5 yaşındaki çocuğunun gözleri önünde canice darp edilen bir anne, anneye öldüresiye tekmeler savuran bir baba. Bu ilk değil, son da olmayacak. 28 günlük şubat ayına 22 kadın cinayetini sığdırdı ülkemiz. Ülkemiz sığdırdı da yüreklerimize nasıl sığdıracağız?
Her yıl 8 Mart geldiğinde, güzel dilekler, temenniler, yeni beklentiler sıralanır, ancak sorunlar artarak devam ediyor. Halbuki bu gün Dünya Kadınlar Günü, bütün dünyada kutlanan bir günü biz kadınlar olarak, erkekler tarafından öldürülen kadınların çetelesini tutmadan kutlamak istiyoruz. Ama maalesef bu gün kutlama günü değil yas tutma günü, her gün yeni bir kadın cinayetine uyanırken neyi, nasıl kutlayacağız.
Pandemi döneminde ülkemizde kadına yönelik şiddet yüzde 27,8 oranında artış gösterdi. Dünyada pandemi döneminde 243 milyon kadın şiddete uğradı, hal böyleyken, şiddetin gölgesindeyken kutlama yapmak gerçekten utanç verici.
Uzun yıllardır bu duruma etkili bir çözüm üretilemedi, şiddeti uygulayan, şiddeti normal karşılayan zihniyetin önüne geçilemedi.
Kadınlarımız erkekler tarafından vahşice öldürülüyor, peki neden?
Toplumun zihniyetinin değiştirilmesi gerekmektedir, hatta sadece erkeklerimizin değil kadınlarımızın da zihniyetinin değiştirilmesi gerekmektedir. Çünkü şiddeti uygulayan erkeği de bir kadın dünyaya getirmektedir, kadın çocuğunu sevgiyle, şefkatle, vicdanlı bir birey olarak yetiştirirse, o erkek büyüdüğünde kimsenin kızının canını yakmaz. Tabi ki bu olgular tek başına yeterli değil, mesela indirimli cezalar kaldırılmalı, kadına yönelik şiddet sadece şiddete uğrayan bireyin değil bütün insanlığın kanayan yarası olmalı. Erkekler de bu konuda elinden geleni yapmalı, şiddetin nedenleri ve sonuçları hakkında farkındalığı arttırmalı, ailelerin çocuk yetiştirme hakkında pedagojik bilgi edinmesi sağlanmalı, çocuklara şiddetin sorunları çözmeyeceği öğretilmeli. Temelde hem yasalar, hem eğitim sitemi, şiddeti en aza indirebilmek için yeniden düzenlenmeli.
Çevremizde o kadar çok duyuyoruz ki erkek çocukları için ‘’ oğlun çok yakışıklı büyüyünce kim bilir ne canlar yakacak’’. Hiçbir evlat, başkasının evladının canını yakmasın, öyle bir yetiştirelim ki çevresine sevgi saçsınlar, kimsenin kılına zarar vermesinler.
Sevgi insanlığın, şiddet hayvanlığın kanunudur. Mahatma Gandhi
Nevzat Aydın 2 Yıl Önce
adalet ve ceza mekanizmasının bu memlekette olmadığının, "can"ın değersizliğinin en fazla ayyuka çıktığı dönem olmasındandır. psikopatların korkacak nesi var ki?