Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
12 Mart 2008 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
AdamGibi
Bir gün serçelerin de bir kahramanlık hikâyesine konu olacağını duysanız inanır mıydınız ? Ben inanmazdım. Kuşların pek çoğunun namı duyulmuştur;atmaca, kartal, şahin, doğan, güvercin, hatta karganın bile namını duymuşuzdur; ama serçenin adı ile ilgili belki de neden bu zamana kadar anlatmadınız diyerek bize kızacağınız enfes bir hikaye sunacağız;kahramanı bizden birisi ve torunları hala sağ üstelik…
1914 -1918 yılları arasında vuku bulan 1.Dünya Savaşında, yıllardır birlikte yaşadığımız Ermeniler, Rusların ve Fransızların kışkırtması ile birer caniye dönüşürler. Köyleri basarlar;insanları çocuk,yaşlı,kadın demeden diri diri yakarlar. Öyle vahşice cinayetler işlerler ki bu olayın resmini bile çekmeye yürekler dayanamaz.
İşte tüm bu olayların yaşandığı yıllarda bu vahşete dayanamayan gönüllü insanlardan oluşan Türk müfrezeler kurulur. Bu müfrezeler ermeni çetelerle mücadele etmeye başlarlar. Nede olsa bunca vahşete seyirci kalamazdılar.
Bir gün bu müfrezenin görev dönüşü Şiranlı Ruşen Kahraman bir çatışma sonrasında arkadaşlarından ayrı düşer. Çatışmanın uzaması ile hava kararır;arkadaşları ile irtibatı kesilen Ruşen, bir dağın yamacında bir kayanın siperinde geceyi geçirir. Hava çok karanlıktır ve gidecek ve yön bulacak takati yoktur üstelik…Bir güzel uyur Ruşen Asker. Güneşin ilk ışıkları dağın yamacını aydınlatmaya başladığında Ruşen kendine gelir. Gözlerini açtığında kendini ıpıssız bir dağın yamacında öylece açıkta bulur. Ne bir ağaç vardır nede bir siper. Yalnızca güneş ve bir yamacın aşağısında dağın eteği boyunca uzanan bir patika yol ilişir gözlerine.
Ruşen asker arkadaşlarının nerde olduğunu ve kendisinin bulunduğu yerin neresi olabileceğini tahmin etmeye çalışırken birden gördüklerine inanamaz. Olacak şey değildir. Bir ermeni çetesi eli silahlı ve kalabalık bir şekilde patika yola doğru yürümekte ve gittikçe Ruşen Kahraman’ının bulunduğu yere doğru gelmektedirler.
“ eyvah” der Ruşen, demek ömür buraya kadarmış,etrafta ne saklanacak bir ağaç nede büyük bir taş var. Dua eder “Allah'ım bu ne iştir. Burdan nasıl kurtulurum diye Hak'a niyaz eder. İşte tam bu sırada dünyada eşi görülmemiş bir olay olur. Bir serçe sürüsü gelir,tam dağın yamacında toplu bir şekilde bir kara bulut gibi Ruşen'in üstünde uçmaya başlarlar. Bu serçe sürüsünün yamaçta uçtukları süre zarfında ermeni komitacılar,Ruşen askerin görüş alanını geçerler. Bu öyle bir andır ki gördüklerine bir anlam veremez. Serçelerin hayatını kurtardığına inanamaz;ama olanlar gün gibi gerçektir ve Ruşen Asker hayattadır işte..
Bu iyiliğin altında kalmaz Ruşen; yaşadığı ömrü boyunca elde ettiği zahireden iki çuval buğdayı ayırır. Bunlar yalnızca serçelere kışın verilmek üzere ayrı bir yere konur ve kışın o dondurucu soğuklarında serçelerin tamda yiyecek sıkıntısı çekecekleri sırada evin avlusuna avuç avuç buğday serper Ruşen Amca…Serçeler artık en büyük dostudur. Onları bir gün bile yalnız bırakmaz. Bu geleneğini ölene kadar hiç ara vermeden devam ettiren Ruşen Amca Hak'ın rahmetine kavuştuğu andan beridir serçeler o evin avlusuna gelmeye devam etmektedirler.
Ruşen Kahraman'ın torunu olan ve bize hikayeyi nakleden Şinasi Kahraman bey: “Serçeler sanki dedem buradaymış gibi evin avlusundan ayrılmıyorlar her kış buradalar” diyor. Yolunuz Şiran'a düşünce Şinasi Kahraman'dan taksi durağında bir sıcak çay için; hem de Ruşen Kahraman'ın hikayesine tanıklık edin. Serçeler sizi bekliyorlar. Bir teşekkürde siz edin.
S E R Ç E L E R
