Başbakan ve Ekonomi ile ilgili Bakanlar; enflas-yonun düştüğünü, kalkınma hızının yükseldiğini, dış alım ve dış satımın arttığını, dövizde dar boğaz yaşanmadığını, işçiye, memura, emekliye enflasyonun üzerinde ücret ödendiğini söylüyorlar.

            Doğru değil mi? Herhalde kendilerine göre doğru.

            Ne var ki, vatandaş, bu doğrular karşısında kendi kesesine, kendi yaşamına bakıyor.

            Tarımla uğraşanların, orta halli tüccarın, esnafın, sanatkârın, memurun, emeklinin, işçinin yaşamında bir iyileşme yok.

            Vurgun, soygun, rüşvet ortadan kalkmış değil. Özellikle büyük kentlerde yaşamak korkutucu bir hal aldı. Mal ve can güvenliği sağlanamıyor.

            1980 öncesinde aileler, işe, okula gönderdikleri çocuklarının,bireylerinin akşama eve sağ dönüp dönemeyeceğinden kuşkuya kapılıyordu.

            O kuşku bugün de var. Anarşi ve terörden değil ama, hırsızlıktan, kapkaçtan, soygundan.

            Bireysel ve ulusal geleceğimize umutla bakabilir miyiz?

            Öyle bir ışık görünmayor!...

            Neden?

            İç ve dış borçlar, bireyleri de, ulusu da sarsacak korkunç boyutlara ulaşmış. İşsizlik azalmamış, artmış. Onurlu, kararlı ve ulusal çıkarlarımızı gözeten bir dış politika izlenmediğinden olacak, sözü dinlenir bir ülke olma niteliğimizi yitirmişiz. 21. yüzyılda adımız hala geri kalmış ülkeler arasında geçiyor.

            Yatırımlar için 2005 yılında ayrılan ödenek, 2004 yılından daha az.

            Kendi ilimizden söz edelim biraz da.

            Tarımda bir sıçrama yapacağına inanılan SADAK BARAJI nerede kaldı? KÖSE BARAJI ne zaman tamamlanacak? Kırıklı-Köse ve İkisu-Şiran yolu için ayrılan ödeneklerle bu yollar kaç yılda tamamlanacak?

            Yıllardır umutla beklenen Yerel Yönetimler Yasasıyla Belediyeler hangi sorunlarını nasıl çözecek?

            Amacımız kapkara bir tablo çizmek değil, gerçekleri ortaya koymak.

            Öyle küçücük, etkinliği ve sürekliliği sınırlı, saman alevi cinsinden pırıltılarla kimse kimseyi uyutmaya kalkmasın.

            Geniş ve gerçekçi bir açıdan bakınca herşey açık-seçik ortada; iç ve dış borçlar azalmıyor, artıyor, işsizlik azalmıyor artıyor, uluslararası saygınlığımız artmıyor, azalıyor. Kapanan fabrikaların, atelyelerin, işyerlerinin sayısı artıyor, azalmıyor. İlimizde ve ülke genelinde her kademede eğitimin kalitesi yükselmiyor, düşüyor.

            Gerisi boş laf!...