Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
20 Ekim 2010 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
email
-
Siteye Ekleyen
Recep Ergin
Her yeni eğitim ve öğretim yılının başlaması, çocuklar ve aileler için zorlu bir dönemin başlangıcıdır. Özellikle de bazen beklenen, bazen de beklenmedik tepkiler gösterebilen minik öğrenciler için bu dönem daha da zordur. Anlayarak, bilerek, sabrederek yaklaşımlar bu dönemin bilinen ve uygulanması gereken en akılcı yöntemidir.
Okula başlama, çocuk için, yeni ve karmaşık bir çevreye girmek, birey olarak toplumda yer almak, dış dünyaya açılmaktır. O güne kadar sadece anne babası kardeşi ve kendisi varken, artık dünyada başkalarının da olduğunun bilincine varıldığı, heyecanlı, kuşkulu ve karmaşık dönem.
Gerçektende okulun ilk haftalarında; minik yüreklerindeki katıksız ve masum heyecanı, korkuyla, sevgiyle, tedirginlikle, karışık duygularını, öğretmenleri olarak çok rahat gözlemledim.
Onlar, sırtında çantasıyla, elleri babasının ellerine kenetlenmiş ve üzerindeki okul formasının daha ne anlam taşıdığını tam olarak kavrayamayan küçük yüreklerin, zamana karşı verecekleri mücadelenin ilk adımlarını attılar.
Okullar açılalı bir ay oldu. Öğrencilerin çoğu, okul sıralarına hemen alıştı bile. Küçük korkularını, üzüntülerini ve tedirginliklerini omuzlayamayan bazı öğrenciler de, anne babaları ayrıldıktan sonraki ağlamalarını git gide azalttılar.
Dolayısıyla okul hayatı başlayan tüm minikler, farkına varmadan, sorumluluk denen hayat yükünü hafif hafif taşımanın ilk adımını masum bir edayla atmış oldular.
Oyuncaklarıyla oynamaya biraz daha az zaman ayıracaklar. Yüreklerinde okumanın ve bilgiye ulaşmanın zevkine vararak olgunlaşacaklar
Artık okulun sıralarında, koridorlarında, bahçesinde, her yerde ayrı bir anısı olacak onların. Anne ve babaları, harfleri hecelerken onları biraz daha merakla takip edecekler. Minik öğrenciler, anne, baba ve öğretmenleriyle birlikte geleceğin kanatlarında yeni bir yolculuğa çıkacaklar. Hem de uzun ve zevkli bir yolculuğa.
Yani onlar 'Daha dün annemizin kollarında yaşarken, çiçekli bahçemizin yollarında koşarken. Şimdi okulu olduk, sınıfları doldurduk. Sevinçliyiz hepimiz, yaşasın okulumuz.' Şarkısıyla çıkılan hayat yolculuğuna resmen başlamışlar.
Çocuk kalpleriyle, yeni bir öykünün kahramanları artık onlar. Bu küçük kahramanların, yaratacağı büyük başarı öykülerini, geleceğin beyaz sayfalarında okuyabilmek, öğretmenleri olarak en büyük dileğim olacaktır. SAYGILARIMLA…
KÜÇÜK KAHRAMANLAR!
