Bilenler bilirler, üzerinde yaşadığımız Gümüşhane coğrafyasının ruhlarımıza dinginlik serpiştiren çok gizli ve de çok harikulade bölgeleri vardır.Bilenler coğrafyamızın bu gizli bölgelerini hemen her fırsatta solumak için büyük gayret sarf ederler.Hele hele yaz mevsiminin en doyumsuz zamanlarına yaklaştığımız bu aylarda, hemen ilk bulduğum fırsatta coğrafyamızın giz dolu bölgelerini keşfe çıkıp içime tabiat ananın şefkatli kucağından titreşim gücü yüksek duygular atarım.
      Hele Kelkit’in bu açıdan insana büyük bir alternatif zenginliği sunduğunu ifade etmek isterim. Geçen hafta sonu, bir kez daha Çimen dağlarına gitmek ve  rengin her çeşidine bulanmış o büyülü coğrafyamızı solumak imkanı buldum. Hemen hemen hir sene giderim Çimen dağlarına. Kelkit Çayının doğduğu bölgeler, kıvrım kıvrım uzayın yollar ve yaylaya çıkan köylülerin yüzlerindeki yaşama sevinci  bende anlatılmaz doyumsuz izler bırakır. Ve hele cami yurdu…
      Cami yurdundaki manzarayı anlatmak sanırım öyle herkesin harcı olmasa gerek. 60 bin Kelkitliden Cami Yurdunu sanmam ki bir elin parmaklarını geçebilecek kadar insan bilebilsin. Her seferki gidişim, bir önceki gidişimden daha etkili ve lezzetli oluyor. Özellikle Hasan Temel’in şair duyarlılığını besleyen çok önemli bir ilham zenginliği olarak bende Cami Yurdundan sebeplenmek isteyen bir şair hüviyetiyle her gidişimde yüreğimi ellerime alıp çıkıyorum kıvrım kıvrım uzayan yolları. Dağların tepelerinde maviliklerin hemencecik yanı başında  kar kürtüklerine yaslanmış sarı sarı çiçeklerin insana aşıladığı duygu yaşamak sevinçinden başkası olmasa gerek.
      İlk vardığımız tepenin karşısında birbiriyle sevişen iki büyük kuş bizleri karşılıyor.Heyecanımı yenemeyip bu kuşların isminin ne olduğunu soruyorum yanımdakilere. Köylülerden biri bu kuşların angutlar olduğunu söylüyor. Ben kuşların ince uzun boyunlarını ve birbirleriyle özgürce işveleşmelerini seyrederken, yine aynı köylü devam ediyor: “Bu kuşlar çok sadık hayvanlardır. Eşlerinden birisi ölürse diğer eş, hayatı boyunca başka bir kuşla çiftleşmez ve hayata boyunca eşinin ölüsünü bakar!
      Duyduklarımı karşısında şaşırıp kalıyorum. ( İşte angut gibi bakmak deyiyi buradan geliyormuş ) Düşünsenize, bu kuşların bize vermek istediği güzellik dolu mesaja bakınız lütfen! İlişkilerin bu derece sığ ve yüzeysel yaşandığı ve hele hele aşk ve sevgi gibi soylu kavramların alınıp satıldığı bu çivisi çıkmış  dünyada angut kuşu kıvamında bir sevgiye yelken açamamış olmanın ezikliliği içinde eriyorum.Angut kelimelisini argoda kullanarak bu güzel düşünceye atıp yaparak bu güzel düşünceyle dalga geçmek düşüncesi beni daha bir ürkütüyor.
      Çok zaman etrafımda gezinip duran sevimsiz insanlara angut diyerek meğerse onlara iltifat ediyormuşum  da haberim yokmuş! Ah keşke sevmeye çalıştıkları ama beceremedikleri  varlıklara karşı  bir nebze angut duyarlılığında olsalar…
      Yıllarca peşinden yılmadan koştuğum bir güzel düşünceyi, sıradan bir Pazar günü angutlara bakarken, bir köylünün anlattıklarından içime damıtacağımı nerden bilebilirdim ki?