SABIR ÇİÇEKTİR

Bismillahirrahmanirrahim

Sormuşlar şaire; Bu hayattaki en büyük yokluk nedir?. Şair acı bir tebessümle cevap vermiş. Varlığına alıştığınız bir insanın yokluğudur diye. Gidecek bir yeri yokken sana sığınan değil gidecek yeri olmasına rağmen senin yanında olandır değerli olan. Hayatta bazı şeyler kısmettir. Nasip diye bir şey var ya hani. Ne yaparsan yap, ne kadar seversen sev geçemezsin nasipten öteye. İşte geçemedim bu nasipten öteye, olmadı olduramadım. Onu nasibime koyamadım. Affet beni Allah’ım nasip etmediğinde kaldı aklım.

Ölçülü sev demişti, Allah’ın Resulü. Çok seversen gidermiş insanoğlu. Dünyadaki en güzel duygunun özlemek olduğunu anlarsın. Bir yerde okumuştum farklı bir dilde seni özledim demek ‘’sen bende eksiksin’’ demekmiş. Kocaman bir eksiklik ve yalnızlık. Bazen insanlar sessiz atar çığlıklarını içi yana yana. Gitmek kolay da; onda sesin kaldıysa, gülüşün kaldıysa, aklın kaldıysa en önemlisi ya kalbin kaldıysa. Gerçekten gitmiş olur musun bu kadar özlerken. Hani derler ya gidene mi zor kalana mı diye. Ne giden benim ne kalan. Çünkü gidene de kalana da değil aslında sevene zordur vedalar. Gömersin içine ne varsa, anlaşılmasın diye çiçek ekersin üstüne. Altı mezarlık, üstü bağ bahçe.

Bazen bir Neşet Baba türküsü dinlesin ‘Göynüm hep seni arıyor neredesin sen’ diye. Uzaklara dalıp gidersin, önce çayın soğur sonra umutların. Sade bir yaşantıya, telaşsız sevgiye sakin ve yağmurlu güne. Sevdiğiniz bir kaç arkadaşınızla aynı masada buluşabilmeye zaafımız hiç bitmesin. Ne güzel söylemiş Mevlana; Ne geçmiş var ne gelecek. Ne geçmişe bak üzül, nede geleceğe bak tasalan. İçinde bulunduğun anı yaşa; çünkü o an varsın. Kardeşleri olmalı insanın tıpkı bir liman gibi ara sıra uğrayıp fırtına dinene kadar koynunda saklanabileceğin.

Bir gün gelir, açmaz dediğin çiçekler açar, geçmez dediğin geçer, bitmez dediğin dertler zamanla biter. Hayat öyle bir sır ki; önce şükür sonra sabır sonrada inanmak gerekir. Mesele sevmek değil azizim. Mühim olan güzel sevebilmek. Kırmadan dökmeden acıtmadan sevebilmek. Hayatın en güzel anı mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde çiçek açtığın andır.

Bazen bir misafirliğe gidersin. Sana temiz bir yatak yaparlar. Kalktığında yatağınız hala lavanta kokar. Kekikli zeytinli bol yeşillik olan bir kahvaltı masasına kaldırırlar sizi. Bir an olsun unutur gidersiniz dünyanın yükünü. Hatta adınızı bile unutup sarılmak istersiniz hayata. Küçük ama maneviyatı büyük hayaller doldurur göğüs kafesinizi. Tadına doyum olmayan tarifsiz bir mutluluk yaşarsınız.

Sınanmadığınız acı üstünden ahkâm kesmeyin. Çünkü kimin neler yaşadığını, nelerle başa çıktığını, öylesine söylediğiniz bir sözün insanı nasıl bir boşluğa ittiğini bilemezsiniz. Cahit Zarifoğlu’nun yine zarif bir sözüdür ‘Güzel insanlar biriktirin ‘nasılsın’ yerine ‘yüreğin iyi mi’ diye sorsunlar’’. Ne geçmişe üzülün nede gelecekte mutlu olmaktan korkmayın.

Umutlarınızı asla kaybetmeyin. Biliyorum bir yerlerde yine en güzel sen gülüyorsun. Gönül uzaklığı vermesin Rabbim yol bir şekilde yürünür.

Sabır Çiçektir. Mutlaka Açar…