Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Bir insana baktığımda içindeki elbisenin şıklığına bakarım öncelikle. Şuna her zaman inanmışımdır ki iyi veya kötü her davranış önce zihinde tasarlanır ve planlanır daha sonra uygulanır.Yani bir insanın içi güzelse, dışına da yansır. Kötü insan, her zaman içinden geçen düşüncelerin kötülüğü kadar kötüdür.
Yüreklerinde ve beyinlerinde geliştirdikleri güzellik anlayışını "ahlaklılıklarında" sergileyerek insanlık düşüncelerini taçlandıran ne güzel insanlarımız var aramızda.
Manevi güzelliğin göstergesi, güzel ahlaksa -ki kesinlikle öyledir- aramızda ahlaklı duruşlarıyla manevi güzellik abideleri olmuş insanlarımızın varlığı bizleri rahatlatmaktadır.
Genelde insanları düşünürsünüz, bütün insanlar içinde "insanların en sevgilisi" koşar gelir düşüncenize. Rahatlarsınız. Muhammedî bir ateşin içinde bulursunuz kendinizi.
Belli başlı büyük sülaleleri düşündüğünüzdeyse, o sülaleden bir iki isim hemencecik güzel ahlaklarıyla aklınıza gelir, yüreğinize tatlı bir tebessümle yerleşir kalır. Siz o aklınıza gelen isimlerle o sülaleyi seversiniz. İsimlerin ardında büyük bir düş yolculuğuna çıkar, isimlere yakınlığınızdan dolayı sevme kabiliyetinizi dener; mutlu olursunuz.
Kelkit'te Karaman ailesi derseniz, aklıma üç isim birden seğirtir gelir: Mustafa Karaman, Sezai Karaman ve Hicabi Karaman. Bu isimler bende bütün bir Karaman sülalesinin temsilcileridir.
Mustafa Karaman. Örnek bir insan. Her sabah uzun yürüyüşlerinde, sıcacık bir merhabayla karşılarım kendilerini mezarlığın önünde.Nazik ve mazbut bir insan. Eski milletvekillerimizden. Mütevazı kişiliği, zamanlara hükmetmiş sevecenliği ve engin düşünce ve tecrübe atlasında barındırdığı renklerle gözümü bir yıldız gibi kamaştıran abide bir isim. Milletvekilliliğiyle en üst makamları görmüş olması, kendisinde zinhar bir kişilik kayması oluşturmamış, alçakgönüllülüğünü yaprakları arasında süzmüş ve zamana "giydirmiş" bir çınar.
Sezai Karaman. (İçimin en gizli ve en seçkin bir köşesinde ismini taptaze tuttuğum bu değerli büyüğümüzü başka bir yazının konusu yapmak niyetindeyim; çünkü kendilerine yakışanı yapmak noktasında kendimi sorumlu addediyorum)
Ama ben bu yazımda Hicabi Karaman'ın, bu kısa hayat yolculuğumuzda bizlere rehber olan örnek kişiliğini yine kısaca anlatmak isterim:
Öncelikle, çok değerli büyüğüm Hicabı Karaman'ın değerli eşleri Aynur Karaman'ı kaybetmiş olmamızın acısını içimde derin bir acı olarak duyuyor, Hicabi Karaman ve bütün Karaman ailesine başsağlığı diliyorum.
Genç kuşak pek bilmez Hicabı Karaman'ın Kelkit için ne derece ayrık ama bir o kadar da albelini bir zihinsel çekim alanı oluşturduğunu. Bulutlardan daha ak saçlarının görmüş geçirmişliğinde geniş geniş zamanların ön palana çıkardığı duyarlılıklar gizlidir.
Hicabi Karaman'ın benim öznel tarihimde daha da farklı bir yeri vardır: Hicabi Karaman, geçtiğimiz aylarda bir kamu dairesinden dilekçesine yanıt alamayınca, benim Kuşakkayada'ki yazılarımdan birisini dilekçesine ekleyerek genç bir şair yazarı onurların en büyüğüne gark eden insandır.
Karaman ailesinin asilliklerine zamanın yoz ortamında asla toz kondurtmayan bu değerli üç büyüğüne Allah'tan uzun uzun ömürler diliyor, minnet ve şükran duygularımla saygılarımı sunuyorum.
GÜZEL AHLAKLILIK VE KARAMAN AİLESİ
