Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
16 Aralık 2009 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
Bir bahar esintisiyle beraber girilen orman yolunda dalların birbirlerine doğru eğilip doğrulmaları karşıdan karşıya ıslık çalıp komşunun halını ahvalini sormak istercesine vuhuuh diye seslenmelerini, karşılık olarak diğer ağaçların iyiyim dercesine vuhhhhşşsşhhhu diye cevap vermelerinden ne manalar çıkarırsınız? O anda neler hissedersiniz? İşte dünyanın en güzel yerindeyim cennetteyim dediğiniz olmuş mudur?
Dalların ıslıkları arasında kuş cıvıltlları zihninizde terapi nağmelerine dönerken, menevşe ve kır çiçeklerinin kokusu ciğerlerinize dolsun hele..Vücudun bütün organlarının tıkır tıkır işlediğinin huzuru sarar sizi.Ne beyin sizi taşımaktan bıkkın, ne kalp dakikada 90 kez kasılıp gevşemekten yorgun, nede istemediği dumanı içine çekerken korkuyla büyüyen broşların çıkardığı ciğerlerimizin öksürük sesleri…Huzur sizi sarmalar geçici süreliğine ve sonrasında acıkıp yorgun düşen bedenin kendini ocak başında evde bir çay içerken hayal etmesiyle sonlanır film.Başlar yeniden hayat telaşesi bitmek bilmeyen ihtiyaçlar, ödemeler, alışverişler, sınavlar , korkular , sevinçler, şaşırmalar,hayal kurmalar,gülmeler, ağlamalar…ve sonrasında tekrar özler yeniden beden huzur iklimini,zihninde koşar oraya seraba koşar gibi.
Bir insanın ihtiyaçları ne ise toplumların ihtiyaçları aynıdır.Bir insan ne ise ,birden çok insanın bir arada bulunması ile oluşan topluluk aynı duygusal tepkileri verir.Huzurunda huzursuzluğunun da dışa yansıması benzerdir.Burdan şuraya varmak isteriz ki; toplumların, grupların, ülkelerin huzuru aslında bir insanı huzurlu kılmakla aynı zorluk yada kolaylık derecesine sahiptir. Öyle ise bir insanı huzur iklimine nasıl götürürüz,orda nasıl tutarız,orayı nasıl sevdiririz suallerine kafa yormak gerekir.
“İnsan gönülden ibarettir gerisi et ve kemiktir”;der Hz Mevlana.Öyle ise gönül üzerinde mi daha çok durmalıyız?İnsanın gönlünü hoş tutmak onu huzur ikliminde uzun süre tutmaya yeter mi?Gönülleri hoş tutmakla görevli insanların gönülleri yok mudur?Onların gönülleri olduğunu kim akıl edecek?Kimin aklına gelecek gönül almak uğruna canından olanların geride bıraktığı gönlü kırıklar…
İnsanın iç dünyasındaki huzurunu etkileyen dış etkenleri insan üzerinde etkili iklim elemanlarına benzetirsek;şöyle bir sonuçla karşılaşırız: İnsanı yaşadığı bölgede hüküm süren iklimler huzurlu yada huzursuz yapmazlar. Ilıman kuşak insanın hiç hazzetmediği soğuklar,kutuplarda yaşayan Eskimoları buzlardan evlerde mutlu ederken,güneşi görmek için Akdeniz kıyılarını rüyalarında gören İskandinav ülkelerinin tersine güneşten kaçmak için 1000 m yükseklerde ancak yerleşebilen ekvator insanına ne demeli! Demek ki insanın gönül huzuru kendi içerisinde hayat bulur. Güneş, soğuk, yağmur, kar, rüzgar bulut, sis bunlar iklimi meydana getiren birer etkendirler.İnsan bunları zamanla ararken zamanla bunlardan bunalır.Hem olsun ister hem olmasın.İstese de istemese de bu etkenleri hayati kabul etmekle birlikte her fırsatta huzursuzluğunu belli eder.Çok üşüyorum diye dert yanan insanın birkaç ay sonra sıcaktan bunaldım demesi çelişki gibi görünse de aslında değildir. Üşüyorum dediği zamanda yanıyorum dediği zamanda doğru söylüyordur.İşte gönül huzuru üşürken de , yanarken de insanın içinde vuku bulan pozitif enerjidir.Enerjisi pozitif olmayanları ne sıcakta nede serin havada huzurlu görmek mümkün olmaz.
Hulasa kelam,sözün özü özeti;Huzur ikliminde gönülleri hoş tutmanın yolu,hava sıcakken soğuk üflemekten,soğukken de sıcak üflemekten geçmez;tam tersine sıcağa ve soğuğa karşı mukavemet göstermekten geçer.Her bir ferdin dayandığı, üstesinden geldiği zorluklar toplumu gönül huzuruna, oradan huzur iklimine götürür.Güneşten bıkan insanları kutuplara götürerek memnun edemeyiz. Tam tersine güneşi gönüllerde yücelterek huzuru buluruz!
Huzur iklimi denilen yer; gönlümüzün huzur bulmasıdır.Kendi çabalarımızla,alın terimizle!
HUZUR İKLİMİ
