Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
01 Kasım 2006 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
AdamGibi
Şekerin telaffuzu bile ağzımızı bir hoş ediyor, tatlandırıyor, içimiziısıtıyor.Şeker: yabancı dillerde de sugar, şugır, gibi birbirine yakın söylenir;demek ki tat aynı tat. Böyle olunca da bir başka olur şekerin bayramı. Ramazan bayramında çocuklar ziyaret ettikleri evlerden şeker alınca bu çocukların hoşuna gider.Şeker toplamak için gün sayar, sabah ezanı ile uyanıp, bayram namazının dağılmasını beklerler, akabinde de sokaklara dağılır şeker toplarlar.İşte bayramın adını çocuklar değiştirdi şeker bayramı diye. Ne güzel değilmi belkide çocukların sözüne itibar edilen tek olaydır,şeker bayramı.... Yetişkinler için bayram; eş dostla görüşme, hasret giderme, tatil yapma, barışma gibi anlamlarla anılsada, çocuklar için illede şeker olarak hatırlanır, Son yıllarda bayramlar artan ekonomik seviye ile birlikte çocukların büyüklerden aldığı yüklü bir haşlık anlamına da gelse, harçlıklarda şekerin tadını vermez; nede olsa adı şeker bayramı. Son senelerde reklam dünyasında en başarılı reklamlardan birisi olarak gösterilen bir şeker reklamı varki; benimde izleyince bir reklamdan çok bir dramatik tiyatro gibi hayretle izlediğim kent şekerlerinin reklamıdır. Aynı konuyu daha sonra ülkerde aynı içerikle başka bir reklam filmin de yayınladı. Bu filmde iki yaşlı insanın rolü öyle ustaca düşünülmüş ki izleyince toplumsal bir duygu selini beraberinde sürüklüyor; yaşlı genç herkesin içinde bir sızı, bir ürperti, bir yanma ve uyanma meydana getiriyor. Sanırım hatırladınız reklam filmini... Bir dede ve ve bir nene bayramda uzaklardan gelecek oğullarını gelinlerini ve torunlarını beklemektedirler, öylesine hasretle bir bekleyiş ki dedenin bir kulağı kapı zilinde her kapı zili çalışında “geldiler mi hanım” diye bağırıp” mahalleden çocuklar gelmiş bey” cevabı ile daha da bir hüzünlendiği sahne.. O nasıl hüzün öğle! dedenin yüzü her defasında öğle anlamlara bürünüyor ki sanki beyninden geçenler yüzünden okunuyor. Hele yaşlı nenenin pencerenin perdesini aralayıp yola öğle bir bakışı varki; filmi her izlediğimde onların evlatıymış gibi kalkıp o eve gidip o büyüklerin elini öpesim gelmiştir. Filmde her ne kadar hasret işlense de toplumsal bir yaraya da parmak basılmıştır zira eğer uzaktaki oğlu gelmese bu evin kapısını çocuklardan başka kimse açmamaktadır. Çocuklar ise malumunuz şeker toplamaktadırlar, şekeri alır almaz geri koşmaya başlamışlardır bile. İki dakikalık bu reklam izleyenlere öğle uzun gelmiştir ki bu sürede her kapı çalınışında acaba gelmeyecekler mi, sorusu izleyicilerin içini acıtmakta adeta yakmaktadır. Nihayet kapı gene çalar, sıkıntılı bir bekleyişten sonra nihayet beklenen misafirler içeri girmiştir, evdeki sevinci anlatmaya yada tasvire gerek varmı? Sizi bilmem ama bu reklam filmi bende büyüklerimi düzenli ziyaret etme onların hallerini daha iyi anlama ve hak ettikleri değeri onlardan esirgememe konusunda beni etkiledi. Belki hala sizin ve bizim yanına gitmemizi bekleyen büyüklerimiz vardır; ve hala her kapı çalışında kapıya koşuyorlardır, ne derseniz daha fazla bekletmeyelim. Bu bayramlarda hiç sevinemeyip, bayram yapamayanların ve “Bayram gelmiş neyime Kan damlar yüreğime” diye düşünenleri de unutmayalım, bazı yaraları sarmak öğle bir şekerle bir çikolatayla mümkün olmayabilir, gidip göz yaşlarını paylaşalım. BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN
ŞEKER REKLAMI - ŞEKER BAYRAMI
