Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
İnandığı gibi yaşamayanlar yaşadıkları gibi inanmaya başlarlar. Hz Ömer (RA)
Gitgide yoz bir şehir kültürünün içerisindeyiz artık. Adımız belki şehir ancak gerek yaşam standartlarımız, gerekse de şehrin altyapı sorunları, imar biçimi, coğrafi şekilleri, gelenek ve göreneklerimiz, eğitim ve kültür yapımız dikkate alındığında şehirleşmenin ötesinde hala köy statüsünde olduğumuzu ifade etmek sanırım yanlış olmaz. Yurdun tamamına yakın illerini gezdim. Küçük ya da büyük tüm şehirlere girdiğinizde orasının şehir olduğuna dair ipuçları yakalarsınız.
Düne kadar ilçemiz olan Bayburt coğrafi imkânlarının verdiği artıların ötesinde inanmış ve inandığını başarmanın ortak paydasında topyekûn hareket etmesinin semerelerini almaktadırlar. Sanatçısından, bürokratına, işadamlarından siyasetçesine kadar onların tek bir paydası var. O da; “Bayburt için neler yapabiliriz?” Bu yüzden Ercan Saatçi, Orhan Hakalmaz hemen her ortam ve fırsatta Bayburt kimlikleri ile şehrin sesini ötelere duyurmaktalar. Aynı yıl içinde yedi sanatçısı Gümüşhaneli olan Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasını Bayburt’a getiren tılsım Bayburtluluğun genlerinde saklı olsa gerek. Hatırlayın Onur Akgül’ümüzün yarışmadaki tek dostu Orhan Hakalmaz değil miydi?
Bizde ise durum tamamen farklı. Bizde; “damdan yetene danacuk derler” misali içimizden çıkabilecek olan değerlere en başından ket vurmayı en iyi yapanlardanız. Örnekleri saymakla bitmez. Bayburt’tan önde olduğumuz tek şey Gümüşhanespor ve Torul Gençlerbirliği Voleybol takımlarımızın profesyonel liglerde olması. Size samimiyetle itiraf edeyim ki çoğu Gümüşhaneli bu iki takımımızın varlığından bile haberdar değil. Ve bu takımlarımız Bayburt’ta olsa siz asıl o zaman görün desteği.
Evet, şehirleşme kültürü açısından maalesef sınıfta kaldık. Gerek amir, gerek memur ve gerekse de esnaf olarak bu şehrin mahdumları olarak biz şehirleşemedik. Acı ama gerçek durum bundan ibaret. Neden mi? Dilerseniz evinizden çıktıktan sonra sizin yerinize kendimi koyarak yaşayacaklarıma bir kulak verin isterseniz;
Evinizden ilk çıktığınızda akşamdan kalan çöplerin başıboş kedi ve köpekler sayesinde tarumar olduğunu ve yollara saçıldığını, ortaya çıkan kesif çöp kokusunun son derece rahatsız ettiğini görebilirsiniz.
Yola vardığınızda bir türlü gelmek bilmeyen dolmuşları beklerken devlet karayoluna gelişigüzel serpilmiş araçların çirkin manzarası dışında her an kazaya davetiye çıkarma gibi bir risk yaşattığını görebilirsiniz.
Yok, eğer yürüyeyim dediğiniz vakit üstgeçitlerdeki sarhoş kusmukları, şişe kırıkları ve serseri tacizlerine her an maruz kalabilirsiniz.
Kaldırımda yürürken ne hikmettir anlayabilmiş değilim elektrik direğine her an toslama ihtimali de oldukça yüksek. Ya da yerinden oynayan kaldırım taşları altında biriken kirli su üzerinizi boyayabilir.
Arada bir yukarıya bakmanızda fayda var çünkü her an başınızdan aşağıya bol deterjanlı sular dökülebilir. Ha önünüze de bakın çünkü daracık kaldırımda vatandaş üstüne üstüne yürüyüp seni yolun ortasına atabilir.
Sakın ailenizle yürüyüşe çıkmayın. Çünkü şehrin yolları ve kaldırımları bilinçsiz esnaflar tarafından işgal altına alınmış durumda. Yolun orta yerine atılmış sandalye ve masalar, karmakarışık park halindeki araçlar, sıvasız, plansız ve şekilsiz ucube binalar ve daha birçoğu. Allahtan bugünlerde Harşit temizlendi de rahatça o yolda yürüyebilirsiniz. Ancak sakın benim gibi yürürken gazete okumaya kalkmayın, her an bir direğe kafa atabilirsiniz.
Ha geceleri rahat uyurum diye saklın hayal kurmayın sünnet düğünü, asker uğurlama ve düğün şamatalarına hazır olmakta da fayda mülahaza ediyorum.
Evet, sevgili okurum. Dediğim gibi var mı? Sen, ben ve hepimiz bu duruma hemen her gün şahit oluyoruz. Şehir sadece tabelada yazmaz. İnsanın fıtratı şehirleşme kültürünü kazanmalı, öyle değil mi? Sağlıcakla kalın.
ŞEHİRLEŞME KÜLTÜRÜ
