Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
GÜMÜŞHANELİ ŞAİRLER ANTOLOJİSİ ve ŞAİRLİK ÜZERİNE BİRKAÇ CÜMLE
Başlık
GÜMÜŞHANELİ ŞAİRLER ANTOLOJİSİ ve ŞAİRLİK ÜZERİNE BİRKAÇ CÜMLE
Açıklama
-
Siteye Ekleyen
AdamGibi
"Söyleyecek sözü olmayan yüksek sesle konuşur." CONFİCİUS
Şiir, neredeyse dilin doğumu ile birlikte ortaya çıkmış bir yazın türüdür. Şiiri tanımlamak için binlerce ifade kullanılmışsa da doğru ve değişmeyecek bir tanıma ulaşmak olanaksız gibi görünmektedir. Ancak, kendine ait bir dil ya da söylem kullanması, müzik ve sesle yakın ilişki içinde bulunması ve estetik bir etkileme gücünün olması herkes tarafından kabul edilebilecek özelliklerdir. Şiirin ortaya çıkışı, insanın sesini bulması ve özellikle konuşarak iletişim kurmasını sağlayan bir dil geliştirmesi ile yaşıttır. Platon da şiiri tanımlarken "büyülü söz" ifadesini kullanmıştır. Topluma ortak bir duyarlık ve bazen vicdan oluşturmak, insan-doğa ilişkisini düzene koymak, sıradan insanın gözlemleyebildiği halde ifade edemediği olayları ve olguları güzel ve farklı bir dil kullanarak gündeme getirmek ve böylece toplumun sözü olmak gibi işlevleri vardır şiirin.
Şair öncelikle bir yazın insanıdır. Şiir yazan ve söyleyen kişidir. İlkçağlardan günümüze kadar toplumun ileri gelenlerinden, bilici ve sözcü olduğu için toplumun kutsadığı, toplumun ortak duygu ve duyarlıklarının kaynağı olarak görülen ilerici ve dönüştürücü bir kişidir. Ortak duyarlıklar ve değerler toplumdan topluma değişeceği için şairlere evrensel özel değerler yüklemek doğru olmayabilir. Yine de şair kendi toplumunda düşünen, güzel söz söyleyen ve sözü dinlenen bir kişi olarak kabul ve saygı görmüştür. Şair yaşadığı dünyayı, olayları ve insanları herkesten farklı algılayan bir kişidir ya da olmalıdır. İzlenimlerini halka aktarırken diğer sanatçılar kadar rahat değildir çünkü ne günlük konuşma dilini kullanabilir ne de düzyazı tekdüzeliğini. Şairin dili diğer tüm yazın türlerinin dilinden üstün ve zahmet vericidir.
Ve gelelim Gümüşhane'ye. Her alanda olduğu gibi yazın alanında sıkıntıları olan bu şehirde Şeyhi Şeyrani'den yirmi beş yaş sınırı aldığımız Vahdet Kural'a kadar 144 aşık, şair ve sanatçının kalplerinden mısralara akseden duygularını bir eserde meydana getirmeye çalıştım. Eğitimci Şair Metin YÜCE'nin "Gümüşhane'de hemşerine hizmet etmek zor iştir" sözleri hatırımda ve bir kültürel katkı olsun diye bu işe yeltendik. Aman Allah'ım sen misin giren. Daha kitap çıkmadan eleştiri okları havalarda uçuşmaya başladı. Şair ve şiir tanımı herkese göre değişir. Ben senin şiirinden anlayamayacağım gibi sende benim şiirimi beğenmek zorunda değilsin. Kendini Kaf Dağı üstündeki sırça köşklerde görenler tabiî ki duygularını satırlara dökmekten başka bir gayesi olmayan insanları beğenmez.
Şair nazlıdır, acayip adamdır, gariptir, ukaladır derlerdi de inanmazdım. Gümüşhane'de bir şeyler yapmak gerçekten de çok zor işmiş. Bunu Harşit Dergisi'nde yaşadık. Birkaç güzel insanın çıkardığı bu dergide de korkunç bir muhasebeden geçmek gerekiyordu. Neden herkes şiir yazamaz. Peki öte yandan imgesel sözcükleri alt alta sıralamak, bazı ünlü şairlerinin tıpatıp kopyası eserler sunmak ne kadar ahlaki? Bir halk ozanın küçücük bir dörtlüğü dünyalar ifade ederken senin sayfalarca dolusu şiir diyemediğim yazıların benim için çok şey ifade etmiyor olamaz mı?
Gelelim Gümüşhaneli Şairler Antolojisine. Yılların gazetecisi Turan TUĞLU eser hakkında; "Bu eseri yazmadan önce rahmetli Sabri Özcan San ve Sabahattin Kömürcüoğlu Gümüşhaneli şairler üzerine üç eser yazdıklarını görüyoruz. Hasar Pir'de Gümüşhane üstüne yazılan şiirleri bir eserde toplamıştı. Ancak, gerek San'ın, gerekse Kömürcüoğlu'nun yayınladığı antolojilerde Gümüşhaneli şairlerin sayısı sınırlı tutulmuştu. İsmail Hayal Gümüşhaneli şairler üzerine daha kapsamlı bir çalışma yaptı. Yüzden fazla Gümüşhaneli şaire ulaştı. Gümüşhaneli şairleri bir araya toplarken, Gümüşhaneli şairlerinin kendi tespitleriyle sınırlı olmadığını da bildiğini ve şiir olarak belli bir sanat değeri taşıyana da, taşımayana da yer verdiğini söyledi" diyerek bunu açıkça ifade etti.
Evet bu eseri yaparken sanatsal bir kaygı aramadım. İlk eserlerde kısıtlı gördüğümüz şairler yelpazesinin genişlediğini gördük. Ve tamamen Gümüşhane'ye kalıcı bir eser kazandırmak tek gayemdi. Ama gel gör ki eser henüz çıkmadan şair isimlerinde, sıralamada ve hatta kitabı yazan isim üzerinde duruldu. Sen edebiyatçı değilsin neden bu işe girdin diyenlerden, falanca ile benim adım aynı eserde nasıl olur diyenleri de gördüm. Edebiyat mezunu olmayan şiir yada şair antolojisi yapamaz mı? Yoksa başka nedenler mi arayalım bu cümlenin arkasında?
Ve eser çıktıktan sonra asıl kıyametin kopacağını da tahmin ediyorum. Yazılan eserlerde Dilaver CEBECİ, Hüseyin Kerim ECE, Bedihi Kazım Nasuhbeyoğlu ve Nihal ATSIZ gibi değerlere yer vermeyenler eserde bazı isimleri görünce yaygara koparacaklarına adım gibi eminim.
Şiirlerini beğeni ile okuduğum bu güzel insanlar enelerini yıkmadıkları sürece gönüllere gireceklerine ihtimal vermiyorum. Ve kusura bakmasınlar bu zihniyetle hareket edildiği sürece diğer alanlarda olduğu gibi edebiyat alanında hüsrana uğrayabiliriz.
Ben şahsım olarak şairlik davasında olmayan bu şehre sevdalı bir deli yüreğim. İstedim ki şiiri seven, onunla meşgul olan, şiirleri en az bir edebiyat dergisinde, internet ortamında yer alan, şiir kitabı olsun olmasın bu şehrin evlatlarını bir araya toplamak. Usta, yarı usta ve acemi hepsi bir arada olsun. Kime ne zararı var ki? Dileyen dilediğini alsın, okusun, vesselam.
İSMAİL HAYAL'I YAPTIĞI ÇALIŞMADAN DOLAYI KUTLUYORUM VE SONUNA KADAR DESTEKLİYORUM.GÜMÜŞHANE'Lİ ŞAİRLER ANTOLOJİSİ PROJESİ GÜMÜŞHANE'NİN KÜLTÜR HAYATINA BİR AYNA OLACAKTIR VE BİR GÜNEŞ OLUP KARANLIKLARI AYDINLATACAKTIR.KENDİNİ KANITLAMIŞ ŞAİRLER YANINDA AMATÖR OLARAK YAZMA SANATIYLA İLGİLENENLERE YER VERİLMESİ BU İNSANLARIN ÖNÜNÜN AÇILMASI DEMEKTİR. iSMAİL BEY'İN EDEBİYATÇI OLMADIĞI VE ANTOLOJİ KİTABI ÇIKARAMAYACAĞI ELEŞTİRİSİNİN NE KADAR YERSİZ VE SAÇMA BİR ELEŞTİRİ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM.ÇÜNKÜ BİZİM ÜLKEMİZDE MALESEF DÜŞÜNENEN , ÜRETEN VE TOPLUMA YÖN VEREN İNSANLARI İSTEMİYORUZ. BEYİNLERİ YOZLAŞMIŞ ,KALPLERİ MÜHÜRLENMİŞ İNSANLAR GÜZEL DÜŞÜNEMEZ VE GÜZEL GÖREMEZLER.BU İNSANLAR BİZİM İNSANLARIMIZ , BİZİM KANIMIZDAN BİZİM CANIMIZDAN.ONLARI KUCAKLAYACAK HAREKETLERE DESTEK OLMAMIZ GEREKİYOR.iSMAİL BEY YOLUN , YOLUMUZ AÇIK OLSUN.....
GÜMÜŞHANELİ ŞAİRLER ANTOLOJİSİ ve ŞAİRLİK ÜZERİNE BİRKAÇ CÜMLE
