Nüfus artışı ve kentleşme beraberinde birçok çevre sorununuda gündeme getiriyor.Bu sorunlardan biride katı atıklar.Belli bir ücret ödeyerek aldığımız,kullandıktan sonra işimize yaramayan kısmını sokaklara bıraktığımız çöplerin  akıbetinin ne olduğunu biliyor muyuz?
      Ülkemizde 60-70 bin ton evsel atık oluşturuluyor. Oysa yakın bir zamana kadar oluşan atık miktarı çok azdı. Çünkü; endüstri bu kadar gelişmemişti,bizler teknolojiyi bu kadar yakın takip etmiyor,tüketim için birbirimizle yarışmıyorduk.50 yıl öncesine kadar hangimizin evinde bilgisayar, buzdolabı,telefon yada televizyon vardı? Oysa şimdi ilköğretim öğrencileri dahi cep telefonlarına sahip.
     İlkel topluluklar ürettikleri çöp yığınları dayanılamayacak ölçüye ulaştığında  çareyi başka bir yere göç etmekte bulurlarmış. Yaşam standardının değişmesi ihtiyaçlarımızıda değiştirmiş ve atık kavramını ortaya çıkarmıştır. Artık teknolojiye bile ayak uydurmakta zorlanır olduk .Bazen yeni çıkan ürünleri bile tanıyamayan ve sürekli tüketen bir toplum haline dönüştük.Dolayısıyla bazen bilerek bazende bilmeyerek ama bilinçsizce atık miktarınında artmasına sebep olduk( oluyoruz).
        Birçoğumuz için çöp sorunu , çöplerin  araçlarla alınması ile son bulur.Oysa asıl sorun çöplerin  evlerimizden uzaklaşması ile başlar.Yakın bir zamana kadar çöp olarak nitelendirilen bu atıkların artık ekonomik değeri oldukça fazladır Evsel atıklar; evimizde tükettiğimiz ve genellikle organik kökenli olan atıkları kapsar. Endüstriyel atıklar; sanayide oluşan tüm atıkları kapsar ve bunların doğada ayrışması binlerce yıl sürebilir( örneğin plastikler )

     Hergün ürettiğimiz binlerce ton çöpün çevre ve insan sağlığına vereceği zararları en aza indirgemek için  çöpler yerleşim alanlarından uzaklaştırıken yakma,gömme gibi yöntemlerle zararlı etkileride ortadan kaldırılmaya çalışılıyor .Aynı zamanda çöpler, geri kazanım yöntemleriyle yeniden kullanıma hazır hale getirilerek ekonomik olarak da değerlendirilmiş oluyor. Bu amaçla oluşan çöp miktarının fazla olduğu İstanbul,Ankara, İzmir gibi büyük kentlerde yeni projelerle katı atık alanları oluşturuluyor. Bu alanlarda çöplerin arasına sıkışan gazlar tehlike yaratmaması için boru sistemiyle uzaklaştırılıyor. Artık çöp alanlarında oluşan yüksek miktardaki metan gazı değerlendirilerek  enerji amaçlı kullanılıyor. 1993 yılında İstanbul Ümraniye çöplüğünde meydana gelen gaz sıkışması sonucu 34 kişi yaşamını yitirmesi bu konunun ne kadar önemli olduğunu gözler önüne sermiyor mu?
     Çöplerin karakterizasyonunu incelediğimizde organik içerikli atıkların % 40 civarında olduğunu görüyoruz.Organik atıklar kompostlama yöntemi ile gübre olarak kullanılabiliyor. Kağıt, cam,plastik gibi atıkların değerlendirilmesi ise geri kazanım ile sağlanıyor.
     Bugün hemen hemen her şey cam,plastik ve kağıt ambalajlarda satılıyor. Ambalajlar katı atık miktarını sürekli artırırken gereksiz bir tüketimede sebep oluyor. Örneğin kağıt ambalaj miktarı artıkça  talebi karşılamak için kesilen ağaç miktarıda artıyor. Atık miktarının artması bu atıkların taşınması,depolanması,ayrıştırılması için yapılan masraflarıda artırmaktadır. Belediyeler bugün bütçelerinin üçte birlik bölümünü temizlik hizmetlerine ayırıyor. Dolayısıyla her tüketim onun çevreye zararını azaltmak için yeni bir tüketimide beraberinde getiriyor.Atıkların çevreye zarar vermesini engellemek için yapılan işlemler aslında hem basit hemde ucuzdur. Bu konuda tüm yükü belediyeler yıkmak yanlıştır. Bizim yapmamız gereken bir ürünü almadan önce ona gerçekten ihtiyacımız olup olmadığını düşünmek ve geri dönüşümü olan ürünleri almaya özen göstermektir.