Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
3 Haziran 2009 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
Elimde bir iki kitap var.Tatile girerken Kazım Karabekir’in hatıralarını anlattığı kitabını aldım elime.Kurtuluş Savaşının bilinmeyenlerini anlatıyor.Sonra dünya klasiklerinden bir iki kitap var sırada bekleyen.Öyle iyi bir okuyucu değilim. Bazı kitapları bir haftada okurken, bazılarını bitirmek altı ay sürebiliyor.
Romanları kolay kolay sevemiyorum.Bir sürü kahraman var, kim kiminle akraba kim kimin babası, annesi,kardeşi tanıyana kadar romanın ortaları oluyor.Ağır tasvirlerde canımı sıkan cinsten. Benim tercihim;romanda kahramanın az olması ve romanın bir yolculuğu anlatır gibi sade ve yalın olmasıdır. Hani hatırlayanınız var mıdır?Kadir İnanır ile Zühal Olcay’ın birlikte oynadıkları “Yol” filmi vardı. Baştan sona yolculukta geçen olayları konu edinmiş güzel bir senaryo idi.İstiyorum romanlarda öyle olsunlar. Bir olayı anlatırken yolculuğa çıkan bir yolcunun hikayesi gibi anlatsınlar.Yolu köyden geçen yolcuyu anlatırken,köydeki karmaşık konulara girmesinler…Bunun yanında tarihi kitaplar ve tarihi olayları anlatan kitaplar ile fikir yazıları,makalelere doyamıyorum. Okudukça “bende böyle düşünüyorum” cinsinden onay düşünceler geçer içimden.Bütün yorgunluğumu alırlar.Onları okuyunca fikir dünyamda değişik fırtınalar kopar.Kendimle hesaplaşır,öz eleştirilerimi yaparken öz güvenimi yoklarım.
Sıcak havalar okumak için daha az verimli geçer.Uzun günlerden sonra göz açıp kapayıncaya kadar saat gecenin 11’i oluveriyor. Bu günün işini yarına ertelemek en çok kendimize söylediğimiz yalanlardan. Her işi yarın yaparız diyerek koca bir yazı verimsiz geçiriyoruz. “Hele bir yarın olsun” diyoruz.Oysa bugün içinde dün aynı şeyi söylemiştik.Yine bir kez daha hiçbir şey yapmadan yine “yarın” diyoruz.Şarkılarda öyle söylüyor: “Yarınlarda yarınlarda seni sevmek var”. Bu gün neden sevmek yok ki? Bugün çalışmaya mani olan nedir ki? Bu gün yapamadığımız işi yarın nasıl kolay yapabiliriz.Yarının da kendine göre ayrı bir sıkıntısı bizi beklemiyor mu ?
Televizyon hala cazip bir tembellik alameti. TRT 2 deki kültür sanat programları olmasa baktıkça biz tembelleştiren diziler, yarışmalar birbirinden beter birer hilkat garibeleri! İçinizde TRT 2’ yi izleyen var mıdır bilemiyorum.Ancak televizyon izleyince yorulmadığım tek kanal diyebilirim.
Bir makale anlatırken insanın kendi duygularına yer vermesi çok kolay bir şey değil.Kendime “bu söylediklerin doğru mu?” diye soruyorum.Azıcık içimin sızladığını hissediyorum.Konuşma anlatma yada yazma makamında olanlar kendileri ile ilgili bir şey söylememelidirler.Az konuşurken çok iş üretmek ve bütün mesajları, işin çevreye yayacağı sinerji sayesinde duyurmak gerekir.
Yaz’ın geldiği nasılda belli oluyor;makaleyi bitirmekte zorlanıyorum.Yaz’ı tatil gibi görmenin bilinç altımızda oluşturduğu yalan kütlesinden kurtulmak gerekir.Külliyen yalan.İlmin çalışmanın,üretmenin tatili olmaz.Daha doğrusu tatil bizim düşündüğümüz gibi olmaz. Biraz dinlenmek derseniz kabul ederim.Biraz tembellik derseniz; asla!!!Dinlenmek isteyenler kazmayı bırakıp küreği alsınlar.Bakın nasıl da işlerin verimliliği sizi dinç yapacak. Daha çok dinlenmek için daha çok yatmak gerekmez! Daha değişik etkinlikleri yapmak gerekir.Yaz ayında okuyacağımız kitapları,önümüzdeki eğitim yılı ile ilgili düşüncelerimizi, planlarımızı, hayallerimizi yanımızda götürelim.Size yoldaş olurlar.
Değerli öğretmenimiz Hüseyin Taş’ın, “Gumuşhane.gen.tr” de yayınlanan “aklını kullanan kurtulacaktır” makalesi, çok iyi bir çalışma örneği olmuş.Öğretmenimizi kutlarım.
YAZA MERHABA; HOŞGELDİN TEMBELLİK!
