Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
22 Ağustos 2007 tarihli Demokrat Gümüşhane Gazetesindeki yazısı
Siteye Ekleyen
AdamGibi
ÖZLEMLERİMİZ… Öyle bir zamanda yaşar olduk ki, eski adetler eski gelenek ve görenekler kaybedilmeye yüz tutmuş bir şekilde televizyon programlarında nostalji olarak sunulmakta…Yaşantı içerisinde yaşanmışlık kendisini kaybettiğinden programlara daha bir yakın olmaya başladık. Eskilerdeki köy düğün adetleri,köy evleri, köyün gençlerinin eğlence mekanları ve şenlikleri gelişen teknoloji ile yerini sanal aleme taşımış durumda…Konu komşuluk akraba ilişkilerimiz bile pamuk ipliğine bağlanmış, devasa apartmanlar içerisinde kaybolup gitmişliğimiz…
ARZULAR'DA (SOBRAN KÖYÜ) BİR GECE… Gümüşhane de yaşayan bireyler olarak bunun eksikliğini ve de soğukluğunu akvaryum içerisindeki balık misali hissetmemiş olsak ta il dışında yaşayan ve yazları memlekete gelenlerde bu farklı yaşantıyı daha iyi analiz edebilmektedirler.Bunu ancak dışarı çıktığımızda anlayacağımız kesin…Hafta sonu İstanbul'dan gelen Büyük Şehir Belediyesinde çalışan Mahmut İNCE ağabeyimiz ile Abdullah UÇAN arkadaşımızın hisleri bu yöndeydi…Bu hislere en güzel bir şekilde canlı bir şekilde Arzular Beldesinin (Sobran) karşısında bulunan Şalgam Puarının olduğu yerde tanıklık ettik. Akşam Saatlerinde belde sakinlerinden olup İstanbul da yaşayan yakın arkadaşım Fazıl UÇAN arkadaşlarla beraber bir eğlence yapacaklarını söyleyerek eğlenceye davet etti. Benim aklımdan geçen Fazıl,Şaban,Abdullah ile birlikte üç beş kişi olacağımızdı. Davet yerine gittiğimde ise şaşırmıştım doğrusu. Yedi sekiz araba ve otuz kişiye yakın bir kalabalık. Arzular beldesinin gençleri ve ruhen kendisini genç hissedenler oradaydı.Bir yanda saç kavurması yapılırken diğer tarafta semaverlerde çaylar gecenin keyfi ile demini alıyordu. Bu zamanda adetler, şenlikler unutulmaya yüz tutmuş demiştik ya anlaşılan o ki Arzularda bu hava sıcaklığını korumakta ve halen devam ettirmekteydi. Bu gün çoğu yerde köylerimizde,beldelerimizde siyasi, ailesel bölünmelerin yaşandığı bu zamanda zamane gençlerinin buna aldırmadan bir araya gelişi ve muhabbet etmesi bu zamanda gerçekten takdire şayandır. Gümüşhane'miz gibi birbiri ile kız alıp kız veren herkesin bir yerde akraba olduğu, cenazesini mutlaka bir yerden tanıdığı bu yerlerde dışarılara nazaran kaybedilen değerlerin,dostluğun ayakta durduğunu görmek kendi adımıza büyük bir mutluluk olsa gerek…Ateşte kavrulmuş saç kavurması ekmekler arasına konulup yenmeye başlarken muhabbet faslı da yavaş yavaş ayar almaya başlanmıştı. Çaylar içilip, ceza olarak Fazıl'ın getirdiği tatlılar yenmeye başlanırken patates (Kartol) haşlaması sözü verip de yapmayanlar bir sonraki şenlik gecesine cezaları kesiliyordu. Tatlı ikramı sonrası tatlı bir sohbet ve muhabbet başlamıştı. Anlatılan fıkralar neşeli ortamda yüz kaslarını biraz daha fazla çalıştırıyordu. Köy düğünlerinde yapılan oyunlar,anılar,kahkahalar lüküsten yansıyan ışıklar arasında gecenin karanlığına karışıyordu…Herkes akraba olunca olayların canlı kahramanları da olay yerinde hazır bulunuyordu…Anlatılanlarda yanlış yoktu) Şenlik alanında tanıştığımız köyün neşesi Celil Cop lakaplı Halil İbrahim ağabey geceye damgasını vurmuştu.Hava biraz serin olunca yavaş yavaş kalkınmaya başladığında saat gecenin birini geçiriyordu.Alandan ayrılıp belde merkezine gidildiğinde kahvelerin önünde sohbete devam etmek isteyenlerle beraber gece üçe kadar sohbete devam edildi.Ayrılanlarda stres namına bir şey kalmamış desek yalanda olmaz yani…Arkadaşımın dediği o ki fırsat buldukça gençler bu şekilde bir araya geliyor ve muhabbet tazeliyor,uzun zaman birbirini görmeyen Gümüşhane dışında yaşayanlar bu şekilde bir arada olma imkanını da yakalıyorlar…
KEŞKEDEN ÖNCE… Sosyo kültürel yozlaşmanın en hızlı bir biçimde yaşandığı günümüzde her şeye rağmen bir araya gelmeyi başaran, birlik olan araya siyaseti, gıybeti,dedikoduyu sokmayan,birbirini insan olmanın arkadaş olmanın,dost olmanın,kardeş olmanın verdiği değerlerle sevebilen insanlara ne mutlu ve ne mutlu ki bu değerleri yaşamaya devam eden nesillerin devam etmesi…Unutulan veya unutmaya yüz tutan değerlerin küllerinin arasındaki sıcaklık böyle ise eskiden kim bilir nasıl dı? Her ne kadar her geçen gün geçmişe biraz daha özlem duyulmuş olsa da bu günü yarın özlem duymadan,keşke demeden nasıl yaşayabiliriz ona bakalım…
ÖZLENEN VE ÖZLEYENLER...
