ASKIDA KİTAP

Dört kitabın tamamen her dediği merhamet,
Sağ elinin bilmeden ver dediği merhamet.
İsmail HAYAL

Son yıllarda Osmanlı’dan kalma sosyal yardımlaşma ve dayanışmanın adeta bir sembolü olan “askıda” hareketi muhteşem bir hizmet olarak hayır yapanın ve alanın birbirinden haberi olmadığı ki bu yüzden birbirine minnet duyma ihtiyacı duymadığı güzel bir hareket.

Osmanlı’da yüzlerce çeşit vakfın olduğunu ve hemen her kesimin bu vakıflar sayesinde minnet hissetmeden hayatını idame ettirdiğini biliyoruz. Dahi sadaka taşları vardı ki varlıklı olanlar buraya zekâtını, fitresini ve sadakasını bırakırken ihtiyacı olan vatandaşlarımız ise buradan ihtiyacını kadar alıp gerisini bırakacak kadar ahlaki özelliklere sahiptiler.

Bugün ise devletin böylesi vakıflarından dikkat edin ki ihtiyaç sahipleri değil yüzsüzleri faydalanmakta pardon yağmalamaktadırlar. Devletin gerçekten ihtiyaç sahiplerine dağıttığı ve üstünde kesinlikle satılamaz ibaresini koyduğu kömürleri internetten alenen satanları ve alanları gördü bu gözlerimiz.

Gümüşhane’de birçok fırıncı esnafımız askıda ekmek uygulaması ile gerçekten ihtiyacı olan vatandaşlarımıza ekmeklerini veriyorlar. Belki utanır da isteyemezler diye dükkânın dışına koydukları dolaplardan vatandaş ihtiyacı kadar olan ekmeğini alabilmektedir.

Bu askıya ekmek bırakan ve hayra vesile olan hemşerilerimizi yürekten tebrik ediyoruz. Ancak bu güzel uygulamayı sözüm ona bazı gurupların istismar ettiklerini de maalesef görmekteyiz. Bu memleket yapılan hayırların, kurbanların, kurban derilerinin ve diğer katkıların nerelere finanse ettiklerini gördü gözlerimiz.

Kolejlerde hayır adına toplanan etlerin koca dolaplarda biriktirilerek fahiş ücretler alınan velilerin çocuklarına yemek olarak verildiklerini de gördük maalesef.

Diğer yandan geçmişte adına festivaller yaptığımız elmayı bir değerli arkadaşımızın “askıda elma” sloganı ile dağıtımını gördük.

Ekmek, elma ve diğer kalemlerde böylesi hayra vesile olan tüm projeleri sonuna kadar desteklediğimi ifade etmek istiyorum. Askıda ekmek, elma derken bende “askıda kitap” hareketini başlatıyorum.

Gümüşhane’de 17 kitap yazan bir yazar olarak elmadan, ekmekten daha önemli olanın kitap olduğunu hatırlatarak “askıda kitap” kampanyasına destek olmak isteyen hemşerilerimin 0530 607 29 29 hattından veya facebook adresimden bana ulaşmalarını bekliyorum. Askıya konulan kitaplar amacına uygun olarak seviyelerine göre okullarımızda okuyan öğrencilere tarafımdan dağıtılacaktır.

Gümüşhane Eğitim Tarihi, Bir Şiir Gümüşhane, Gümüşhaneli 29 Renk, Ekmek Arası Domates, Hayal Ötesi Şiirler başta olmak üzere eserlerimden veya Dünya ve Türk Klasiklerinden askıya koymak isteyenler bana ulaşabilirler.

Unutulmasın ki kitaplara dost olanlar ve okuyanlar askıda ekmeğe, elmaya ve benzer ürünlere asla gereksinim duymayacaklardır. Çünkü kitaplarla dost olanlar zaten hayatlarını kurtaracaklardır.

Hemen tüm eserlerimi festivallerde ve imza günlerinde hediye eden yahut bu eserlerden aldığım ücretin yarısına yakınını ihtiyaç sahibi öğrencilere burs veren bir yazar olarak; “askıda kitap” uygulaması ile öğrencilerimiz başta olmak üzere tüm hemşerilerimize bir şekilde ulaşımı sağlanarak ufuk dünyamızı geliştirecek ve kelime dağarcığımızı artıracak çok hayırlı bir hizmete de vesile olacaksınız. Bu kampanyaya destek verecek olan hemşerilerimi şimdiden kutluyor en kalbi saygılarımı sunuyorum.

YORUM EKLE
YORUMLAR
kenan okumuş süleymaniye
kenan okumuş süleymaniye - 2 yıl Önce

hocam destekliyorum okumak nice okumak...

yusuf sadık
yusuf sadık - 2 yıl Önce

ASkıda kitap kampanyasına katılmayı düşünüyorum 4 kitaptve 1968 yılı çıkardığımız ÇIRA adlı iki dergi var. dergiler önemli bir zaman dilimini geride bıraktığı i,çin antika türünden. 35 ve 24 sayfadan ibaret. o gün yani 53 yıl önce 16 yaş civarında olup dergi,de yazıları olanlara duyurulur. İsmail hocamıza katkı yapmak için fazla düşünmeye gerek yok. bır şehir tanıtılacaksa bu yazarı çizer, sanat çısı ozanı ve sporcuları ile olur ..ç özellikle çorba ile fasulye ile pestil ile bir şehrin adını kmseye ezberlett iremezsınız.. Özellikle yerel yönetimler bütçelerine koydukları bu kapsamdakı ödeneklerini yazarlar ve sanatçılar lehine kullanmalıdırlar. Belediye ve il vgenal meclisine bağlı özel idare harekete geçmeli. bence yöneticilik budur.