Sami ile Yusuf İki kafadar, gece gündüz birbirlerinden hiç ayrılmazmışlar. Ancak hiçbir konuda da anlaşamazmışlar. Bir gün Girit sokaklarında gezerken yerde bir cüzdan görmüşler. Yusuf bu cüzdanı almak istemiş. Ancak Sami buna karşı çıkmış. Karşı çıkmasının sebebi de biz bu cüzdanı alırsak içinde ne olduğunu bilmiyoruz, içinde ya bomba varsa? demiş. Yusuf sinirlenmiş;

 — Sen her zaman ki gibi deliliğini konuşturuyorsun. Biri bu cüzdana bomba koysa yolun ortasına bırakır mı? Sen herkesi senin kadar saf mı? zannediyorsun. zaten akıllı olsaydın cüzdanın içinde gizli şifreler olduğunu bilirdin.  

     İki kafadar cüzdanın önünde kavgaya tutuşmuşlar; bomba var, yok şifre var diye birbirlerine bağırmaya başlamış. Cevrede ki insanlar bunları merakla seyrediyorlar bir yandan da bomba lafını duyan köşe bucak kaçacak yer arıyormuş. Sami, Yusuf’a vurduğu yumrukla yere sermiş. Olayı gören polisler iki kafadarı apar topar alıp karakola götürmüşler. Komiser neden dövüştüklerini sormuş.

 Yusuf; olayları bir bir anlatmış. Bunları anlattıktan sonrada eklemiş

          —Sayın komiserim orada ki cüzdanın içinde devletle ilgili bazı gizli evraklar vardı. Ben buna alalım dedim olmaz dedi. Sen alma ben alayım dedim, yine olmaz dedi. Sen git ben alayım geleyim dedim yine olmaz dedi. Komiserim bu delidir. Bunun dediklerine inanmayın. Bana müsaade edin cüzdanı almaya gideyim.

Komiser;

         — Peki, sen bu cüzdanın içinde devleti ilgilendiren belgelerin olduğunu nereden biliyorsun? Diye sormuş.

Yusuf;

         — Komiserim bende sizi akıllı zannetmiştim. Görünüşte çok zekisiniz ama gerçekte yarım akıllısınız. Ben kendi cüzdanımın içinde ne olduğunu bilmeyecek kadar salak mıyım? Aslında ben sizden daha akıllıyım. AKILLI BENİM.

      Sami, yıllardır beraber dolaştığı arkadaşının cüzdanının içinde ne var ne yok bilmiyormuş. Yusuf’un dediklerine inanmaktan başka bir iş yapmazmış. Burudan şuraya gelmek istiyorum; yıllardır dost bildiğimiz, yıllardır peşinde dolaştığımız insanlar hakkında neler biliyoruz? Ne kadar dostumuzu tanıyoruz acaba? Cüzdanlarının içinde ne var ne yok biliyor muyuz? ABD bizim 1950’li yıllardan bu yana can dostumuz! Ne derse yaparız. Düşünmemize gerek yoktur, o bizim can dostumuzdur bizi kandırmaz. Peki, kandırmazda KKTC konusunda Türkiye Cumhuriyetinin nezdinde KKTC ye verdiği sözler ne oldu? Unutulmadı mı? AB’nin “siz evet derseniz sizi seveceğiz SÖZ VERİYORUZ” demedi mi? yanlış hatırlamıyorsam dedi. Hatta benim dediklerimden daha fazlasını dedi.

      AB’nin cüzdanında; kendileri için büyük yenilgi olan Lozan’ın zıttı olan Sevr Anlaşmasının olmadığı ne biliyoruz?  Yerde bulduğumuzu başkasının zannedip, verilen tüm sözlere inanarak bu hale gelmedik mi?