Manası bir güne sığdırılmaya çalışılan günlere duyduğum antipati, konuyla ilgili paylaşımları samimi bulmayışımdan kaynaklanıyor sanırım. Bu farkındalığı kazandığımdan beri özel olduğu iddia edilen günlerin kimlere ne fayda sağlıyor olabileceğini ,sevgililer gününü neden herkesle aynı günde kutlamalıyımın mantığını sorguluyor, kadınlar gününün hakikaten değerli bulunup bulunmadığını düşünüyorum. Muhalif olmak derdinde değilim. Amma velakin bakıyor ve görmeye çalışıyorum ki böyle günlerde başlıyor mana yüklü yorumlar. Neden bugünlerde yapılan paylaşımlarda, yazılan yazılarda beylik laflar edilipte;

•    Kadına lütfetmişsiniz gibi hakkını konuşmayı bile daha çok erkeklerin yaptığı,
•    Toplumsal olarak kadına dayatılan role sizce eğreti duranın acımasızca eleştirildiği,
•    Namus kavramının hakkını vermesi gerekenin sadece kadınmış gibi işinize gelmeyince ağızlara sakız edildiği, 
•    Sorumluluklarından, anneliğinden,
•    Dövülmeyince dizin dövüleceğinden,
•    Eteğinin boyundan, başörtüsünden, 
•    Gülüşünden, gülmeyişinden… Herşeyi malzeme edilen kadınlar.

Elinin hamuruyla erkek işine karışmaya başlayalı, saçı uzun aklı kısa olmadığını kanıtlayalı çok oldu lakin hala sanayide çalışan bir kadının varlığını, otobüs şoförü bir kadının başarısını tuhaf buluyor olmamız sizce de tuhaf değil mi? 
Kadın ona atfedilenlerden çok daha fazlası. Ev işi, temizlik, annelik, eş olmak, alışveriş, makyaj, kozmetik, süs , indirim, altın günü… Bu kadar mı? Kadınlar bunlardan ibaret değil. Çok daha fazlası. 

Güçlü olmayı eril olmak zannedip kadının dişil yanını törpülemeye çalışan bir sistem var maalesef ama bilin ki bunlar kadını zayıf yapmaz. Kadın güç, kadın sorumluluk, kadın mücadele, kadın fedakarlık, kadın bilgelik, kadın anlayış, kadın içinde varolan çocuk, kadın bazen vazgeçiş, öfke, sevgi, ilgi, şefkat, hüzün, ilaç, kahkaha ve gözyaşı kimi zaman kadın. 

Evet, kutlu olsun elbette günümüz. Günümüz, günlerimiz kutlu ve gerçekten mutlu olsun. Bunu umut etmekten vazgeçmek niyetinde değiliz. Ancak yıllardır kadının, insanın maruz kaldığı şiddeti görünce diyorum ki kaç gülüş solmuş, kaç evlat annesiz , kaç anne baba evlatsız kalmış. İşte hal böyle böyle olunca yıllar önce karaladığım birkaç satır geliyor aklıma.

Doğdu diye,
Doğmadı niye?

Sevdi diye,
Sevmedi niye?

Evlendi diye,
Boşandı niye?

Konuştu diye,
Sustu niye?

Örtülü diye,
Örtüsüz niye?

Güldü diye,
Ağladı niye?

Diye’lerin Niye’ lerle yarıştığı bir zamanda,
OLDU İŞTE, ÖLDÜ İŞTE lerle bitmeyen günlerimiz olsun.

Şimdi soruyorum size. Kutlu mu hakikaten Kadınlar günü?

Burcu DEMİR ÖNCÜL
Psikolojik Danışman/ Aile Danışmanı