Elini ceketinin yan cebine attı ve tabakasını çıkardı. Gümüşi rengin kapağı açıldığında, sarıya çalan kahverengi tütün ve ince beyaz kağıtlar tütünün üstünde ortaya çıktı. Nasırlı ve irice parmaklarının arasına aldığı kâğıda tütünün küçücük bir parçasını dahi ziyan etmeden sarıp, biraz da çatlamış dudaklarının arasında ıslatarak parmakları ile yuvarladı. 

Gurbetlerde geçen onca yıl, yaşadığı acılar tüm yüzünde derin izler bırakmıştı. Muhtar çakmağı ile ateşledi cigarayı ve ilk nefesi çektikten sonra, ağzından ilk mısralar dökülürken, sobanın yanında kurduğu bağdaşın önüne, demli çayı çoktan koymuştum.

Şerrinden titrer karınca böcük,
Büyüğüne hürmet göstermez küçük,
Yumurtadan başın çıkaran cücük,
Horoz oldum diye cik cik ötüyor.

Elde kağıt kalem hazır kıta bekleyen ben, şiir ısrarlarıma devam ettim elbet. Yukarıda 1 dörtlüğü olan şiir 6 dörtlük.

Devam etti...

Orta yerden ırmak akar,
Elması mis gibi kokar,
Yakasına güller takar,
Gümüşhane güzelleri.

Elmadan alırlar rengi,
Dünyada bulunmaz dengi,
Al yanakta çifte benli,
Gümüşhane güzelleri. 
(3 dörtlüğü daha var)

Cigara iyice küçülürken, azarı da yemiştim. Ulan senin yüzünden cigarayı da çayı içemedim. Yenisini  sararken soğuyan çayı da tazelemiştim. Ve devam etti.

Büyük küçüğümüz hep kahramanız,
Cephede bekleriz yapayalınız,
Kırmızı bayrakta beyaz ayyıldız, 
Türkün milletini temsil ediyor...

5 dörtlük daha döküldü ağzından...

Sonrasında,

Anlattı. Gümüşhane Kıbrıs çarşısında dolaşırken, ilimizin şairlerinden biri ile karşılaşır ve etraftaki esnaf atışmalarını isterler. Kendisi bu durumdan pek hoşlanmasa da, diğer şairin, korktun mu sözü lafın bittiği yer olur. Geri döner ve diğer şair otururken kendisi ayakta  hemen oracıkta diğer şaire şunları söyler...

Sazın ile apdal apdal dolaşma,
Olur olmaz her insana bulaşma,
Dizin tutmadığı dallardan aşma,
Otur ingininde, dur yavaş yavaş.

Sazin perdesinde gözet elini,
Meclise girdin mi bükme belini,
Karşında usta var kısalt dilini,
Aklını başına al yavaş yavaş.

Ve 3 tane daha dörtlük söyledikten sonra, diğer şair den hiç ses çıkmaz ve oradan ayrılır. Diğer şair biraz da mahcuptur artık. Cevap dahi vermemiştir.

Ve bir gün reçetesi ile girdiği eczanede, köylülüğün paçalardan aktığı zamanlar, eczacı hanım biraz Zeki amcamızı bekletir, amcam biraz rahatsız olur ve eczacı hanım azar içeren bir cümle kurduktan sonra Şair,

Tereklerin dolu ilaç
Hastalar da ona muhtaç
Uyuma sen gözünü aç
Karşınızda şair benim

Bunun gibi 4 kıtadan sonra son kıtasına,

Aspirin yerine kinin (zehir)
Bazı köylülere verin
Yaram derindedir benim
Söyletme eczacı hanım

diyerek şiiri bitirir. Eczacı şaşkın ve üzgün özürler de dilese, gel şair amca beni bağışla da dese, çıkmıştır o elinde reçete ile eczaneden ilaç almadan...

Günün olayları, köyde ve gurbette yaşadıkları, çevresi ve dönemin bir çok olayına, yazılı olmadan sözlü verdiği bir karşılıktı şiir onun için... Gerçek bir halk şairiydi. Köyümde onun bir dörtlüğünü bilmeyen yoktur desem abartmış ta olmam.

Köyde devam eden hayatının son zamanlarını Gümüşhane de evlatlarının yanında geçirir ve bir müddet sonra hayatını kaybeder. Oğlunun Almanya dan gönderdiği açık renk kareli ceketleri ile hatırlarım. Kasketi, tespihi ve tabakasıyla Şair Zeki Uğur amcamız. Rahmetli oğlu Recep amcamın Almanya dan gönderdiği mektupları ilk zamanlarda alırken, harçlık isteğini de şiirle anlatmış,

Kuru mektup gitsin gelsin,
Allah ömrünü uzun etsin,
Yaş dolaştı Zeki netsin 
Bana faydan olmayınca...

Islat oğlum mektupları diye de eklemiş...

Ömrünü anlattığı şiirinden de bir bukle yazmazsak hakkı kalır.

Dünyaya geldiğim yalan,
Malın bir gün olur talan,
Ağlar dosttan ayrı kalan,
Gözyaşını siler gider. 
(7 dörtlük daha var)

Babamın amcası, Şair Zeki Uğur, ruhu şad mekanı cennet olsun. Belki de ilimizin gerçek manada değer bulamamış tam anlamıyla Halk Şairidir Zeki amcamız. Talat Ülker hocamizin ve babamın katkılarıyla, Gümüşhane yazılı tarihine girdi elbet, varolsunlar. 

Bu vesile ile Zeki amcam ve tüm ölmüşlerimize de Mevla dan rahmet diliyorum.