Haber kovalamadan köşe yazısı yazmaya pek zaman bulamam. İçinde küçük bir dijital fotoğraf makinesi, kamera, şarj olan piller, teyp olan çantamı omzumdan indirdiğimde kendimde hep bir eksiklik hissederim. Yaş elliyi çoktan geçti. Ömrünün hemen hemen yarısını haber kovalamakta geçiren bir kişi olarak bir deneyeyim dedim, bakalım yazabilir miyim diye.
                                                     ***
       Elbette ki Gümüşhane’nin bir çok sorunu var. Elbette ki insanlarımızın sıkıntıları var. Sıkıntısı derdi olmayan bir Allah kulu olacağını sanmıyorum. İşte zaman zaman bu sorunlara, sıkıntılara kimseyi kırmadan, kırıp dökmeden hafifçe dokunacağız.
                                                     ***
       Bu gün nereden başlayacağımı düşünürken okulların bir hafta daha tatillerinin uzatılması üzerine ilk yazımız milli eğitim olsun dedim. Neden ilk milli eğitim diye soracak olursanız , çok kısa bir cevabın olacak: Bu ilin çocuklarının okumadan başka pek alternatifleri yok da ondan.
                                                    ***
       Ne yazık ki,  ilimizdeki okulların durumunu içler acısı olarak  görmek beni çok üzüyor. 21. Yüzyılda  duvarları çatlamış, badana ve boyaları dökülen, hala benim elli yıl önce okuduğum sıra ve oturaklarda üç, hatta dört öğrenci oturuyorsa, yazı tahtaları yumurta sarısına katılan baca kurumları ile karartılıyorsa, laboratuarlara deney malzemesi adına hiçbir şey alınmamışsa, teknoloji çağında  bir bilgisayar, yabancı dil laboratuarı  yoksa, kütüphanelerinde yararlanılacak kaynak kalmamışsa, ne acı bir gerçek ki bir tepegözü bile alamamışsa, okulların çatısı akıyor, öğrenciler ısınabilmek için evlerinden odun  getiriyorsa, branş öğretmen açığı had safhada ise…
       E, durum böyle olunca da Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Sınavında elbette ki üniversiteye öğrenci sokamazsınız, 81 il içerisinde hep sondan onuncu olursunuz. İl sayısı 67’den 81’ e çıkarılmamış olsaydı 57’ci sırada olacaktık. Şimdi ahlanıyorum, kim bu il sayısını 81’ e çıkardı diye.
       Kısa ve öz yazdım. Arkadaşlara yazıyı gazeteye konulması için uzattım. Görevli arkadaş bir solukta okudu ve “Abi ne yaptın?” demez mi?  Ben, “Yazınız kısa oldu” diyecek sandım.  O,  “Bu çağda senin yazdığın bir şekilde okul kaldı mı? İlimizdeki okullarda fiziki yapıdan tut, sınıf ve laboratuarlara, öğrenci sırasından yazı tahtasına, fizik, kimya, biyoloji, bilgisayarına kalıncaya kadar her türlü teknik donanım var. Hatta geçenlerde bizim gazetede çıktı. Telekom Başmüdürü internet bağlantısı olmayan okul kalmayacak diye. Kaldı ki , ders araç ve gereci bakımından hiçbir eksiklik yok, her dersin dal öğretmeni var” demez mi?
      Nasıl olur,  dedim. Madem hiçbir eksiğimiz yok, neden hep sondan onuncu geliyoruz?
      Uzun bir süre düşündüm. Ben cevap bulamadım.
                                          ***
      Sivil Savunma Müdürlüğü çalışanlarını kutluyorum. 24 Saat görevleri başında olmaları bizleri çok mutlu ediyor. Yağmur, çamur, kar, kış demeden özverili olarak çalışmalarını takdirle karşılıyorum. Görev aşığı insanlara ilimizin olduğu kadar ülkemizin de ihtiyacı var.