Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
İyi aynı zamanda umutları da tüketiyorlar , sevgileri de tüketiyorlar.
Birilerinin dillerinde çok ince yalanlar saklı. Süslü ve sisli yüzleriyle saklanıyorlar. Yürekleri hiç olmadığı kadar soğuk.
Bense bütün bu yaşananlar karşısında şaşkın ve acemi bir hayat yolcusuyum. Daha dün yine bir siyasetçiyi her şeyin güllük gülistanlık olduğuna dair aşırı palavra kokan söylemleriyle dinledim. (Sahi bu yalancı siyasetçilerden arınmış bir yer var mı, varsa oraya kaçmak gibi dayanılmaz bir arzu beliriyor içimde!!)
Artık çok iyi biliyorum ki güç ve para gibi nefsani isteklerimizi azdıran iki önemli etken insanın "kimyasını" bozuyor, değiştiriyor.(İşte ahlak felsefesinin en önemli vurgusu da budur; yani bütün bu tuzaklar insanlar için bir imtihandır; bu tuzaklardan alnının akıyla kirlenmeden çıkan ve "kıyameti geciktiren" bu insanların yüzü suyu hürmetine dünya dönmektedir) Hiç tahmin bile edemediğiniz insanlar, bir bakıyorsunuz ki kimi nasıl soyacağını düşünmeye başlıyor.
Bütün bu yaşananlardan sonra kimyası bozulmuş insanların bukalemuna çalan renklerine karşı duyarlılık göstermek gibi büyük bir beceri sahibi olup çıkıveriyoruz. Ama her seferinde yüreğimizi umut kuyularına sarkıtıp boşuna gelecek günlerin yıpranmamış hülyasıyla oyalıyoruz.
Kimse aldırmasa da ama öyle birileri de var ki insanın içine gün parlaklığında bir ışık arıyorlar. İşte o birileri ateşler ortasında yanan gelincik çiçeklerine içten içe ağlıyorlar. Çocukların çığlıklarına bütün hücrelerini açmışlar. O birileri kapkara akan bu nehrin tam orta bir yerine rafine edilmiş duygularıyla büyük bir "kolektör" kurmaya çalışıyorlar.Bizler işte o birilerine sarılarak ateşler içinde yanan alnımızı serinletiyoruz. Bizler işte o birileriyle yeni yeni tanımlar arıyoruz sevgiye, aşka sözlüklerde!
Sevgili Kuşakkaya okurları,
Aslında bu hayatın iki çarpışan gücü var: iyiler ve kötüler! Yani "çirkin" ruhlu birilerine karşı yine güzel tortulu birileri amansız bir mücadele veriyor! Sırtına insanın emeğine dönen birilerine karşı, yine birileri emeğin kutsallığını savunuyor. Buraya kadar beni şaşırtan bir şey yok!
Benim asıl şaşırdığım ve gerçekten üzüldüğüm konu şudur ki ülkemizi yöneten siyasetçiler genellikle hep bu kötüler güruhunun içinden çıkmaktadır.
Allah aşkına bizler iyilerin de arasından artık ekseriyet oranında siyasetçi çıkaramayacak mıyız?
Heyhat ki, bizi ağlatan acılar güldürüyor başkalarını!
Böyle giderse yazmayacağım bir daha gül yüzlü sevgililerime şiirler!
Yazıyoruz da ne oluyor?
"Kötülerin" hayatımızı değiştiren ve içimize kahpe bir kurşun gibi çöken tercihleri arasında kayboluyor!
.jpg)
BİZİ AĞLATAN ACILAR GÜLDÜRÜYOR BAŞKALARINI!
