığı ahlak kurallarını kişiliğine nakış nakış işlemeli, bu ulvi kaideleri davranışlarıyla ortaya koymalıdır ki gerçek sermayeye sahip olsun. Bana göre gerçek sermaye, ne paradır, ne mülktür ne de makamdır. Gerçek sermaye, bir toplum içinde kişilerin uymak zorunda oldukları davranış biçimi ve kurallar bütünü olan güzel ahlaka sahip olmaktır.
İki cihan perveri Peygamber Efendimiz, hadislerinde: “Ben, ancak güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.” Ve yine başka bir hadislerinde: “Güzel ahlak, büyük günahları, suyun kirleri temizlemesi gibi temizler. Kötü ahlak ise, salih amelleri, sirkenin balı bozduğu gibi bozar.” Belirtmiştir. İslam dini gibi güzel bir dinle şereflenen bizlerin güzel ahlakı kendimize şiar edinmemiz gerekir. Ahlaki varlığımızın tüm dünya düzeniyle uyum içinde olma noktasına erişmesi insanın ulaşabileceği en büyük amaçtır. Diyen Konfüçyüs, başka bir sözünde de: “İnsanları yasa ve ceza ile yönetirseniz, onlar bir daha yanlış yapmayacaklar, ancak şeref ve utanma duygularına da sahip olmayacaklar. İnsanları erdemle ve ahlak kurallarıyla yönetirseniz, o zaman onlar hem utanma duygusuna sahip olacaklar, hem de doğruyu yapmaya çalışacaklardır.” demiştir.
Çok sözle anlatılamayan düşüncelerin, duyguların kısa ve özlü bir hikâyeyle daha iyi anlatılabilir olduğundan ahlakın önemini belirten bir hikâyeyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Su ateş ve ahlak dostluk kurmuşlar. Bir gün ormana dolaşmaya çıkmışlar. Fakat bir müddet sonra içlerine bir korkudur düşmüş orman çok büyük ve çok karışıkmış. Her türlü ihtimale karşı birbirlerini kaybederlerse nasıl bulacaklarını düşünmeye başlamışlar. Ateş ve ahlak suya sormuşlar: "Kaybolursan seni nasıl bulacağız?" Su yanıt olarak: "Nerede bir şırıltı duyarsanız ben ordayım."demiş.
Sıra ateşe gelmiş "seni yitirirsek ne yapalım?"diye sormuş su.
Ateş,"duman gördüğünüz yerde ben varım. "Cevabını vermiş.
Sıra ahlaka gelince yanıtı şu olmuş: "Beni kaybederseniz bir daha kesinlikle bulamazsınız!!!
Benden size bir kardeş nasihati, kendinize güvenmiyorsanız büyük ormanlarda arkadaşlarınızla dolaşmayınız, çünkü son zamanlarda ormana gezmeye giden arkadaşların birçoğu birbirlerini kaybediyor.
GERÇEK SERMAYE!
