Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
19 Ekim 2007 tarihli Kuşakkaya gazetesindeki yazısı
Mail
kusakkayagazetesi@yahoo.com
Siteye Ekleyen
AdamGibi
Fakir bir ailenin iki-iki buçuk yaşlarındaki bir kız çocuğu geçirdiği menenjit hastalığı nedeniyle iki elini ve iki ayağını (Bilek kısımlarından kesilmek suretiyle) kaybediyor. Televizyon kanalları, gazeteler aracılığıyla bir kampanya başlatılıyor. Türk halkı merhametli bir halktır. Merhametliliğinin gereğini yapıyor, yardım ediyor. Toplanan yardımlarla, kız çocuğuna elleri ve ayakları takılıyor. Çocuğun el ve ayaklarına yeniden kavuştuktan sonraki sevinci, yalnız yardım yapanları değil, yardım yapamayanları da mutlu kılıyor. Çocuk mutlu, anne-baba mutlu, halk mutlu. Bu mutluluklar bundan sonra da yaşanabilir, yaşatılabilir.
Gelin görün ki, bir yıl önce , Türk halkının merhamet duygularıyla yaptığı yardımlar sonucu, kesilen el ve ayaklarına kavuşan çocuğun babası, PKK ya yardım amacıyla kurulan dernekte görev alıyor ve bu nedenle halktan para toplamak suretiyle gözaltına alınıyor.
Buna vicdansızlık ve nankörlük denmez de ne denir ?
Eminim, babanın bu vicdansızlığından sonra bile, çocuğunu el ve ayaklarına kavuşturmak için yardım yapanlar, yaptıkları yardımdan ötürü pişmanlık duymamışlardır.Çünkü, bu iki olayı birbirine karıştırmamak gerekir. Çocuk günahsızdır. Bu olaydan sonra bile, aynı kusuru işleyen, aynı vicdansızlığı gösteren kimselerin eşleri ve çocukları hastaysa, yoksulsa, çaresizse, yardım eli uzatılmalıdır.
PKK ya yardım konusunda olmasa bile, içinde bulunduğumuz toplumda, gördükleri iyilikleri unutanlar, hatta, kendilerine iyilik yapanlara karşı davranışlarını ihanet derecesine vardıranlar az mıdır ?
Pek çok aile, sokaktan kurtardıkları,bakıp, besleyip büyüttükleri, ticaret yapıyorlarsa uğradıkları zararları karşılayanları, siyaset yapıyorlarsa (Halkın deyimiyle) sırtlarında taşıdıkları insanlar tarafından terk edilmemişler midir ?
Herkesin yaşamında bu tür olumsuzluklar vardır.
Bırakın aile dışından birini barındırmayı, kalkındırmayı, annelerini, babalarını terk edenler, hastalıklarında, yaşlılıklarında yanlarında olmadıkları gibi, mezarlarına bile uğramayan erkek ve kız çocukları az mıdır ?
Eşini bahane edip, yaşlı anasını ya da babasını evinden uzaklaştıran ve onu yalnızlığa itenlerin dramını az mı dinliyoruz çevremizdekilerden.
Çocuğunu yardımlarıyla ellerine ve ayaklarına kavuşturan babanın Türk halkına ihanet için PKK ya yardım toplamaya kalkışması vicdansızlık değil de nedir ? Aynı ihaneti; analarına, babalarına, kardeşlerine, bakıma muhtaç yakınlarına ve hiçbir yakınlığı olmayan yurttaşlarına yapanlar için de pek âlâ vicdansızlık ifadesini kullanabiliriz.
Nedir vicdan sözcüğünün anlamı : "Kişiyi, kendi davranışları hakkında bir yargıya iten duygu. Bu duygu körelince, ortaya vicdansızlık çıkıyor.
VİCDANSIZLIK
