"Hayal hakikatin tasarımı, hakikat hayalin tecellisidir"

Hıfzı Kenan ÇETİNER

2020 yılında toprağa verdiğimiz yazımın da en başında bana her daim ilham kaynağı olan bu şehrin en sevdalılarından biri ve bana göre bu şehrin en güzel hayal kuran insanı Gümüşhaneli Şair Hıfzı Kenan Çetiner'in;

"Hayal hakikatin tasarımı, hakikat hayalin tecellisidir" sözü en çok sevdiğim felsefi sözlerinden biridir.

Hayatının en zor dönemecinde Trabzon Arafilboyu Mahallesinde toplam 52 metrekare köhne bir evde on nüfus bir arada hayata tutunmaya çalışan, öğleye kadar okul ve öğleden sonra ayakkabı boyatan, daha sonrasında Kaymaklı Mahallesinden Kavakmeydanı’ndaki okuluna gitmek için sabah namazı sonrası yollara düşen, öğle arasında Yavuz Selim’in karşısında salaş bir dükkanda çeyrek ekmeğine küçücük bir domatesi koyup ekmek arası domates yiyen ve hiçbir zaman yetmişine merdiven dayamış babasının kırk yamalı sepetinin on nüfuslu bir ailenin hayallerine ulaşamayacağının bilincinde olan ben kendimi bildim bileli soyadıma yani hayallerime sığındım.

 Ve o yüzden olsa gerektir ki onca meşakkate ve zorluğa rağmen birileri gibi kolayını seçmeden 1988 yılında Avni Aker’de yapılan sınavı Trabzon il birincisi olarak kazanıp Radyoloji Teknisyenliğini bırakmak, çaresiz, aç ve susuz olarak küçücük valizini sırtına vurup tek başına hayallerinin peşinden Ankara'ya üniversite tahsiline gitmek için yollara düşmek, Ankara gibi büyük bir metropolde okumak her babayiğidin harcı olmasa gerek.

Evet hayalleri olmalı insanın. Ve çaresizlik de olmalı bir yerde. Çaresizlik olduğu yerde çözüm aranmaya başlar. Dibi görmeyenler ise asla sıçrayamaz. Koşmak için az gerilemek gerekir. Yaşdaşım Trabzonsporlu Hami en güzel frikik gollerini atmak için bayağı geri giderdi. Sebebini 2021 yılında bir TV kanalında yaptığı röportajda öğrenmek nasip oldu. Meğerse o kadar geri gitmesinin sebebi barajın üstünden kaleyi görebilmekmiş. 

Şimdi Karadeniz’in en mahrum coğrafyası Gümüşhane’de ki öğrencilerin ve gençlerin Kuşakkaya'nın ardını görebilmeleri için tıpkı Hami gibi önce bir geriye gitmeleri gerekir. Ki yay sıkıştıktan sonra fırlar ki tutabilene aşk olsun.

Yaşadığı hayatının yarısından fazlasını bu şehirde geçiren, on yedi kitaba, binlerce köşe yazısına ve sırf gençliğe hayal kurmayı öğretmek için açtığı Hayal Dükkanı sayfasına istinaden gördüm ki bu şehrin çocukları maalesef hayal kurmayı bilmiyorlar. Ki hayal kuramayanlar da asla başarıya ulaşamıyorlar.

Sizi bilmem ama bizzat yaşadım ve gördüm ki başarmanın en önemli ve tek ayağı “çaresizlik” imiş.

Kocayokuş Köyü öğretmeni iken aynı sınıfta birleştirilmiş eğitim gören çok başarılı dört öğrencim vardı. Babaları H.T. kendi halinde kıt kanaat geçinen bir ağabeyimiz. Bir Cuma günü Kale’de okuyan küçük yavrusunu almış köye dönerken trafik kazasında vefat ediyor. Dördü kız beş çocuk yetim kalıyorlar. Çaresizliğin adeta zirvesi bir hal. Anne çocuklarını alarak Samsun’a göç ediyor. Yıllar sonra sonuç ne mi oluyor;

Kızlardan ikisi mühendis, ikisi öğretmen.     

İşte bu örnekten hareketle önemli bir noktaya parmak basmak gerekir ki kuru hayal kurmakla bitmiyor hiçbir şey. Hayaline sahip çıkmak, inat etmek, hırs yapmak, gayret göstermek, yılmamak, durmamak  ve nihayetinde hedefe varmak.

Yıllar önce gazeteci bir röportajda Gümüşhane ve ülkenin haklı gururu Aydın Doğan’a soruyor;

“Efendim yorulmadınız mı artık biraz durmayı düşünmüyor musunuz?”

Doğan’ın cevabı adeta ders niteliğindedir;

“Durursam düşerim..!”

O halde Gümüşhaneli değerli kardeşim. Başarıya ulaşmanın, her işin, hareketin, girişimin, ilk adımı “hayal kurmak”, ikinci adımı ki bana göre en önemlisi “inanmak”, üçüncü adım “arkasında durmak”, dördüncü adım sağır kurbağa olmak yani “önyargılara kulak tıkamak” olmalıdır. 

Hayal kurmak “binanın temeli” ise, inanmak “demiri”, çalışmak “çimentosu”, okumak “duvarları” ve nihayetinde başarmak ise bunların hepsini tamamlayan ve örten “çatı”sıdır.

Ortaya çıkan muhteşem bina (eser) hayalle başlayan ve nihayete eren sürecin tezahürüdür.