Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
11 Mayıs 2011 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
email
mevlut29@mynet.com
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
Engel, bir bireyde doğuştan, kaza veya uzun süren bir hastalık sonucunda oluşan bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal yeteneklerden bir veya birkaçının kaybıdır. Dünyadaki her şey ortalama özelliklere sahip bir bireye göre düzenlenmiştir. Ortalama bir zekâya, ortalama bir boya, kiloya, ortalama bedensel özelliklere sahip insanlar için neredeyse tüm şartlar uygundur. Onlar her yere girebilir, her imkândan faydalanabilirler.
Eğer bireyde normalden belirgin derecede farklılaşma varsa, işte onun için zorluklar başlıyor demektir. Farklılığın derecesine göre imkânlardan kısıtlanır, yollar, kaldırımlar, binalar, parklar, etkinlikler, eğlenceler normal bir bireye göre düzenlendiği için de engellilere çok zor gelir.
Oysa dünyadaki her birey ayrı bir değerdir. Bireyin şu veya bu şekilde farklı olması bu değerini etkilememelidir. Olaya bu gerçekler ışığında yaklaşarak, ülkemizde yetersizlikleri sadece tıbbi boyuttan ele alınan engellilerin, sosyal yönleri de ele alınıp, toplumsal gelişimlerine yardımcı olunmalıdır.
Gerçektende bir ülkede trafikten “canavar” diye söz ediliyorsa ve o ülkede akraba evlilikleri hala yaygınsa, orada engelli birey olmak an meselesidir. Yani her sağlıklı insan bir engelli adayıdır. Bu gerçekten hareketle, toplumun destek ve yardımlarına gereksinimi olan engelli vatandaşlara, gerektiği önem verilmelidir.
Dünyada yaklaşık 500 milyon engelli insan bulunmaktadır. Birçok ülkede 10 kişiden en az biri fiziksel, zihinsel veya duyusal bozukluklar nedeniyle engellidir. Türkiye"de de, yaklaşık 8,5 milyon kişi engelli olarak yaşamını sürdürüyor. Normalin dışında yaşam sürdürmek zorunda olan bu insanlarımızın nasıl yaşadıkları ne gibi zorluklar çektikleri konusunda ülkemiz nüfusunun da çok az bir bölümü bilgilidir.
Engelli bireylerimizin, ülke nüfusuna oranının bu kadar çok olmasına rağmen çok az bir kısmının eğitim imkânlarından faydalanabiliyor olması da oldukça düşündürücüdür. Oysa Avrupa'da engelli bireylerin tamamı eğitimin bütün olanaklarından faydalanmakta, hatta gerektiğinde eğitim imkânı engelli bireylerin ayağına kadar götürülmektedir.
Hakikaten ülkemizde engellilerimiz için eğitimden sağlığa, iş ve mesleki iyileştirmeden kültür ve sanata, spor ve kent standartlarının iyileştirilmesine, ulaşımdan psikolojik ve sosyal desteğe, bireysel ve aile danışmanlığı hizmetlerinden gerektiğinde sürekli bakıma kadar, çok ciddi ve çözüm bekleyen sorunların bulunduğu bir gerçektir. Bu gereklilik anlayışı ile engellilerin sorunlarını önemseyip, engellinin tüketen değil, üreten ve bağımsız yaşayabilen insanlar haline getirilmesi gerekmektedir. Bilinmelidir ki;İnsan haysiyetine yaraşır ve toplumla kaynaşan hayat tarzı, engellilerin en tabii hakkı ve devletin de öncelikli vazifesi olmalıdır.
İçinde bulunduğumuz hafta engelliler haftasıdır. Onların karşılaştıkları sorunların çözülmesi, çağdaş bir toplumda, ayrım yapılmadan, hak ve özgürlüklerden herkesle eşit oranda yararlanması, kültür, sanat ve spor alanlarında ve toplumun diğer bireyleriyle eşit pozisyonda yer alabilmeleri için, yerel yönetimlerin, sivil toplum örgütlerinin ve toplumun tüm kesimlerinin üzerine düşen görevi yerine getirmesi gereklidir. SAYGILAR...
TÜRKİYE'DE ENGELLİ OLMAK
