Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Değerli okurlarım; artık bundan sonra sizlerle nasip olursa Allahtan bir keder gelmese üzücü bir durum olmasa Cuma günleri buluşacağız. Bugüne kadar yazılarımın köşe başlığı Büyük Türkiye olarak sizlere hitap etmiştim.Bundan sonra Mehmet Akif Ersoy büyük üstadın başyazarlığını yaptığı Sırâtımüstakim/Sebilürreşad dergisinin adı ile sizlerle buluşacağız.Buda Sırâtımüstakim başlığı olacaktır.Mehmet Akif için bir şey yapamamaktayım.Bu nedenle onun hatırasına binaen hatırlamak için onu yat etmek , vefatının yıl dönümünde bu başlıkla yazacağım.Sırâtımüstakim başlığı kullanmayı uygun gördüm.Şimdi Mehmet Akif Ersoy beyin Varislerin uhdesinde bulunan neşir hakkını satın aldığı için inkılap kitapevi tarafından basıldığı malumdur.Halbuki varislere ve yayınevine bu hakkı tanıyan aynı kanun, "milli eser niteliğindeki" eserlerin devlet tarafından alınıp bastırabileceğini de " öngörmekte idi. Varislerinin pek ziyade memnun olacağını bildiğimiz böyle bir şeyi şimdiye kadar, hiç olmazsa milliyetçi oldukları söylenen herhangi bir hükümetin ilgili bakanın düşünememesi veya gerçekleştirememesi ayrıca kayda değer sayılmalıdır.Yazarın vefatı üzerinden 50 yıl geçtiği için eserin basım hakkı serbest kalmış ve herhangi bir yayın evi gibi devlet de, çok şükür artık "Safahat'ı " basma imkanına kavuşmuştur.
Büyük üstat Baytar mektebi'nde okuduğu yıllarda şiirle iştigali mektebin son iki senesinde hızlandı.Kuvvetli bir hafız olduğu pek bilinmez. Kur'an-ı Kerim'i Baytar mektebi'ni bitirdikten sonra ezberlediği söylenir.Hafızlık umumiyetle küçük yaşlarda elde edilir.Tahsilini bitirdikten sonra hafız oldu.Büyük üstat Kur'an'ı ezberler, şiirler yazar ve okul birincisi olurdu.Akif bey aynı zamanda bedeni mümareselere çok meraklıydı.Güreşte yaptı.Pehlivanlığı onaltı onsekiz yaşlarında oluyor.Hatta Halkalı'da Baytar mektebinde iken Cuma'ları, başka tatil günleri savuşur, etraf köylerde ve düğünlerde güreşirdi. Bunun yanı sıra yüzme, atlama, taş atmak, koşmak gibi bedeni mümareselerle‘de meşgul oldu.Tahsilini bitirdikten sonra ise Ney üflemiştir. Büyük üstat iki şey mukaddestir demiştir. Din,dil ... Din bütün kudsi duyguları düşünceleri insana telkin eder.Duyguların , düşüncelerin mümkün olduğu kadar vasıtası tebliği olan dildir.
Rahmetli Büyük üstat'ın babası Tahir efendi zamanın Fatih medresesinde diploma vermeye yetkili olan müderrislerden (profesör) idi. Babası Tahir efendi temiz şahsiyetli bir kişidir.Mehmet Akif bey, iyi bir Müslüman'dır. İslamiyet'i iyi anlamış yaşamış ve onu bizlere anlatmaya çalışmıştır.Devlet ve milletimiz için hayırlı yollar göstermiştir.İslam ümmetinin en felaketli devirlerinde yaşadı.Zamanın Müslümanlara yüklediği ızdırapları, bizzat çekti; olgunlaştı, ve bize mürşid oldu.Bizlerde onun ızdırabını duyuyor ve anlıyoruz.Milletimizin ruhunu , sesini duyurmuş bir şairimiz şüphesiz.Bundan da fazlası bir fikir adamıdır.Bütün eserleri İslami tefekkürün derin isabetini taşıyor.Sözünün eri karda, yağmurda, fırtınada, lodosta ve her türlü şartta ne olursa olsun ölüm yahut ona yakın bir şey haricinde sözünde dururdu.Hiçbir zaman sözünde durmazlık etmedi.Bu yüzden büyük üstat'a hayranlığım büyüktür ve tarifi imkansızdır.O hayatı boyunca aynı imanla tek bir gaye için çalıştı... Son gayretini İstiklal harbi'nde harcadı. Marş'ını yazacak kadar bu cihâdın içine girdi, onun ayrılmaz bir parçası oldu.Savaş bittiğinde, bütün İslam dünyasını uyandırıp kalkındıracak ve onlara başkanlık edecek bir Müslüman Türk devletinin kurulacağı ümidi ile yaşıyordu.Bütün bu gayretlerinden sonra ortaya çıkan yeni Türkiye, yüzünü batıya çevirince her şey bitti.Çünkü batı başımıza gelen bütün felaketlerin hazırlayıcısı ve bizim uzlaşmaz düşmanımız idi.Büyük üstat Mısır'a gitmesi ve orda onyıl kalması, elbette kendi arzusu ile değildir.Böyle bir inkisar ve sukut-i hayale rağmen yinede yurdunu terk etmeyecek, burada kalacaktı , şüphesiz.Fakat buna mecbur edildi.Çünkü 1923'te Birinci Meclis'teki Mebusluğu (Milletvekilliği) sona erince, tekrar seçtirilmedi ve kendisine ailesini geçindirecek bir iş de verilmedi.Bunları, büyüklerine sahip çıkmayı bilmeyen bir milletin çocukları olarak acıda olsa itiraf edip, ders almalıyız. Akif Bey;
Cânı cânânı , bütün varlığımı alsında Hudâ, Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.
Diye diye, gurbet şafaklarında söndü gitti. Ancak 1936'da vatanına döndü.Vefat ettiği zaman dostları ve bazı gençler vazifelerini yaptılar.Fakat resmi makamlar, ona karşı yine ilgisiz idiler.Cenazesindeki manzarayı, Midhat Cemal Kuntay şöyle anlatıyor.Cenaze Beyazid'den kalkacak.Oraya gittim.Kimseler yok, bir cenazenin geleceği belli değil.Çok sonra birkaç kişi göründü.Biraz sonra çıplak bir tabut geldi.Bir fıkara cenazesi olmalı dedim.O anda, Eminefendi lokantasının sahibi Mahir usta, elinde bir bayrakla cenazeye koştu.Sebebini anlamadım.(Bu satırları yazarken gözlerim doldu) O anda yüzlerce genç peyda oldu.Çıplak tabutu, Üniversite'nin büyük bayrağına sardılar.Elimi yüzüme kapadım.Cenazeyi tanımıştım... Yazımı bitirmeden bir noktaya temas etmek istiyorum. Bu ümmetin, her meslek erbabından olmak üzere, Akif gibi, İslâm Ahlâkıyla yaşayan, samimi, mert, korkusuz aydınlara ihtiyaç vardır.Ama böyle ahlâka yetişmiş fikir adamlarına ve din âlimlerine olan ihtiyacımız, her şey'in üstündedir.
MEHMET AKİF'LER YAŞAMALIDIR
