Kim kazanmasa bu dünyada ekmek parası,
Dostunun yüz karası düşmanının maskarası.
Mehmet Akif ERSOY

Bir şehir düşünün tarımı yok, ticareti yok, sanayisi hiç yok, tek çıkar yolu tarihe ve doğaya dayalı turizmi ancak onu da beceremeyen. Dar coğrafya içinde kaderini keder olarak yaşayan, okumaktan başka bir hal çaresi olmayan mahrum bir şehir.

Memur kenti olarak bilinen şehrin bereketli bağ ve bahçeleri yok olmaya yüz tutmuş, dere yatağına koca apartmanlar dikilmiş, halkı çaresiz, esnafı siftahsız kepenk kapatan, kiracısı kirayı zar zor toparlayan bir şehir.

Allah razı olsun kim temellerini atmışsa bugün pestil ve kömeye dayalı bir küçük girişimle ayakları üzerinde durmaya çalışan bir şehir.

Hani sloganımız var ya şehrin en merkezindeki Fatih Parkı'nın girişinde hemen her gün önünde gururla poz verdiğimiz "Altın Kalpli İnsanların Şehri" diye. Külliyen yalan ve sahte bir slogan. "Bize Her Yer Trabzon" gibi ötekileştiren sloganları oldum olası sevmem ya.

Şimdi gelelim asıl meseleye. Türkiye'nin dört bir yanından gelen memur ve özellikle öğrenci bu şehri neden tercih etsin. Ev sahipleri bugün roket hızıyla kira artışı yaparken bir öğrenci nasıl ev tutacak ki?

22 bin lira maaş alan memur yarısını kiraya verince kalan parasıyla iaşesini nasıl sağlayacak?

Özellikle öğrenci dört kişi ev tutsa adam başı 2500, gidiş dönüş otobüs 20 liradan toplam 400, öğle akşam yemeği iki tavuk dürüm 100 liradan toplam 3000, her gün iki çay içse 10 liradan toplam 300 sabah kahvaltısında bir bisküvi veya simit yese 10 liradan toplam 300 ve genel toplamda 6500 TL ödemesi gerekiyor.

Sakinliği, huzuru, şirinliği ve Trabzon’a yakınlığı ile her ne kadar tercih edilen bir yer olsa da bu şehri tercih eden çocukların ailelerinin durumlarını tahmin ettiğinize göre gelin çıkın bu hesabın içinden.   

Ancak fırsat kollar gibi hemen her Allah'ın günü etiket değiştiren sistemle nereye gidiyoruz şaşırdık kaldık.

Ekmeğe zam geliyor yemeyelim, akaryakıta zam geldi yürüyelim. Başka çaremiz yok gibi. Bu şehirde bazı fırınlar Askıda Ekmek sistemini uyguluyor ancak o askıya önceden ekmek bağışı yapan insanlar şimdi askıdan ekmek alacak duruma geldi sanırım.
Geçen bir fırından ekmek alırken arkamda duran ihtiyaçlı bir bayan utana sıkıla 'askıdan iki ekmek alabilir miyim' deyince tezgâhta ki görevli aşağılayıcı bir üslupla;

"Sen hele bir dur önce müşteriye vereyim sonra bakarım sana" deyince ben adeta yerin dibine geçtim. Tezgâhtara dönerek;

"Hayır, lütfen bu bayana istediği ekmekleri verin. Zira o askıda ki ekmeğin parasını sen peşin olarak aldın zaten. Unutma ki hayırsever o askıya ekmek koymazsa sen de ekmek yapıp satamazsın. Müşteriye karşı biraz daha kibar ve anlayışı olun lütfen" dedim.

Kira 10 bin, en ucuz meyve 50, bir koli yumurta 100, dolmuş 10, ekmek 15. Allah fakir fukaranın ve bilhassa da öğrencilerimizin yâr ve yardımcısı olsun inşallah.

Evet, ülke olarak ekonomik açıdan zor bir dönemden geçiyoruz. Ama bizler güçlü bir milletiz. Bunu da atlatacağız inşallah.