Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Açlığı tatmayan aç kalanın halinden anlamaz. Susuz kalmayanda su diye inleyen efrattı dinlemez. Düşünmeyi bilmeyen insanda düşünenin halinden anlamaz.
Hep birbirlerine zıt olan kavramları torbamıza almışız. Torbamızı o kadar doldurmuşuz ki olumsuz sözcüklerden oluşan devasa bir lügat oluşturmuşuz. Her olumlu kelimemizden sonra bu lügattan alıntı bir kelimeyi söylemek zorundayız. Yada kendimizi bu konuda zorunlu hissediyoruz.
Heybemizi bahanelerle ve bu bahanelere bağlı olarak ürettiğimiz muhteşem lügatımızla! doldurmuşuz. Hayat denen çizgisel düzlemde ilerlerken de hep otoban usulü yollar arıyoruz. Karşımıza çukurluklar çıktığında atlamaktan üşeniyor, yokuş çıkmamız gerektiğinde ise yükümüzün ağırlığından çıkmaya zorlanıyoruz. Bunun sebebi de heybemizde işe yaramayan lügatımız ve bahanelerimiz.
Bir iş yapmaya kesin olarak karar veriyoruz. Kararım karar dönenin kaşığı kırılsın. Sözde kolay oluyor kırılsın demesi. Ama önümüze büyük gibi görünen ancak gerçekte küçük olan engeller çıkıyor. İşte burada kaşık kırılıyor bu çukuru aşmakta kendimizde yeterli gücü bulamıyoruz. Bunu da hemen lügatımızdan seçmiş olduğumuz “ aman, fakat, olmaz, olmasa, vb.” meşhur sözlerimizle açıklıyoruz. Hep bahane üretiyoruz. Bu olgu sadece bizim toplumumuza özgü bir durum değil. Gelişmekte olan ve gelişmemiş ülkelerin hepsinde mevcut. Böyle bahanelerle oyalanmaları istenir insanların ki düşünmeye zaman bulamasınlar. Küçük sorunlar karşılarına deve gibi gösterilir. Aslında fare olan olay, develeştiği zaman deveye çevirenlerde zürafanın üstünden bu insanları izlerler.
Batı toplumunda ise düşünce bazında bu tam aksidir. Toplumsal çöküntünün eşiğinde olduğu idea edilmesine rağmen, insanları düşünme konusunda ve zorlukları aşma konusunda azimli ve kararlıdır. Onların ceplerinde bahaneler yoktur. Onların ceplerinde kararlılık, başarı, mutluluk, yaşama sevinci dolu sözcükler vardır. Batıyı medeni yapanda her olumsuzluktan, her yıkımdan bir olumlu taraf çıkartmaktır. İşte batıyı batı yapan düşüncenin Türkçesi budur. Bizi biz yapanda bu olmalı. Heybemizde bahaneler değil de, zorlukları aşacak, açılması zor görünen kapıları açacak anahtarlarla dolu olmasıdır.
Yaşam sözlüğümüzü hazırlarken editörlüğünü, yaşama sevinci ve yaşamak için başarı ya verelim. Göreceğiz ki bu editörler bizim yaşam tarzımızı kimseye ihtiyacımız kalmadan sihirli bir değnek gibi değişecektir. Editörümüz bay; mutsuzluk ve başarısızlık olduğu müddetçe, bizler o kadar yaşam standardı değiştiririz ki aklımız bile ermez. O kadar düzeltme formülleri ararız ki bulamadığımız zamanda iyice yıkılır gideriz.
LÜGATIMIZ
