Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Dün İsrail Dışişleri Bakanı Lieberman Sayın Başbakanımızı Kaddafi’ye benzetmiş. Tutumları ve bakış açıcı ile aslında İsrail’in Sadece Sayın Erdoğan ile problemi varmış. Aslında Türkiye Cumhuriyeti ile İsrail arasında bir problem yokmuş.
Bu tarz diktatör yaklaşımlar sadece dışarıda değil içeride de var. Tek Parti iktidarını kimisi istikrar koşulu olarak görürken kimisi diktatörlük olarak görebiliyor. Yaklaşımları eşitlediğinizde Diktatörlük = İstikrar gibi ilginç bir yaklaşım analizi çıkıyor ortaya…
İstikrarı savunanlar diyor ki; Bu ülkede Cumhuriyetten beri döviz kurları denilen olgu belirli bir fiyat aralığına tam 9 sene sıkışıp kalmadı. Dolarla yatıp Markla kalkan bu halk kendi parasını hatırladı. Bol sıfırlı soslardan kuruşlu günlere geri döndü. Atatürk’ten sonra faiz rakamlarında %70 lerin altına nadir inilen bu ülkede bugün %6 rakamındayız. Bu faiz hadleri diğer ülkelerin seviyelerine indi. Faiz olarak geri ödenen para yıllık 3-5 milyar dolarken şimdi bu para ülke içinde kalıyor. Anlatılacak çok şey var ama en basitinden bu ülkede IMF egemenliğinin sona erdiğini de görmüş olduk. Borsalar liginde krizden en hızlı çıkan ülke olarak tarihi zirvesini deneyen ilk ve tek ülke biz olduk yine…Birileri inanmıyor olabilir. Ne zaman neye inandılar ki…
Diktatörlüğü savunanlar ise; Bu memlekette her istediklerini yapıyorlar, yiyorlar içiyorlar çalıyor çırpıyorlar…Sıra yargıya geldi,onlara tek engel yargı idi şimdi yargıyı da ele geçirmeye çalışıyorlar diyorlar. Ülkenin zenginliklerini sattılar, peşkeş çektiler, ucuza kapattılar, kendi adamlarını istedikleri yerlere getirdiler. Tek adam Erdoğan ve bu blok kolay kırılamıyor. Milletvekillerinin görüşleri değil sadece Erdoğan’nın görüşleri önemli deniliyor. O ne derse o oluyor…İhale yolsuzlukları var,şunlar bunlar gibi doğrudan değil dolaylı atışlar var…
Konuşmalar ve yargılar aynen böyle halk içinde…Tıpkı Menderes dönemi gibi. O dönemleri tam görememiş ve yaşayamamış olabilir ancak bugün o döneme ait belgesellerden kitaplardan aldığımız bilgi, edindiğimiz yargı bu…
Birileri rakamlarla konuşuyor, ispatlıyor dün ile geçmişi karşılaştırarak deliller sunuyor. Diğerleri sadece suçlama ile atıp tutma ile konuşuyor. Rakamlar verseler insanlara şunlar bunlar oldu deseler belki ikna edecekler…Mesela Ülkeyi borç batağına soktular diyorlar ben en çok buna gülüyorum…Borç batağındaki ülke neden IMF’yi kapısından kovar ki? Borç alsında bataktan çıksın değil mi? İşte bir şeyleri yorumlarken yargılarken siyaset dışından bakmak bize göre değil…Bir adam başarılı ve bizim görüşümüzden değilse ne yapsa yaranamaz…Lakin ülkemiz iyi yolda…Yargısı yürütmesi ve yasaması kavga ede dursun, bu ülkenin yolu yeni başlıyor…bir şeyler öyle de böyle de, istese de istemese de değişiyor değişecek…Çünkü halk hakim toplumun istediği olacaktır. İnsanımız yaşanabilir bir ülke istiyor ve bunun için her şeye katlanmaya razı. Çünkü bunun olabilirliği hakkında bir ışık görmüş ve yakalamış ipin ucunu, bırakmayacak…
Diktatörlük = İstikrar kavramı da bu ülkedeki siyaset anlayışının küçük bir örneği…Yıllarca Padişahlık,İmparatorluk,,beylik Atalık, Önderlik kavramlarıyla yaşamış bu toplum sizce o günleri özlüyor olamaz mı? Belki de kardeşi kardeşe düşman eden siyaset kavramı bize göre değildir ne dersiniz? Belki de bizim istikrarımız diktatörlüğümüz de gizlidir? Belki de biz önderimiz arkasında ona güvenerek ilerleyebilen bir toplumuz? Büyük Önder Atatürk’ün arkasında doğrusunda yanlışında hep yanında olmadık mı? O’nun çizdiği yolda yürüyeceğimize dair and içmedik mi hepimiz? İşaret ettiği yerlere koşup istediklerini yapmadık mı? Demek ki biz Kuvveti ve İstikrarı böyle buluyoruz…
ERDOĞAN BİR DİKTATÖR MÜ?
